Reasekuracja obowiązkowa

Co to jest reasekuracja obowiązkowa?

Reasekuracja obowiązkowa to umowa, która wymaga od ubezpieczyciela automatycznego wysyłania do reasekuratora wszystkich polis znajdujących się w jego księgach, które mieszczą się w określonej liście kryteriów. Zgodnie z warunkami obowiązkowej umowy reasekuracyjnej, zwanej również umową automatyczną, reasekurator jest zobowiązany do zaakceptowania tych polis.

Zrozumienie obowiązkowej reasekuracji

Reasekuracja, inaczej zwana „ubezpieczeniem dla firm ubezpieczeniowych”, to praktyka polegająca na tym, że ubezpieczyciele zgadzają się na przeniesienie swoich portfeli ryzyka na części innych stron w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa spłaty dużego zobowiązania wynikającego z roszczenia ubezpieczeniowego i potencjalnego bankructwa. lub cedent oddaje część swojej działalności innemu podmiotowi, reasekuratorowi, który zgadza się przejąć związane z nim ryzyko w zamian za udział w składce ubezpieczeniowej – od klienta pobierana jest opłata za ochronę w ramach danego planu.

Niektóre umowy reasekuracyjne są jednorazowymi transakcjami zawieranymi indywidualnie dla każdego przypadku. W innych przypadkach może zostać zawarta umowa reasekuracyjna,. zobowiązująca ubezpieczyciela do automatycznego wysłania reasekuratora określonej klasy polis. W przypadku zawarcia takiego porozumienia ubezpieczyciel zobowiązany jest do cesji, a reasekurator do zaakceptowania wszystkich ryzyk, które mieszczą się w ustalonym z góry zestawie kryteriów.

###Ważne

Każde ryzyko jest automatycznie akceptowane zgodnie z warunkami umowy, nawet jeśli ubezpieczyciel nie powiadomił jeszcze reasekuratora.

Zalety i wady obowiązkowej reasekuracji

Reasekuracja obowiązkowa umożliwia ubezpieczycielowi i reasekuratorowi nawiązanie długotrwałej relacji. Reasekurator otrzymuje regularny strumień transakcji, podczas gdy ubezpieczyciel automatycznie zabezpiecza się przed określoną klasą z góry określonych ryzyk bez konieczności wielokrotnego znajdowania nowych nabywców dla każdego z nich – przeniesienie „księgi” ryzyk również ogólnie okazuje się znacznie tańsze.

Z drugiej strony, automatyczna akceptacja eliminuje możliwość wybredności, zwiększając w ten sposób zagrożenie niewypłacalnością dla wszystkich zaangażowanych. Reasekurator może nagle znaleźć się w sytuacji, w której odziedziczy dużą część polis i stanie się narażony na pokrycie większej liczby strat, niż pierwotnie się spodziewał. Jeżeli plany te spowodują powstanie roszczeń, a reasekurator nie będzie w stanie za nie zapłacić, ubezpieczyciel cedujący może ponownie stać się w pełni odpowiedzialny za tę część ryzyka, którą pierwotnie ubezpieczał, stawiając go również w trudnej sytuacji finansowej.

Nadmierne poleganie na reasekuracji odegrało dużą rolę w upadku Mission Insurance w 1985 roku .

Te zagrożenia oznaczają, że bardzo ważne jest, aby każda ze stron odrobiła pracę domową. Przed zawarciem umowy o przymusową reasekurację ubezpieczyciel cedent i reasekurator będą chcieli upewnić się, że drugi jest właściwie zarządzany i czy jego interesy są zgodne.

Bardzo ważne jest również, aby warunki umowy zawierały dokładny opis rodzajów ryzyka, które obejmuje traktat. Jest to ważny krok w usuwaniu niejasności, które, jeśli nie zostaną rozwiązane, mogą wymagać anulowania umowy. Jeśli niejasności zostaną wykryte zbyt późno, może być trudno rozwiązać umowę, ponieważ ryzyko mogło już zostać wymienione.

Rodzaje reasekuracji

Istnieją dwie główne kategorie reasekuracji: fakultatywna i traktatowa. Oba mogą być zaklasyfikowane jako obowiązkowe, jeśli umowa reasekuracji nakazuje przeniesienie wszystkich polis, które wchodzą w ich zakres.

Opcjonalny

Ubezpieczenie fakultatywne chroni ubezpieczyciela dla osoby lub określonego ryzyka lub umowy. Jeżeli kilka ryzyk lub umów wymaga reasekuracji, każde z nich jest negocjowane osobno. Zazwyczaj reasekurator ma wszelkie prawa do przyjęcia lub odrzucenia propozycji reasekuracji fakultatywnej. To powiedziawszy, istnieje również wersja hybrydowa, która daje głównemu ubezpieczycielowi możliwość cesji indywidualnego ryzyka, niezależnie od życzeń reasekuratora.

####Traktat

Tymczasem reasekuracja traktatowa jest skuteczna przez określony czas, a nie na podstawie ryzyka lub umowy. Reasekurator pokrywa całość lub część ryzyk, które może ponieść ubezpieczyciel.

Uwagi specjalne

Umowy reasekuracyjne mogą być zarówno proporcjonalne, jak i nieproporcjonalne. W przypadku umów proporcjonalnych reasekurator otrzymuje proporcjonalną część wszystkich składek ubezpieczeniowych sprzedanych przez ubezpieczyciela w zamian za poniesienie części strat w oparciu o wcześniej wynegocjowany procent w przypadku zgłoszenia roszczenia. Reasekurator zwraca również ubezpieczycielowi koszty przetwarzania, nabycia firmy i koszty pisania.

Z drugiej strony przy umowie nieproporcjonalnej zakład reasekuracji zgadza się na wypłatę roszczeń tylko wtedy, gdy przekroczą określoną kwotę, zwaną limitem pierwszeństwa lub zatrzymania,. w określonym czasie. Limit priorytetu lub zatrzymania może opierać się na jednym rodzaju ryzyka lub całej kategorii ryzyka.