Lög um auka húsnæðislánamarkað (SMMEA)

Hvað eru lög um eflingu húsnæðislánamarkaða?

The Secondary Mortgage Market Enhancement Act (SMMEA) er lög sem samþykkt voru í Bandaríkjunum árið 1984 til að mæta vaxandi eftirspurn eftir húsnæðislánum sem núverandi alríkisstofnanir gætu annars ekki mætt. SMMEA leyfði alríkislögðum og eftirlitsskyldum fjármálastofnunum að fjárfesta í veðtryggðum verðbréfum. Það tók einnig framhjá lögum um fjárfestingar ríkisins til að gera stofnunum á vegum ríkisins og eftirlitsskyldum stofnunum kleift að fjárfesta í þessum verðbréfum.Gáttin átti stóran þátt í óvenjulegum vexti húsnæðislánamarkaðarins á næstu áratugum.Hún stuðlaði einnig að kreppunni á húsnæðismarkaði . sem hófst árið 2007 .

Skilningur á lögum um auka húsnæðislánamarkað (SMMEA)

Lögin um eflingu húsnæðislána voru stofnuð til að bregðast við áhyggjum um framtíð húsnæðisiðnaðarins. Ein af meginreglunum á bak við það er að einkaveðtryggð verðbréf eigi ekki að vera í samkeppni við ríkisveðtryggð verðbréf. Þess í stað ættu þeir að keppa við aðrar einkafjárfestingar eins og verðbréfasjóði.

SMMEA tókst að styrkja eftirmarkaði húsnæðislána. Eftir því sem veðtryggð verðbréf urðu víða aðgengileg drógu þau til sín sífellt fleiri fjárfesta. Þar sem lögin fóru fram úr lögum ríkisins, heimilaði hún fjárfestingar jafnvel í ríkjum sem höfðu lögbundnar takmarkanir á veðtryggðum verðbréfum. Þessi vöxtur í fjárfestingu leiddi til stærri fjármuna sem íbúðakaupendur fá. Það gaf íbúðakaupendum einnig fjölbreyttari lánamöguleika. Fleiri Bandaríkjamenn gátu keypt heimili vegna SMMEA .

Lög um eflingu húsnæðislánamarkaða og húsnæðismarkaðskreppan 2007

Fjárfestingar- og lánamöguleikarnir, sem skapast með Secondary Mortgage Market Enhancement Act, áttu að lokum þátt í hruni á bandaríska húsnæðismarkaðinum sem hófst árið 2007. Þetta hrun var hrunið af samspili þátta, þar á meðal veðtryggð verðbréf sem fengu hærra lánshæfismat frá matsfyrirtækjum en eignarhlutur þeirra gaf tilefni til .

Veðtryggð verðbréf verða til þegar húsnæðislánveitandi selur húsnæðislán til styrktaraðila, sem síðan úthlutar þeim til fjárvörsluaðila. Fjárfestar kaupa skírteini og fá greiðslur sem myndast af veðlánapottinum. Upphaflegi lánveitandinn heldur áfram að þjóna undirliggjandi veðlánum laugarinnar og innheimtir mánaðarlegar greiðslur. Fjárvörsluaðili greiðir þjónustugjald til lánveitanda á móti andvirðinu sem síðan er dreift til fjárfesta.

Fyrir hrunið 2007 voru mörg veðtryggð verðbréf sameinuð með lægri gæðum undirmálsveðlána. Matsstofnanir gáfu þessum tiltölulega áhættusamu hópum oft háar einkunnir, sem ýtti undir mikla fjárfestingu. Á sama tíma voru lánveitendur að bjóða óhæfum lántakendum lán. Margir lántakendur lentu í vanskilum. Vanskilin leiddu að lokum til hruns á eftirmarkaði með húsnæðislána, sem hafði keðjuverkandi áhrif á heildarhagkerfið.