serbuan beruang
Apakah Serangan Beruang?
Serbuan beruang ialah amalan haram bersubahat untuk menurunkan harga saham melalui jualan pendek bersepadu,. sambil menyebarkan khabar angin negatif tentang syarikat yang disingkatkan itu. Serbuan beruang kadangkala diserang oleh penjual pendek yang tidak bertanggungjawab yang ingin mengaut keuntungan pantas daripada kedudukan jual mereka, memanfaatkan platform media sosial dan papan mesej dalam talian.
Sasaran serbuan beruang secara amnya ialah syarikat yang sedang melalui tempoh yang mencabar, kerana kedudukannya yang terdedah menjadikannya makanan mudah untuk penjual pendek. Walaupun jualan pendek adalah sah, jualan pendek yang diselaraskan dilihat sebagai manipulasi pasaran oleh Suruhanjaya Sekuriti dan Bursa (SEC), dan menyebarkan khabar angin palsu adalah sama dengan aktiviti penipuan.
Memahami Serangan Beruang
Objektif serbuan beruang lazimnya adalah untuk membuat keuntungan yang tidak diingini dalam tempoh masa yang singkat melalui jualan singkat. Jika serbuan beruang berjaya dan saham sasaran menjunam, penjual pendek boleh membeli semula saham itu dengan murah di pasaran terbuka. Penjual pendek membuat wang dengan menjual saham terlebih dahulu, pada apa yang mereka percaya adalah harga yang tinggi, dan kemudian membelinya semula untuk menutup kedudukan mereka pada harga yang lebih rendah. Penjual pendek mendapat keuntungan daripada perbezaan itu.
Dalam serbuan beruang biasa, penjual pendek mungkin berkomplot terlebih dahulu untuk secara senyap-senyap mewujudkan kedudukan jual yang besar dalam saham sasaran. Memandangkan minat pendek dalam saham meningkatkan risiko tekanan pendek yang boleh menyebabkan kerugian besar pada seluar pendek, penjual pendek tidak mampu menunggu dengan sabar selama berbulan-bulan sehingga strategi pendek mereka berjaya.
Langkah seterusnya dalam serbuan beruang adalah serupa dengan kempen fitnah, dengan bisikan dan khabar angin mengenai syarikat yang disebarkan oleh sumber yang tidak diketahui. Khabar angin ini boleh menjadi apa sahaja yang menggambarkan syarikat sasaran dalam cahaya negatif, seperti dakwaan penipuan perakaunan, penyiasatan SEC, kehilangan pendapatan, masalah kewangan dan sebagainya. Khabar angin itu boleh menyebabkan pelabur gementar untuk keluar dari saham beramai-ramai, mendorong harga turun lebih jauh dan memberikan penjual pendek keuntungan yang mereka cari.
Pertimbangan Khas
Pemansuhan peraturan uptick pada Julai 2007 dianggap oleh sesetengah pakar sebagai telah memudahkan penjual pendek untuk memulakan serbuan beruang. Keruntuhan atau hampir keruntuhan beberapa institusi kewangan terkemuka pada tahun 2008 dikaitkan dalam sesetengah kalangan untuk menanggung serbuan.
Walaupun serbuan beruang mungkin melibatkan pakatan sulit dan khabar angin palsu, yang menyalahi undang-undang, terdapat juga serbuan beruang undang-undang yang boleh berlaku apabila orang ramai mula kekurangan stok yang banyak, secara individu, disebabkan kebimbangan terhadap hala tuju syarikat. Mereka juga mungkin menyuarakan kebimbangan mereka yang sah. Selagi maklumat itu tidak sengaja palsu dan seluar pendek tidak bersubahat antara satu sama lain, saham mungkin mengalami tekanan ke bawah akibat penjualan dan peningkatan berita negatif. Ramai orang akan merujuk kepada tingkah laku pasaran semula jadi ini sebagai serbuan beruang.
Serbuan Beruang Sebagai Alasan Harga Saham Jatuh
Apabila harga saham jatuh, terutamanya apabila syarikat terlibat dalam beberapa kontroversi, pemilik saham sering mengaitkan harga kejatuhan itu kepada bear atau penjual pendek. Penjual pendek telah sekurang-kurangnya sebahagiannya dipersalahkan untuk kebanyakan kejatuhan pasaran saham utama dalam sejarah. Biasanya penjual pendek bukanlah punca kejatuhan harga, orang yang menjual pegangan semasa adalah. Faedah pendek boleh dikesan melalui angka faedah pendek .
