AA+ vs. Aa1

AA+ vs. Aa1: Przegląd

oceniają osoby fizyczne, firmy i rządy na podstawie ich zdolności do spłaty długów. Agencje takie jak Standard & Poor's (S&P) Global Ratings i Moody's Investors Services przypisują te oceny podmiotom (korporacjom i rządom), które emitują dług, taki jak obligacje, za pomocą skali literowej. Rating obligacji jest kluczowym wskaźnikiem zdolności kredytowej emitenta obligacji, a tym samym stopnia ryzyka dla inwestora, że emitent może nie wywiązać się ze spłaty zadłużenia.

AA+ i Aa1 są przyznawane odpowiednio przez S&P i Moody's. Te oceny są przyznawane produktom klasy inwestycyjnej, ponieważ są one wysokiej jakości. Oznaczają one, że emitent jest w dobrej kondycji finansowej i ma odpowiednie przychody i rezerwy gotówkowe na spłatę swoich długów. Ryzyko niewykonania zobowiązania dla inwestorów lub ubezpieczających jest niskie.

##AA+

Ratingi S&P są wystawiane długoterminowym emitentom firm kredytowych i ubezpieczeniowych w skali listowej. Pierwsza ocena to AAA, a druga najwyższa to AA. Po tym następuje ocena A. Wszystko, co zalicza się do klasy A, uważane jest za wysokiej jakości, co oznacza, że emitent długu ma bardzo duże prawdopodobieństwo wywiązania się ze swoich zobowiązań finansowych.

Według S&P Global Ratings, korporacja posiadająca rating AA jest definiowana jako posiadająca „bardzo dużą zdolność do wywiązywania się ze swoich zobowiązań finansowych”. Odbiega tylko nieznacznie od najwyżej ocenianych firm. S&P może również dodać „+” lub „-” do tych ocen literowych, aby „pokazać względną pozycję w ramach kategorii ratingowych”. Oznacza to, że ocena AA+ jest nieco wyższa niż ocena AA.

Należy zauważyć, że S&P stosuje inną skalę dla zadłużenia długo- i krótkoterminowego. System oceny obligacji krótkoterminowych jest stosunkowo prosty. Obligacje krótkoterminowe, które są uważane za jakość inwestycyjną, mają rating A-1, A-2 lub A-3. Obligacje krótkoterminowe o ratingu B lub C są uważane za spekulacyjne lub gorsze.

Według materiałów Agencji Ochrony Środowiska (EPA), dług S&P przyznany przez Ameritech Corporation otrzymał rating AA+ – jeden z najwyższych ratingów, jakie może mieć dług korporacyjny. Stany Zjednoczone mają rating AA+ od S&P. Oznacza to, że Stany Zjednoczone mają silną pozycję i mogą wywiązać się ze swoich zobowiązań. W związku z tym emisje dłużne rządu USA są uważane za wysokiej jakości i warte inwestycji.

Rating obligacji bezpośrednio określa kwotę odsetek, jaką będzie ona płacić. Im wyższa ocena, tym niższy zwrot.

##Aa1

Moody's ma system, który jest nieco podobny do tego używanego przez S&P. Emitenci długu z najwyższymi ocenami zaliczają się do grupy A rozpoczynającej się od Aaa. Aa to kolejna kategoria, po której następują inwestycje klasy A. Według Moody's, inwestycja klasy Aa jest „oceniana jako wysokiej jakości i obarczona bardzo niskim ryzykiem kredytowym ”.

Moody's przypisuje modyfikatory liczbowe do tych ocen opartych na literach. Dodanie 1 umieszcza go na najwyższej pozycji w tym zakresie, podczas gdy 2 wskazuje na średni zakres, a 3 oznacza niską pozycję w rankingu.

Ocena Aa1 jest wyższa niż ocena Aa2. Jest to również drugi najwyższy wynik, jaki Moody's może przypisać inwestycjom i korporacjom po ratingu Aaa. Inwestycje z wynikiem Aa1 są oznaczone klasyfikacją P-1, która wskazuje na „wyższą zdolność do spłaty krótkoterminowych zobowiązań dłużnych.

Według danych EPA dług uprzywilejowany wyemitowany przez Emerson Electric otrzymał rating Aa1 przyznany przez Moody's. Moody's ocenia Austrię na poziomie Aa1, co oznacza, że rząd federalny z dużym prawdopodobieństwem spłaci swoje długi, jeśli zdecyduje się na emisję obligacji.

Fitch jest trzecią agencją ratingową Wielkiej Trójki.

