Łatwe pieniądze

Co to są łatwe pieniądze?

W kategoriach akademickich łatwy pieniądz oznacza stan w podaży pieniądza i polityce pieniężnej, w którym Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych ( Fed ) pozwala na gromadzenie gotówki w systemie bankowym. Obniża to stopy procentowe i ułatwia bankom i pożyczkodawcom pożyczanie pieniędzy ludności.

Łatwy pieniądz jest również znany jako tani pieniądz,. luźna polityka pieniężna i ekspansywna polityka pieniężna.

Zrozumienie łatwych pieniędzy

Łatwy pieniądz ma miejsce, gdy bank centralny chce ułatwić przepływ pieniędzy między bankami. Kiedy banki mają dostęp do większej ilości pieniędzy, stopy procentowe naliczane klientom spadają, ponieważ banki mają więcej pieniędzy niż potrzeba do inwestowania.

Fed zazwyczaj obniża stopy procentowe i łagodzi politykę monetarną, gdy chce pobudzić gospodarkę i obniżyć stopę bezrobocia. Wartość akcji często początkowo rośnie w okresach łatwego pieniądza – kiedy pieniądz jest tańszy. Ale jeśli ten trend utrzyma się wystarczająco długo, ceny akcji mogą ucierpieć z powodu obaw o inflację .

Fed mierzy kwartalnie potrzebę stymulowania gospodarki, podejmując decyzję o zwiększeniu wzrostu gospodarczego lub zaostrzeniu polityki pieniężnej.

Fed rozważa wszelkie decyzje o podniesieniu lub obniżeniu stóp procentowych w oparciu o inflację. Jeśli wydaje się, że łatwa polityka pieniężna powoduje wzrost inflacji, banki mogą utrzymywać wyższe stopy procentowe, aby zrekompensować wzrost kosztów towarów i usług.

Z drugiej strony kredytobiorcy mogą chcieć płacić wyższe stopy procentowe, ponieważ inflacja obniża wartość waluty. Dolar nie kupuje tak dużo w okresach rosnącej inflacji, więc pożyczkodawca może nie uzyskiwać tak dużego zysku w porównaniu z okresem, gdy inflacja jest stosunkowo niska.

Narzędzia i metody łatwego pieniądza

Największym narzędziem politycznym, które umożliwia łatwe zarabianie pieniędzy, jest obniżenie stóp procentowych, dzięki czemu pożyczki są mniej kosztowne. Inna łatwa polityka pieniężna może doprowadzić do obniżenia stopy rezerw dla banków. Oznacza to, że banki muszą trzymać mniej swoich aktywów w gotówce, co prowadzi do tego, że kredytobiorcy mają do dyspozycji więcej pieniędzy. Ponieważ więcej gotówki jest dostępnych do pożyczenia, stopy procentowe są obniżane. Łatwe pieniądze mają efekt kaskadowy, który zaczyna się od Fedu i trafia do konsumentów.

Podczas łagodzenia polityki pieniężnej Fed może polecić Federalnemu Komitetowi Otwartego Rynku (FOMC) zakup papierów wartościowych zabezpieczonych skarbem państwa na otwartym rynku (tzw. operacje otwartego rynku lub OMO). Zakup tych papierów wartościowych daje pieniądze osobom, które sprzedały je na wolnym rynku. Sprzedający mają wtedy więcej pieniędzy do zainwestowania.

Banki mogą inwestować nadwyżki pieniędzy na wiele sposobów. Lądownicy zarabiają na odsetkach pobieranych od pożyczonych pieniędzy. Pożyczkobiorcy wydają pożyczki na co tylko chcą, co stymuluje inne działania gospodarcze. Proces trwa w nieskończoność, dopóki Fed nie zdecyduje się na zaostrzenie polityki pieniężnej.

Łatwy vs. Ścisła polityka pieniężna

Łatwe pieniądze i środki polityki, które ułatwiają pożyczanie pieniędzy, można zestawić z surową polityką monetarną,. która prowadzi do „ drogich pieniędzy ” – pieniędzy, które są drogie do pożyczenia lub trudne do zdobycia. Zaostrzanie polityki pieniężnej jest często reakcją na przegrzewającą się gospodarkę, charakteryzującą się wysoką inflacją, niskim bezrobociem i wysokim wzrostem PKB.

Narzędzia i metody wprowadzania ścisłych lub kurczących się polityk są w rzeczywistości przeciwieństwem łatwych lub luźnych środków politycznych. Należą do nich podnoszenie stóp procentowych, sprzedaż papierów wartościowych na wolnym rynku (a tym samym wycofywanie pieniądza z obiegu) oraz podnoszenie rezerw obowiązkowych dla banków.

