Dzierżawa kanapek

Co to jest dzierżawa kanapek?

Leasing kanapkowy to umowa najmu,. w której strona wynajmuje nieruchomość od agenta, który z kolei dzierżawi nieruchomość od właściciela.

Leasing kanapkowy to umowa najmu, w której wynajmujący (wynajmujący) nieruchomość jest również leasingobiorcą – dzierżawi nieruchomość od pierwotnego właściciela.

Jak działa dzierżawa kanapek

Dzierżawa kanapkowa odnosi się do sytuacji, w której jedna ze stron wynajmuje nieruchomość od właściciela, a następnie dzierżawi tę nieruchomość innej stronie. Leasing kanapkowy jest postrzegany przez niektórych jako korzystna strategia dla niskokapitałowych inwestorów,. aby zdobyć przyczółek na rynkach nieruchomości, ponieważ inwestor może zainicjować leasing kanapowy bez pieniędzy i bez udziału banku. . Taka strategia może być jednak przedsięwzięciem ryzykownym i pracochłonnym.

Inwestorzy poszukujący możliwości wynajmu kanapek muszą być doświadczonymi komunikatorami i negocjatorami, po pierwsze, aby zidentyfikować i zawrzeć umowę najmu z właścicielem nieruchomości, a po drugie, aby zidentyfikować i zawrzeć umowę z własnym najemcą. Oprócz inwestycji czasu potrzebnego do tego, aby dzierżawa kanapek była opłacalna, często zdarza się, że strona pośrednicząca wkłada również kapitał w nieruchomość poprzez konserwację i pracę związaną z zarządzaniem nieruchomością.

Przykład dzierżawy kanapek

Alice, właścicielka domu, ma problemy ze sprzedażą domu, w którym już nie mieszka z powodu spowolnienia na rynku nieruchomości w okolicy. Alicja nie jest pod presją finansową, aby sprzedać ten dom i nie jest zainteresowana wynajmowaniem go i działaniem jako właściciel.

Brynne proponuje Alice umowę najmu kanapki, oferując wydzierżawienie domu na pięć lat z opcją zakupu domu w dowolnym momencie umowy najmu po określonej cenie 200 000 USD.

Alice zgadza się na umowę, która wymaga od Brynne płacenia 1000 dolarów miesięcznie czynszu. Część tego miesięcznego czynszu w wysokości 200 USD zostanie doliczona do ostatecznej ceny zakupu,. jeśli Brynne zdecyduje się na zakup. Ponadto Brynne zgadza się zapłacić jednorazową opłatę za opcję w wysokości 2500 USD w celu zainicjowania umowy, która zostanie później zastosowana do ceny zakupu Brynne.

Brynne z kolei zawiera umowę najmu z Carlem, który wprowadza się do domu. Carl jest również zainteresowany dzierżawą tego domu, więc jego pięcioletnia umowa najmu ma pewne cechy podobne do umowy Brynne's. Carl jednak wynajmuje dom za 1500 USD miesięcznie z opcją zakupu domu za 250 000 USD w dowolnym momencie przed upływem pięcioletniego okresu.

Podobnie jak w przypadku umowy Brynne, 200 USD miesięcznego czynszu Carla ma zastosowanie do późniejszej ceny zakupu. Płaci również opłatę za opcję w wysokości 3000 USD, która może zostać doliczona do jego ceny zakupu, jeśli i kiedy zdecyduje się na zakup. Kiedy Carl w końcu kupuje dom po pięciu latach, Alice płaci pełną cenę za nieruchomość, a Brynne zyskuje na różnicy.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Inwestorzy, którzy wyglądają na pośredników typu „sandwich lease”, mogą znaleźć się w ryzykownych sytuacjach, przy znacznych kosztach finansowych.

• Dla właścicieli dzierżawa kanapkowa jest opcją, gdy nie znajdują się pod presją finansową, aby sprzedać, zakładając, że nie są zainteresowani prowadzeniem nieruchomości jako leasingodawcy.

• Nazwa kanapka pochodzi od agenta działającego jako wynajmujący i dzierżawca nieruchomości.

• Osoby z niskimi kosztami kredytu i dużymi sieciami leasingowymi mogą uznać leasing kanapkowy za bardzo opłacalny

• Pośrednik wynajmujący kanapki często może czerpać zyski zarówno z trwającego najmu, jak i ze sprzedaży nieruchomości po jej zakończeniu.