Socjonomia

Co to jest socjonomia?

Socjonomia to nauka o nastrojach społecznych i ich wpływie na postawy i działania społeczne. Mówiąc dokładniej, stara się zrozumieć, w jaki sposób nastroje społeczne regulują ogólny charakter i charakter zachowań społecznych w obszarach takich jak polityka, popkultura, rynki finansowe i gospodarka.

Teoria socjonomiczna sugeruje, że przywódcy i ich polityka są praktycznie bezsilni, jeśli chodzi o zmianę nastrojów społecznych i że ich działania jako całość wyrażają nastrój społeczny, a nie go regulują.

Zrozumienie początków socjonomii

Socjonomia — której pionierem w zastosowaniu na rynkach finansowych był analityk Robert R. Prechter, który spopularyzował zasadę fali Elliotta w latach 70. — wywraca konwencjonalną mądrość do góry nogami.

Konwencjonalni analitycy uważają, że wydarzenia wpływają na nastroje społeczne. Na przykład konwencjonalna mądrość mówi, że rosnąca giełda, rozwijająca się gospodarka, optymistyczne tematy w popularnej rozrywce i pozytywne wiadomości sprawią, że społeczeństwo będzie optymistyczne i szczęśliwe, a spadająca giełda, kurcząca się gospodarka, ciemniejsze tematy w popularnej rozrywce i negatywne wiadomości sprawiłyby, że społeczeństwo stałoby się pesymistyczne i nieszczęśliwe.

Z drugiej strony socjonomika sugeruje, że fale nastrojów społecznych zmieniają się naturalnie i pojawiają się na pierwszym miejscu, odwracając przypuszczalny kierunek przyczynowości. Tak więc optymistyczne i szczęśliwsze społeczeństwo wytwarza więcej pozytywnych działań, takich jak rosnąca giełda, rozwijająca się gospodarka i bardziej optymistyczne tematy w popularnej rozrywce, a pesymistyczne i nieszczęśliwe społeczeństwo wytwarza więcej negatywnych działań społecznych, takich jak spadająca giełda, kurcząca się gospodarka i ciemniejsze motywy w popularnej rozrywce.

Ponieważ indeksy giełdowe mogą niemal natychmiast odzwierciedlać zmiany nastrojów społecznych, badania socjonomiczne zazwyczaj wykorzystują je jako wzorcowe wskaźniki nastrojów społecznych lub socjometry, aby zrozumieć i przewidzieć zmiany w innych obszarach aktywności społecznej, takich jak biznes i polityka, które zajmują więcej czasu. czas na zabawę.

Związek między socjonomią, rynkami finansowymi i gospodarką

Książka Prechtera z 2016 r. Socionomic Theory of Finance (STF) stosuje teorię socjonomiczną do rynków finansowych. STF proponuje, aby ekonomia i finanse to dwie zasadniczo różne dziedziny. Sprzeciwia się konwencjonalnej przyczynowości ekonomicznej w finansach, jak również hipotezie efektywnego rynku (EMH) pod każdym względem.

Krótko mówiąc, Prechter przyjmuje, że na wolnych rynkach ekonomicznych, gdzie ludzie znają swoje wartości, ceny dóbr i usług są w większości racjonalnie określone, obiektywne, stabilne, motywowane świadomą maksymalizacją użyteczności i regulowane przez prawo podaży i popytu. Ale STF proponuje, aby na rynkach finansowych, gdzie inwestorzy nie byli pewni przyszłych wycen innych, wycena inwestycji jest w większości zdeterminowana nieracjonalnie, subiektywnie, nieustannie dynamiczna, motywowana stadem i regulowana falami nastrojów społecznych.

Socjonomia sugeruje, że fale nastrojów społecznych są endogeniczne i zmieniają się naturalnie we wzorze fraktalnym opisanym przez model fal Elliotta, co oznacza, że nikt nie może ich zmienić. Boomy i załamania na giełdzie oraz towarzyszące im ekspansje i kurczenia gospodarcze występują zatem niezależnie od jakichkolwiek działań ludzi biznesu, prezydentów, premierów, polityków, bankierów centralnych, decydentów lub innych członków społeczeństwa. Wręcz przeciwnie, twierdzą socjonomowie, ich działania zazwyczaj wyrażają nastroje społeczne.

Konserwatyści mogą obwiniać politykę Jimmy'ego Cartera o marazm późnych lat 70. i politykę Ronalda Reagana za hossę lat 80., a liberałowie mogą przypisywać polityce Franklina Roosevelta ożywienie rynku w latach 30. i obwiniać Richarda Nixona za recesję wczesnych lat. Lata 70. Według socjonomii rynki i gospodarka naturalnie spadły i odżyły. Przywódcom po prostu przypisuje się zasługę lub winę.

W artykule z 2012 r. Prechter i zespół socjonomistów z Instytutu Socjonomii wykazali, że wyniki wyborów prezydenckich nie dają wiarygodnych podstaw do przewidywania trendów na giełdzie, podczas gdy giełda jako socjometr jest przydatna do przewidywania wyników wyborów prezydenckich. Autorzy przyznają jednak, że ich badania ograniczał fakt, że nie potrafili właściwie zmierzyć samego nastroju społecznego, wykazać bezpośredniego związku między nastrojem społecznym a głosowaniem, ani wykluczyć wpływu innych zmiennych niezmierzonych.