Zalety i wady łatwych pieniędzy

Podczas gdy łatwe pieniądze są wykorzystywane do stymulowania gospodarki i zmniejszania kosztów pożyczek, zbyt dużo łatwych pieniędzy może prowadzić do przegrzania gospodarki i szalejącej inflacji. W rzeczywistości zadaniem banku centralnego jest zakręcenie kurka łatwego pieniądza, gdy ożywienie gospodarcze nabierze rozpędu i ceny zaczną rosnąć.

TTT

Przykład łatwych pieniędzy: wielka recesja

Łatwe pieniądze są aspektem gospodarek większości krajów rozwiniętych od czasu kryzysu finansowego w latach 2008-09 i Wielkiej Recesji,. która nastąpiła po nim. W szczytowym momencie kryzysu giełdy załamały się, bezrobocie wzrosło, bankructwa wzrosły, a kilka dużych instytucji finansowych upadło.

W tym okresie Fed wraz z wieloma innymi bankami centralnymi na całym świecie starał się obniżyć stopy procentowe do praktycznie zera, obniżyć rezerwy wymagane przez banki do zera i wpompować pieniądze w gospodarkę poprzez operacje otwartego rynku i luzowanie ilościowe (QE).

Wielu ekonomistów zgadza się, że zasięg i czas trwania Wielkiej Recesji, choć należał do najgłębszych w historii, został znacznie ograniczony w wyniku tych łatwych wysiłków finansowych.

Często Zadawane Pytania

Jaki jest krótkoterminowy efekt polityki łatwych pieniędzy?

Chociaż często występuje opóźnienie między nowym środkiem polityki pieniężnej a jego wpływem na gospodarkę, jednym z krótkoterminowych skutków są niższe stopy procentowe, co powoduje, że kredyty są tańsze dla kredytobiorców. Ponieważ kredytobiorcy korzystają z tych niższych stawek, konsumują więcej i chętniej kupują duże aktywa, takie jak domy. Długoterminowym efektem tej zwiększonej konsumpcji jest wzrost zysków przedsiębiorstw i wzrost gospodarczy.

Jakich narzędzi używa Fed, aby stworzyć politykę łatwych pieniędzy?

Fed i inne banki centralne mają do dyspozycji kilka narzędzi do promowania łatwego pieniądza. Obejmują one obniżenie stóp procentowych, obniżenie rezerw obowiązkowych dla banków, otwarcie okna dyskontowego, zakup aktywów w ramach operacji otwartego rynku (OMO) oraz środki luzowania ilościowego (QE).

Co to jest luzowanie ilościowe?

Poluzowanie ilościowe, znane również jako QE, pozwala bankom centralnym na zwiększenie podaży pieniądza poprzez zwiększenie ich bilansów poprzez zakup różnych rodzajów aktywów, niż normalnie robiłyby to za pośrednictwem OMO. Mogą to być papiery skarbowe o dłuższym terminie ważności, dług nieskarbowy, akcje lub aktywa alternatywne, takie jak papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS).

Jak łatwe polityki pieniężne wpływają na inwestorów?

Giełdy mają tendencję do wzrostu, gdy są łatwe pieniądze, ponieważ dochody deponentów i innych oszczędzających spadają, mogą oni szukać zysków w innych miejscach na rynkach. Łatwe pieniądze pomagają również zwiększyć zyski większości firm i pozwalają im taniej pożyczać i inwestować. (Jednym z wyjątków jest jednak sektor finansowy, który często korzysta z rosnących stóp procentowych, ponieważ udziela pożyczek). Ponadto ceny obligacji zwykle rosną wraz ze spadkiem stóp, co jest korzystne dla inwestorów o stałym dochodzie.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Łatwy pieniądz to sposób, w jaki Fed może stymulować gospodarkę za pomocą polityki pieniężnej.

• Fed chce stworzyć łatwy pieniądz, gdy chce obniżyć bezrobocie i pobudzić wzrost gospodarczy, ale głównym efektem ubocznym tego jest inflacja.

• Łatwy pieniądz ma miejsce wtedy, gdy Fed pozwala na gromadzenie się gotówki w systemie bankowym – ponieważ obniża to stopy procentowe i ułatwia bankom i pożyczkodawcom pożyczanie pieniędzy.

• Kiedy pieniądze są łatwe (tj. tańsze) do pożyczania, mogą stymulować wydatki, inwestycje i wzrost gospodarczy.

• Jeśli jednak łatwy pieniądz utrzyma się zbyt długo, może to doprowadzić do wysokiej inflacji.