Instytucja finansowa o znaczeniu systemowym (SIFI)
Co to jest instytucja finansowa o znaczeniu systemowym (SIFI)?
Systematycznie ważna instytucja finansowa (SIFI) to bank, instytucja ubezpieczeniowa lub inna instytucja finansowa (FI), która według amerykańskich federalnych regulatorów stanowiłaby poważne zagrożenie dla gospodarki, gdyby miała upaść. SIFI jest postrzegana jako „ zbyt duża, aby upaść ” i nakładana z dodatkowymi obciążeniami regulacyjnymi, aby zapobiec jej upadkowi.
Zrozumienie instytucji finansowej o znaczeniu systemowym (SIFI)
Wielką recesję obwiniały głównie firmy finansowe podejmujące zbyt duże ryzyko. Regulatorzy uznali, że bliższa analiza w przyszłości będzie najważniejsza, aby zapobiec powtórce, zauważając, że wiele firm z tej branży jest głęboko zakorzenionych w funkcjonalności gospodarki lub, jak to ujęli, są zbyt duże, złożone i wzajemnie powiązane, by upaść.
Ustawa Dodda-Franka z 2010 r. ustanowiła Radę Nadzoru Stabilności Finansowej (FSOC), dając jej uprawnienia do oznaczania banków i innych instytucji finansowych SIFI. Celem było zapobieżenie powtórzeniu się kryzysu finansowego z 2008 roku, w którym instytucje w dużej mierze były nieuregulowane, takie jak American International Group Inc. wymagają dużych rat finansowanych przez podatników. Uznając, że zarażenie finansowe może powstać w nieoczekiwanych miejscach, ustawodawcy utworzyli FSOC w celu zbadania firm pod kątem ryzyka, jakie stwarza ich wielkość, sytuacja finansowa, modele biznesowe i powiązania z innymi obszarami gospodarki.
Etykieta SIFI nakłada dodatkowe wymogi regulacyjne i wzmożoną kontrolę. Obejmują one ścisły nadzór Rezerwy Federalnej (Fed), wyższe wymogi kapitałowe, okresowe testy warunków skrajnych oraz potrzebę sporządzania „testamentów żyjących” – plany zakończenia działalności bez wywoływania kryzysu finansowego lub konieczności ratowania.
Instytucje finansowe (FI) wykazujące oznaki stresu w trakcie testów są zobowiązane do odroczenia wykupu akcji, ograniczenia planów dywidendowych i, w razie potrzeby, pozyskania dodatkowego kapitału.
Wymogi instytucji finansowych o znaczeniu systemowym (SIFI)
Proces określania, które firmy są SIFI, uległ w ostatnich latach pewnym zmianom. Wcześniej instytucje finansowe posiadające aktywa o wartości ponad 50 miliardów dolarów były określane jako ważne systemowo.
Następnie, w 2018 r., po fali skarg ze strony mniejszych banków, które zmagają się z kosztami dostosowania się do zaostrzonych regulacji, były prezydent Donald Trump, który określił ustawę Dodda-Franka jako „bardzo negatywną siłę”, podpisał prawo częściowe wycofanie . Ustawa podniosła próg SIFI do 100 miliardów dolarów, a 18 miesięcy później aż do 250 miliardów dolarów.
Oczekiwano, że zmiany uwolnią dziesiątki banków od rygorystycznych corocznych testów warunków skrajnych, zmniejszając liczbę instytucji poddawanych wzmożonej kontroli do około 12. Te pozbawione wolności spojrzenia mają zaoszczędzić miliony na kosztach przestrzegania przepisów. Mniejszy nadzór powinien również dać im większą elastyczność w rozwijaniu działalności.
To powiedziawszy, zgodnie z sekcją 401 ustawy, Fed ma prawo nakładać takie same ograniczenia, jakie stawiają większe banki, na instytucje z aktywami tak niskimi, jak 100 miliardów dolarów.
Krytyka instytucji finansowych o znaczeniu systemowym (SIFI)
W przeszłości ostro krytykowano proces ustalania, czy instytucja pozabankowa stwarza ryzyko systemowe. Met Life Inc. wygrał proces sądowy, w którym protestował przeciwko jego systematycznie ważnemu statusowi w 2016 r., a sędzia nazwał decyzję rządu o uznaniu ubezpieczyciela na życie za „arbitralną i kapryśną”.
Sceptycy co do etykiety SIFI i przepisów Dodda-Franka, bardziej ogólnie, argumentowali, że zamiast uniemożliwiać firmom bycie „zbyt dużymi, by upaść”, oznaczenie po prostu identyfikuje te, które są. Niektórzy twierdzą, że zwiększone obciążenie regulacyjne w rzeczywistości zwiększyło ryzyko zarażenia finansowego: ponieważ większe banki są w stanie lepiej ponosić dodatkowe koszty, wychodzą w rezultacie silniejsze – i większe – co, jak na ironię, powoduje większą koncentrację na sektora finansowego.
Ustawa o Crapo prezydenta Trumpa z 2018 r., znana również jako ustawa o wzroście gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów, miała na celu wyeliminowanie tego zagrożenia poprzez uwolnienie pożyczkodawców średniej wielkości od ścisłej i kosztownej kontroli regulacyjnej.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Były prezydent Donald Trump podpisał ustawę o zmniejszeniu części ustawy Dodd-Frank, podnosząc próg określający, które firmy kwalifikują się jako SIFI.
Ta etykieta nakłada dodatkowe wymogi regulacyjne i wzmożoną kontrolę, w tym ścisły nadzór Rezerwy Federalnej, wyższe wymogi kapitałowe, okresowe testy warunków skrajnych i potrzebę sporządzania „testamentów życia”.
Oczekiwano, że zmiany pomogą wielu średnim instytucjom finansowym zaoszczędzić miliony na kosztach przestrzegania przepisów i dać im większą elastyczność w rozwijaniu działalności.
Systematycznie ważna instytucja finansowa (SIFI) to firma, która zdaniem amerykańskich regulatorów stanowiłaby poważne zagrożenie dla gospodarki, gdyby miała upaść.