Rozważmy socjonomiczną perspektywę kryzysu subprime z 2008 roku. Zgodnie z tą perspektywą, duży, pozytywny trend nastrojów wywołał powszechny optymizm wśród pożyczkodawców, pożyczkobiorców i spekulantów, co doprowadziło do rekordowych poziomów zadłużenia mieszkaniowego i gwałtownych cen nieruchomości. Kiedy nastroje społeczne w naturalny sposób zmieniły się z pozytywnego na negatywny, pożyczkodawcy, pożyczkobiorcy i spekulanci stali się bardziej pesymistyczni, a odpowiadające im zmiany w zachowaniu doprowadziły do załamania cen nieruchomości i spadku akcji kredytowej. Ekspansja kredytowa nie była więc główną przyczyną, ale wynikiem optymistycznych nastrojów, a jej skurczenie się w następującym po nim kryzysie finansowym było wynikiem negatywnych nastrojów.

Jakkolwiek nieortodoksyjne myślenie socjonomiczne może wydawać się ekonomistom, współczesna ekonomia behawioralna i finanse behawioralne zgadzają się, że inwestorzy nie podejmują w pełni racjonalnych decyzji finansowych i często są pod wpływem emocji, uprzedzeń poznawczych i instynktu stadnego – i że istnieje duża luka w efektywnym hipoteza rynkowa. A nawet ceniony ekonomista John Maynard Keynes przyznał, że rynki finansowe podlegają falom optymistycznych i pesymistycznych nastrojów. Socjonomia zapewniła szerokie ramy teoretyczne, aby te obserwacje i twierdzenia były spójne nie tylko wewnętrznie, ale i zewnętrznie w odniesieniu do danych.

Krytyka socjonomii

Socjonomia ma wiele potencjalnych wad, a inwestorzy dobrze by zrobili, gdyby rozważyli je wraz ze wsparciem, jakie otrzymuje od swoich promotorów.

Fale Elliotta

Socjonomia jest zasadniczo związana z ideą Zasady Fali Elliotta, która jest również mocno promowana przez Prechtera i innych entuzjastów socjonomii. Empiryczne poparcie dla ważności fal Elliotta jest co najmniej dyskusyjne. Podobnie jak fale Kondratiewa lub cykle w cyklach Josepha Schumpetera , fale Elliota obejmują rzekome wzorce powtarzających się fal w cenach aktywów lub innych danych ekonomicznych lub finansowych.

Według najostrzejszych krytyków tego typu teorie zostały w dużej mierze odrzucone jako nienaukowe, pozbawione zdolności przewidywania, a nawet ćwiczenia w rozpoznawaniu fałszywych wzorców, zwane również pareidolia lub apophenia. Są to dobrze znane zjawiska psychologiczne, które są podstawą znanych rzeczy, takich jak dzieci widzące wyimaginowane smoki w kształcie chmur i słynną „twarz” na powierzchni Marsa lub, mniej pochlebnie, różne pseudonauki, takie jak numerologia, astrologia, lub czytanie z dłoni.

Według krytyków głównym problemem jest to, że teorie te nie są falsyfikowalne, co jest kluczowym aspektem teorii naukowych. Może to być zbawienną łaską dla tych teorii, w oczach ich zwolenników, chociaż jest to również ich upadek z naukowego punktu widzenia; ilekroć nie uda im się dokładnie przewidzieć ruchów w danych, dodatkowe warstwy fal i cykli można po prostu „odkryć”, aby wyjaśnić dane.

Pod tym względem bardzo przypominają ptolemejskie geocentryczne teorie, że Ziemia znajduje się w centrum wszechświata, krążąc wokół Słońca, Księżyca, planet i gwiazd, które z czasem zaczęły zależeć od niezwykle skomplikowanej serii cykli i epicykli w celu wyjaśnienia obserwowane odchylenia rzeczywistości od przewidywań modelu.

Nastrój społeczny

Poza bliskim związkiem z falami Elliotta, socjonomia całkowicie zależy od koncepcji nastroju społecznego. Jednak konceptualizowanie, operacjonalizowanie i mierzenie nastroju społecznego zawsze okazywało się w najlepszym razie trudne. Nawet w zakresie literatury socjonomiści przyznają, że bezpośredni pomiar nastroju społecznego jest w zasadzie niemożliwy. Ten niejasny i mglisty charakter pojęcia nastroju społecznego może stawiać socjonomię na słabych podstawach w sensie naukowym.

Zamiast tego opierają się na nieograniczonej różnorodności zamienników i wskaźników o różnym stopniu prawdopodobieństwa, takich jak ceny akcji, subiektywne interpretacje wątków fabularnych w sztuce lub mediach lub popularność jasnych kolorów i krótkich spódnic w modzie damskiej, i wiele innych. . Krytycy zwracają uwagę, że pozwala to socjonomom na praktycznie nieograniczoną swobodę wyboru pośrednich wskaźników nastroju społecznego w celu zracjonalizowania dowolnej hipotezy, narracji lub przewidywania.

Najbardziej problematyczne jest to, że pozwala na racjonalizację każdej nieudanej prognozy z perspektywy czasu poprzez zmianę, dodanie lub przesunięcie punktu ciężkości wskaźników nastrojów społecznych. Znowu jest to nieco analogiczne do geocentrycznego modelu Układu Słonecznego; zamiast dodawać ptolemejskie epicykle w celu wyjaśnienia nieudanych przewidywań, socjonomiści mogą wymyślić nowe interpretacje nastroju społecznego.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Socjonomia to ramy, które sugerują, że siły społeczne, takie jak kultura, normy i zbiorowy nastrój społeczny, mogą napędzać między innymi obserwowalne trendy polityczne, gospodarcze i finansowe.

• Idee socjonomiczne są popularne wśród niektórych inwestorów i członków inwestującej opinii publicznej, ale napotykają na szereg poważnych pytań i krytyki, które inwestorzy powinni rozważyć.

• Socjonomia stosowana w finansach jest ściśle powiązana z Zasadą Fali Elliotta i obie zostały spopularyzowane przez menedżera inwestycyjnego Roberta Prechtera.