Namun, penjual pendek sebenarnya memainkan peranan penting dalam pasaran. Selalunya penjual pendek yang mendedahkan atau mendedahkan masalah utama dalam syarikat. Dalam kebanyakan kes, ini bukan cerita rekaan yang bertujuan untuk menurunkan harga buat sementara waktu, tetapi fakta sebenar yang boleh menjejaskan nilai syarikat. Walaupun kebanyakan orang menolak berita baik untuk menaikkan harga, penurunan menunjukkan sisi yang bertentangan dengan hujah, membantu saham kekal lebih dekat dengan nilai sebenar mereka.
Oleh itu, adalah penting untuk membezakan antara khabar angin dan fakta yang tidak berasas. Walaupun banyak saham yang jatuh akan dipersalahkan kepada penceroboh beruang, kunci bagi pelabur ialah mengetahui sama ada syarikat itu berada dalam masalah sebenar atau jika penjualan itu adalah gangguan sementara atau disebabkan faktor lain seperti penjualan seluruh pasaran atau seluruh sektor..
Tidak semua saham yang jatuh disebabkan oleh serbuan beruang. Dan kadangkala serbuan beruang mungkin mempunyai sebab yang sah, kerana syarikat itu sebenarnya mungkin menghadapi masalah yang serius atau harga saham terlalu melambung tetapi ia belum menjadi jelas kepada orang ramai lagi. Perbezaan utama antara serbuan beruang haram dan penjual pendek yang menyatakan kebimbangan mereka tentang syarikat ialah sama ada penjual pendek telah bersubahat dan menyebarkan maklumat palsu. Kadangkala perkara ini tidak diketahui untuk beberapa lama selepas serbuan bermula.
Contoh Serbuan Beruang Undang-undang dalam Pound Sterling
Salah satu perdagangan yang paling terkenal dalam sejarah biasanya dirujuk sebagai serbuan beruang, atau serbuan mata wang, namun ia adalah sah kerana ia tidak melibatkan pakatan sulit dan berdasarkan alasan yang kukuh dan bukan khabar angin palsu.
Pada tahun 1992 George Soros mula menjual pound British. Dalam mata wang, sementara perkataan "shorting" digunakan, satu mata wang hanya ditukar dengan mata wang lain. Jadi dengan menjual pound, Soros telah membeli mata wang lain berbanding pound.
Soros menjual pound kerana dia percaya bahawa Britain tidak akan dapat mengekalkan mata wang mereka dalam kumpulan yang ditetapkan oleh Mekanisme Kadar Pertukaran Eropah (ERM). Mekanisme ini direka bentuk untuk menstabilkan kadar pertukaran di Eropah dan memerlukan paun kekal dalam 6% daripada mata wang ERM lain. Masalahnya ialah Britain mempunyai kadar inflasi yang jauh lebih tinggi daripada beberapa negara lain dalam ERM, seperti Jerman.
ERM memaksa Britain untuk mengekalkan mata wang mereka, dalam kumpulan itu, pada tahap tinggi buatan. Soros melihat ini dan percaya bahawa akhirnya Britain tidak akan dapat memegang mata wang dalam kumpulan itu untuk masa yang lama dan akhirnya terpaksa meninggalkan ERM. Dengan mata wang itu tidak lagi dinaikkan secara buatan oleh Britain membeli pound dalam usaha untuk mengekalkan mata wang dalam kumpulan itu, pound akan jatuh.
Pada 16 September 1992, Britain telah meninggalkan ERM selepas beberapa percubaan terakhir untuk menyokong mata wang itu—seperti menaikkan kadar faedah daripada 10% kepada 12%, dan kemudian mengatakan bahawa mereka akan menaikkan kadar kepada 15%, walaupun yang terakhir itu ' t raise 't membuahkan hasil.
Selepas meninggalkan ERM, GBPUSD jatuh lebih daripada 25% menjelang Disember. Serbuan beruang undang-undang berjaya, dan Soros memperoleh kira-kira $1 bilion untuk melihat masalah dengan paun.
##Sorotan
Serbuan beruang sering digunakan sebagai kambing hitam untuk harga saham yang jatuh atas sebab yang sah. Jualan pendek tidak menyalahi undang-undang tetapi boleh menolak harga jika penjual pendek betul dalam kebimbangan mereka tentang syarikat atau harga saham yang melambung.
Tujuan serbuan beruang adalah untuk memaksa harga turun dengan cepat supaya mendapat keuntungan daripada kedudukan jual, mula-mula menjual dan membeli semula pada harga yang lebih rendah.
Serbuan beruang adalah haram jika penjual pendek berpakat dan menyebarkan khabar angin palsu.