Wskaźnik kredytów problemowych

Jaki jest wskaźnik kredytów problemowych?

Wskaźnik kredytów zagrożonych to wskaźnik w branży bankowej, który porównuje odsetek kredytów zagrożonych do odsetka kredytów zdrowych. Na rynku bankowym i kredytowym problemowa pożyczka to jedna z dwóch rzeczy: pożyczka komercyjna przeterminowana co najmniej 90 dni lub pożyczka konsumencka przeterminowana co najmniej 180 dni.

Pożyczka problemowa jest również określana jako niespłacane aktywa. Wskaźnik kredytów problemowych jest ostatecznie miarą kondycji sektora bankowego i kredytowego oraz całej gospodarki. Wyższy wskaźnik oznacza większą liczbę kredytów zagrożonych i odwrotnie. Pożyczki problemowe zmniejszają ilość kapitału, jaki pożyczkodawcy mają na kolejne pożyczki.

Jeśli bank ma 500 kredytów, a 10 z nich to kredyty problemowe – spóźnione kredyty komercyjne (90 dni przeterminowane) lub spóźnione kredyty konsumpcyjne (180 dni przeterminowane) – wskaźnik kredytów problemowych dla tego banku wyniósłby 1:50, lub 2%.

Zrozumienie wskaźnika kredytów problemowych

Banki starają się utrzymywać na niskim poziomie zapasy kredytów problemowych, ponieważ tego typu kredyty mogą prowadzić do problemów z przepływem środków pieniężnych i innych problemów. Jeśli bank nie jest już w stanie zarządzać swoim zadłużeniem, może to doprowadzić do zamknięcia banku.

Gdy pożyczkobiorca zaczyna spóźniać się z płatnościami, instytucja finansowa zazwyczaj wysyła do pożyczkobiorcy powiadomienia; pożyczkobiorca jest następnie zobowiązany do podjęcia działań w celu uzyskania bieżącej pożyczki. Jeśli pożyczkobiorca nie zareaguje, bank może sprzedać aktywa i odzyskać saldo pożyczki. Pożyczki problemowe mogą często skutkować przejęciem nieruchomości , przejęciem lub innymi niekorzystnymi działaniami prawnymi.

Jeśli firma ma trudności z wywiązaniem się ze swoich zobowiązań dłużnych, pożyczkodawca może zrestrukturyzować swoją pożyczkę. W ten sposób instytucja może nadal utrzymywać pewien przepływ środków pieniężnych i może być w stanie uniknąć konieczności zaklasyfikowania go jako pożyczki problemowej.

Jeśli kredytobiorcy chcą negocjować z bankiem, aby przywrócić spłatę trudnej pożyczki, przedstawiciel banku może spotkać się z nimi w celu omówienia salda zadłużenia.

Wskaźnik kredytów problemowych można podzielić według poziomu przeterminowania kredytów, na przykład tych o mniej niż 90 dni przeterminowanych w porównaniu z tymi, które są bardziej zaległe.

Historia wskaźnika kredytów problemowych

Ponieważ rynki słabną, nierzadko zdarza się, że zapasy kredytów problemowych rosną, ponieważ ludzie mają trudności z ich spłatą. Wysokie stawki przejęć, przejęć i innych czynności prawnych mogą zmniejszyć zyski banku.

Wielka recesja i wzrost wskaźnika kredytów problemowych

Wskaźnik kredytów problemowych wzrósł w całym okresie Wielkiej Recesji w latach 2007-2009. W tym czasie opad subprime doprowadził do wzrostu liczby kredytów zagrożonych, które banki miały w swoich księgach. Wprowadzono kilka programów federalnych, aby pomóc konsumentom radzić sobie z zaległymi długami, z których większość koncentrowała się na kredytach hipotecznych.

Przed Wielką Recesją, na początku XXI wieku, nastąpił bezprecedensowy wzrost zadłużenia amerykańskich gospodarstw domowych. Nastąpił również dramatyczny wzrost kredytów hipotecznych, zwłaszcza na rynku prywatnym. (Odsetek kredytów, które były ubezpieczone przez agencje rządowe, zaczął spadać.) Jednakże, gdy ceny domów zaczęły spadać, spowodowało to ogromną falę niespłacania kredytów hipotecznych, ponieważ konsumenci mieli trudności ze spłatą swoich zobowiązań dłużnych. Ten gwałtowny wzrost problemowego zadłużenia w znacznym stopniu przyczynił się do nadejścia recesji.

Wielu konsumentom sprzedawano produkty hipoteczne, które nie były dla nich odpowiednie lub nieodpowiednie. Na przykład wielu kredytobiorcom oferowano hybrydowe kredyty hipoteczne o zmiennym oprocentowaniu (ARM) z bardzo niskimi początkowymi stopami procentowymi, które miały ich zachęcić. Chociaż te produkty mogły sprawić, że posiadanie domu na początku wydawało się przystępne, po pierwszych dwóch lub trzech latach stopy procentowe wzrosły. Struktura tych kredytów hipotecznych wymagała od wielu kredytobiorców refinansowania lub zakwalifikowania się na dodatkową pożyczkę w celu spłaty swoich zobowiązań dłużnych. Jednak wraz ze spadkiem cen mieszkań i wzrostem stóp procentowych dla wielu kredytobiorców refinansowanie stało się praktycznie niemożliwe, a tym samym niespłacanie tych kredytów.

Od czasu kryzysu finansowego 2000 roku i Wielkiej Recesji wprowadzono ostrzejsze wymogi dotyczące udzielania kredytów. Pomogło to ograniczyć drapieżne praktyki pożyczkowe – w tym nieodpowiednie wyjaśnienie warunków pożyczki pożyczkobiorcy – oraz słabą regulację sektora finansowego .

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Wskaźnik kredytów zagrożonych to wskaźnik w branży bankowej, który porównuje odsetek kredytów zagrożonych do odsetka kredytów zdrowych.

• Ponieważ rynki słabną, nierzadko zdarza się, że zasoby problemowych kredytów rosną, ponieważ ludzie mają trudności z ich spłatą.

• Jeśli bank ma 500 kredytów, a 10 z nich to kredyty trudne, to wskaźnik kredytów problemowych dla tego banku wyniósłby 1:50, czyli 2%.

• Pożyczka problemowa to jedna z dwóch rzeczy: kredyt komercyjny przeterminowany co najmniej 90 dni lub kredyt konsumencki przeterminowany co najmniej 180 dni.