Pranie wiązania

Co to jest pranie wiązania?

Pranie obligacji to praktyka sprzedaży obligacji tuż przed wypłaceniem kuponu, a następnie odkupienie jej po zapłaceniu kuponu. Wcześniej pranie obligacji mogło skutkować pozornie wolnymi od podatku zyskami kapitałowymi, ponieważ po zapłaceniu kuponu obligacje często sprzedają się za mniej. Jednak praktyka ta została zakazana w większości głównych jurysdykcji.

Jak działa pranie wiązania

Emitenci obligacji dokonują okresowych płatności odsetek, zwanych kuponami,. na rzecz posiadaczy obligacji przez cały okres życia dłużnego papieru wartościowego. Kupony mogą być wypłacane kwartalnie, półrocznie lub rocznie i stanowią dochód z odsetek dla inwestorów. Dochód z odsetek jest opodatkowany przez rząd na koniec roku podatkowego.

Po zapłaceniu kuponu cena obligacji zwykle spada o kwotę kuponu. Inwestor, który sprzedaje swoje obligacje przed wypłatą kuponu i odkupuje je po dokonaniu płatności, robi to, aby zamienić dochód z odsetek na zysk kapitałowy,. proces znany jako płukanie obligacji.

Inwestorzy w przedziale podatkowym o wysokich dochodach są zazwyczaj użytkownikami tej strategii. Osoba o wysokich dochodach może zmniejszyć lub uniknąć zobowiązania podatkowego,. przenosząc papiery wartościowe z dywidendą na inną osobę, na przykład znajomego lub członka rodziny, który nie ma dochodu podlegającego opodatkowaniu lub znajduje się w niskim przedziale podatkowym.

Pranie obligacji jest skuteczniejszą strategią w przypadku obligacji oprocentowanych. Korzyści wynikające z unikania opodatkowania nie występują w przypadku obligacji z odroczonym oprocentowaniem lub obligacji zerokuponowych, które przynoszą naliczone odsetki tylko w terminie zapadalności.

Pranie obligacji i unikanie podatków

Pranie obligacji to metoda unikania opodatkowania, która polega na sprzedaży obligacji z dywidendą i odkupieniu jej bez dywidendy. Aby to osiągnąć, posiadacz obligacji znajduje nabywcę, który jest gotów nabyć obligację i otrzymuje kupon jako zarejestrowany posiadacz obligacji. Kupujący zgadza się odsprzedać obligację pierwotnemu posiadaczowi w określonym z góry terminie po zamknięciu okresu podatkowego.

Cena sprzedaży, zwykle taka sama jak pierwotna cena zakupu, jest również uzgadniana przez obie strony zaangażowane w zmowę. W ten sposób pierwotny inwestor obligacji ponownie trzyma obligację, ale unika płacenia podatków od dochodu z kuponu obligacji. W efekcie inwestor generuje wolny od podatku zysk kapitałowy z transakcji sprzedaży i odkupu.

Ponieważ płukanie obligacji jest schematem unikania opodatkowania, w którym kupujący i sprzedający mogą zmawiać się, aby skorzystać z unikania podatków, jest on mile widziany i został zakazany w wielu krajach; praktyka jednak nadal istnieje.

Niektóre jurysdykcje uważają, że odsetki są dochodami zbywającego lub pierwotnego posiadacza obligacji, a zatem opodatkowują inwestora od tego dochodu, jeśli okaże się, że inwestor przeprowadził program prania obligacji. Inwestorzy o stałym dochodzie, którzy chcą wdrożyć tę strategię, powinni porównać korzyści uzyskane z unikania podatków od dochodów z odsetek z kosztami, które mogą zostać poniesione z tytułu wszelkich grzywien lub kar, które mogą wyniknąć z wdrożenia tego środka.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Pranie obligacji jest strategią unikania podatków i zostało zabronione w kilku jurysdykcjach.

• Chodzi o to, że cena obligacji będzie niższa po wypłacie odsetek, aby mogli odnotować zysk kapitałowy, rezygnując z dochodów z odsetek.

• Pranie obligacji ma miejsce, gdy obligacja zostaje sprzedana bezpośrednio przed wypłatą kuponu, a następnie odkupiona po jej zapłaceniu.