Uwagi specjalne

S&P i Moody's przyznają ratingi w oparciu o pewne nieodłączne cechy (emisji długu i emitenta lub danego kraju) oraz inne określone czynniki zewnętrzne. Należą do nich siła finansowa, którą można określić analizując sprawozdania finansowe i związane z nimi wskaźniki finansowe. Niektóre czynniki zewnętrzne obejmują politykę monetarną i fiskalną, stopy procentowe oraz relacje jednostki z innymi kluczowymi graczami, takimi jak korporacja macierzysta. Kwestie geopolityczne są również czynnikiem przy rozważaniu zdolności kraju do spłaty długów.

Oceny poniżej AA+ i Aa1

Wyniki, które spadają poniżej ocen S&P's A mieszczą się w następujących kategoriach:

BBB: Ten rating oznacza, że długi są dość solidne. Jednak gdy zmienią się warunki ekonomiczne lub jakiekolwiek inne okoliczności, emitent długu może mieć problemy z wywiązaniem się ze swoich zobowiązań finansowych.
BB: Te długi są bardziej narażone na brak spłaty z powodu problemów w firmie, sytuacji finansowej lub gospodarce.
B: S&P nadaje ten rating emisjom dłużnym, które są znacznie bardziej wrażliwe niż rating BB.

– CCC: jeśli emitent długu ma problemy biznesowe, gospodarcze lub finansowe, nie będzie w stanie spłacić swoich zobowiązań.

CC: Wszystko, co ma ocenę CC, wiąże się z dużym ryzykiem niewykonania zobowiązania.
C: Osoby z tą oceną mają mniejsze szanse na spłatę.
D: Ocena AD jest przyznawana każdej firmie lub emisjom dłużnym, które zalegają ze spłatą lub jakimkolwiek innym rodzajem naruszenia.

Oceny poniżej oceny Moody's A należą do następujących kategorii:

Baa: Oceny te oznaczają umiarkowany poziom ryzyka kredytowego. Choć spekulacyjne, powszechnie określa się je mianem inwestycji średniej klasy.
Ba: Ryzyko kredytowe w przypadku tych instrumentów spekulacyjnych jest znacznie wyższe.
B: Agencja Moody's nadaje ten rating emisjom dłużnym, które wiążą się z wysokim ryzykiem kredytowym i są uważane za spekulacyjne.
Caa: Wraz z wysokim ryzykiem kredytowym, rating ten przypisywany jest zobowiązaniom uważanym za wysoce spekulacyjne.
Ca: te problemy prawdopodobnie będą bardzo bliskie wartości domyślnej, jeśli jeszcze nie. Mogą jednak mieć szansę na wyzdrowienie.
C: Ta ocena jest przyznawana obligacjom niskiej klasy, które są przeterminowane. W związku z tym istnieje bardzo mała szansa, że wierzyciele zostaną spłaceni.

Jak działają oceny obligacji

Ratingi obligacji są odpowiednikiem ratingu kredytowego konsumentów dla firm i rządów, które chcą pożyczyć pieniądze. Ocena, jaką otrzymuje obligacja firmy, określa stopę zwrotu (RoR), jaką zapłaci ze swoich obligacji. Każdy kolejny stopień niżej w wymienionych powyżej ratingach oznacza podwyższenie stopy zwrotu i stopnia ryzyka.

Obligacje wysokiej jakości mają niższe oprocentowanie. Są postrzegane jako bezpieczne inwestycje i często kupują je emeryci poszukujący stałego strumienia dochodów oraz inwestorzy starający się zrównoważyć bardziej ryzykowne inwestycje, takie jak akcje, wysokiej jakości obligacjami o niskim ryzyku.

Obligacje niskiej jakości są często określane jako obligacje o wysokiej rentowności. Płacą lepiej, ponieważ wiążą się z większym ryzykiem, że emitent nie wywiąże się ze spłaty obligacji. Ratingi obligacji nazywają je obligacjami nieinwestycyjnymi. Często określa się je mianem obligacji śmieciowych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

Standard & Poor's Global Ratings i Moody's Investors Services przyznają ratingi przedsiębiorstwom i rządom, które emitują dług w skali literowej.
Oceny są przyznawane poprzez analizę czynników wewnętrznych i zewnętrznych.
S&P ocenia dług długoterminowy w skali od AAA do D, gdzie AA+ to poziom inwestycyjny z dużą szansą na spłatę.
System punktacji Moody's jest podobny, zaczynając od Aaa do C, gdzie Aa1 to drugi najwyższy możliwy wynik.
Ratingi obligacji są odpowiednikiem ratingu kredytowego konsumentów dla firm i rządów, które chcą pożyczyć pieniądze.