Insurans Semula Terhad

Apakah Insurans Semula Terhad?

Insurans semula terhingga, juga dikenali sebagai insurans semula risiko terhingga, ialah kategori insurans semula yang menyerahkan jumlah risiko yang terhad atau terhad kepada penanggung insurans semula. Dengan memindahkan risiko yang kurang kepada penanggung insurans semula, penanggung insurans menerima perlindungan ke atas potensi tuntutannya pada kos yang lebih rendah berbanding dengan insurans semula tradisional. Pengurangan risiko adalah daripada kaedah perakaunan atau kewangan, bersama-sama dengan pemindahan risiko sebenar kepada syarikat lain.

Syarikat insurans menggunakan insurans semula terhingga untuk menyebarkan risiko yang mereka tanggung dalam menulis polisi insurans. Polisi insurans semula membenarkan syarikat insurans memindahkan sebahagian daripada risiko tersebut kepada penanggung insurans semula. Walau bagaimanapun, tidak seperti kebanyakan kontrak insurans semula, kontrak insurans semula terhingga termasuk nilai masa wang. Kontrak ini menyebarkan risiko dalam tempoh masa yang sangat spesifik—selalunya selama beberapa tahun. Mereka juga mengambil kira potensi pendapatan pelaburan yang diperoleh pada masa itu.

Memahami Insurans Semula Terhad

Insurans semula terhingga ialah insurans semula yang dibeli oleh penanggung insurans utama atau syarikat penyerah daripada penanggung insurans semula atau penanggung insurans. Insurans semula adalah terhad apabila ia hanya melindungi risiko tertentu dan syarat tertentu. Penanggung insurans semula tidak membayar penanggung insurans utama jika syarat yang dinyatakan tidak dipenuhi.

Penanggung insurans biasanya akan mengetepikan rizab tuntutan,. iaitu jumlah wang yang mereka mungkin jangkakan untuk membayar kepada peratusan tuntutan sekiranya mereka menyedari risiko tertentu. Hanya apabila amaun yang diketepikan tidak mencukupi pembayaran, penanggung insurans semula akan melindungi risiko. Peruntukan ini mengehadkan potensi risiko kepada penanggung insurans semula, dan risiko yang diturunkan akan membawa kepada polisi insurans semula terhingga yang lebih murah untuk syarikat pengesid. Jumlah yang diketepikan biasanya dilaburkan dalam bon kerajaan dan menyediakan pendapatan untuk memohon ke arah tuntutan yang berpotensi.

Pertimbangan Khas

Insurans semula ialah insurans untuk penanggung insurans atau insurans henti rugi bagi pembekal ini. Melalui proses ini, syarikat mungkin menyebarkan risiko pengunderaitan polisi dengan menyerahkannya kepada syarikat insurans lain. Syarikat utama, yang pada asalnya menulis dasar, ialah syarikat penyerahan. Syarikat kedua, yang menanggung risiko, ialah penanggung insurans semula. Penanggung insurans semula menerima bahagian premium secara prorata. Mereka sama ada akan menerima peratusan daripada kerugian tuntutan atau menanggung kerugian melebihi jumlah tertentu.

Insurans semula biasa selalunya mempunyai had pada pembayaran balik untuk satu peristiwa kepada penanggung insurans utama. Untuk situasi biasa, topi ini jauh lebih besar daripada yang diperlukan oleh syarikat insurans utama. Tetapi untuk kejadian yang luar biasa besar atau bencana, seperti taufan atau malapetaka lain, penanggung insurans utama mungkin perlu membayar tuntutan kepada banyak pemegang polisi.

Dalam sesetengah kes, penanggung insurans utama yang menghadapi sejumlah besar tuntutan akibat kejadian bencana akan melebihi had insurans semula, yang berpotensi menyebabkan syarikat insurans muflis.

Kelebihan dan Kekurangan Insurans Semula Terhad

Kelebihan utama kepada pembeli insurans semula terhingga ialah ia merupakan bentuk perlindungan kewangan yang agak murah. Penanggung insurans semula menerima jumlah risiko yang terhad untuk memikul tugas sebagai penanggung insurans semula. Setiap peserta dalam polisi boleh merasakan mereka mendapat tawaran murah, tetapi risiko kewangan dikongsi sama rata antara mereka.

Kelemahan insurans semula terhingga ialah ia terhad dalam skop perlindungan supaya ia mungkin tidak berguna kepada syarikat yang membeli. Jika pembeli gagal memenuhi semua syarat, polisi insurans semula terhingga tidak akan membayar. Had ini boleh menyebabkan kerugian bukan sahaja daripada jumlah wang yang dibelanjakan untuk membeli polisi insurans semula terhingga tetapi juga tuntutan yang pembeli mesti bayar kepada pemegang polisi. Ia boleh merosakkan terutamanya jika pembeli tidak berniat untuk membayar tuntutan tanpa menerima pembayaran balik insurans semula.

Insurans semula terhingga telah menjadi kenderaan untuk penipuan. Pada tahun 1980-an, penanggung insurans utama telah membayar premium yang merupakan kos yang sama dengan had pembayaran insurans terhingga. Syarikat-syarikat yang membeli ini dapat memotong premium ini di mana mereka tidak akan dapat memotong pembayaran langsung tuntutan. Topik Kodifikasi Piawaian Perakaunan (ASC) 944 (dahulunya FAS 113) telah direka bentuk untuk meletakkan had ke atas penipuan penggunaan insurans semula terhingga. Sejak itu model perniagaan untuk syarikat insurans semula telah berkembang, dengan beberapa penanggung insurans semula lebih menumpukan pada mencipta penyelesaian insurans semula berstruktur dan tersuai untuk penanggung insurans utama.

##Sorotan

Kelemahan insurans semula terhingga ialah perlindungan mungkin sangat terhad dalam skop dan sarat dengan sekatan sehingga syarikat pembelian mungkin tidak dapat menerima pembayaran balik untuk tuntutan.
Insurans semula terhingga membolehkan syarikat insurans menyebarkan jumlah risiko yang terhad atau terhad kepada penanggung insurans semula.
Insurans semula biasanya dirujuk sebagai "insurans untuk syarikat insurans" kerana ia membantu syarikat insurans menguruskan risiko yang berkaitan dengan tuntutan akibat daripada peristiwa besar dan malapetaka.
Kelebihan utama syarikat insurans yang membeli insurans semula terhingga ialah mereka menerima perlindungan untuk potensi tuntutan masa depan pada kos yang agak rendah.