Investor's wiki

Teori Habitat Pilihan

Teori Habitat Pilihan

Apakah Teori Habitat Pilihan?

Teori habitat pilihan ialah hipotesis struktur istilah yang menunjukkan bahawa pelabur bon yang berbeza memilih tempoh kematangan tertentu berbanding yang lain, dan mereka hanya bersedia untuk membeli bon di luar keutamaan kematangan mereka jika premia risiko untuk julat kematangan lain tersedia.

Teori ini juga mencadangkan bahawa, jika semuanya sama, pelabur lebih suka memegang bon jangka pendek sebagai ganti bon jangka panjang dan itulah sebab mengapa hasil pada bon jangka panjang harus lebih tinggi daripada bon jangka pendek.

Memahami Teori Habitat Pilihan

Sekuriti dalam pasaran hutang boleh dikategorikan kepada tiga segmen—hutang jangka pendek, jangka pertengahan dan jangka panjang. Apabila tempoh matang ini diplotkan terhadap hasil padanannya, keluk hasil ditunjukkan. Pergerakan dalam bentuk keluk hasil dipengaruhi oleh beberapa faktor termasuk permintaan pelabur dan penawaran sekuriti hutang.

Sebaliknya, teori segmentasi pasaran menyatakan bahawa keluk hasil ditentukan oleh penawaran dan permintaan untuk instrumen hutang yang mempunyai tempoh matang yang berbeza. Tahap permintaan dan penawaran dipengaruhi oleh kadar faedah semasa dan jangkaan kadar faedah masa hadapan. Pergerakan penawaran dan permintaan untuk bon pelbagai tempoh matang menyebabkan perubahan dalam harga bon. Memandangkan harga bon mempengaruhi hasil, pergerakan menaik (atau menurun) dalam harga bon akan membawa kepada pergerakan menurun (atau menaik) dalam hasil bon.

Jika kadar faedah semasa tinggi, pelabur menjangkakan kadar faedah akan turun pada masa hadapan. Atas sebab ini, permintaan untuk bon jangka panjang akan meningkat kerana pelabur akan mahu mengunci kadar semasa yang lebih tinggi pada pelaburan mereka. Memandangkan penerbit bon cuba meminjam dana daripada pelabur pada kos pinjaman serendah mungkin, mereka akan mengurangkan bekalan bon berfaedah tinggi ini.

Permintaan yang meningkat dan penurunan bekalan akan menaikkan harga bon jangka panjang, yang membawa kepada penurunan hasil jangka panjang. Oleh itu, kadar faedah jangka panjang akan lebih rendah daripada kadar faedah jangka pendek. Sebaliknya fenomena ini berteori apabila kadar semasa adalah rendah dan pelabur menjangkakan bahawa kadar akan meningkat dalam jangka panjang.

Teori habitat pilihan mengatakan bahawa pelabur bukan sahaja mengambil berat tentang pulangan tetapi juga kematangan. Oleh itu, untuk menarik pelabur membeli tempoh matang di luar keutamaan mereka, harga mesti termasuk premium/diskaun risiko.

Teori Habitat Pilihan lwn. Teori Segmentasi Pasaran

Teori habitat pilihan ialah variasi teori segmentasi pasaran yang menunjukkan bahawa jangkaan hasil jangka panjang adalah anggaran hasil jangka pendek semasa. Alasan di sebalik teori segmentasi pasaran ialah pelabur bon hanya mementingkan hasil dan sanggup membeli bon dalam sebarang tempoh matang, yang secara teorinya bermakna struktur jangka rata melainkan jangkaan adalah untuk kadar kenaikan.

Teori habitat pilihan memperluaskan teori jangkaan dengan mengatakan bahawa pelabur bon mengambil berat tentang kedua-dua kematangan dan pulangan. Ia mencadangkan bahawa hasil jangka pendek hampir selalu lebih rendah daripada hasil jangka panjang disebabkan oleh premium tambahan yang diperlukan untuk menarik pelabur bon untuk membeli bukan sahaja bon jangka panjang tetapi bon di luar keutamaan kematangan mereka.

Pelabur bon memilih segmen tertentu pasaran dalam urus niaga mereka berdasarkan struktur jangka atau keluk hasil dan lazimnya tidak akan memilih instrumen hutang jangka panjang berbanding bon jangka pendek dengan kadar faedah yang sama. Satu-satunya cara pelabur bon akan melabur dalam sekuriti hutang di luar keutamaan tempoh matang mereka, menurut teori habitat pilihan, adalah jika mereka diberi pampasan yang secukupnya untuk keputusan pelaburan. Premium risiko mestilah cukup besar untuk menggambarkan tahap keengganan sama ada terhadap risiko harga atau pelaburan semula .

Sebagai contoh, pemegang bon yang lebih suka memegang sekuriti jangka pendek disebabkan risiko kadar faedah dan kesan inflasi ke atas bon jangka panjang akan membeli bon jangka panjang jika kelebihan hasil pelaburan adalah penting.

##Sorotan

  • Teori habitat pilihan mengatakan bahawa pelabur lebih suka bon matang yang lebih pendek berbanding bon jangka panjang.

  • Pelabur hanya sanggup membeli di luar keutamaan mereka jika cukup premium risiko (hasil yang lebih tinggi) dilampirkan pada bon tersebut.

  • Implikasi teori ini boleh membantu menjelaskan mengapa hasil pada bon jangka panjang biasanya lebih tinggi.

  • Sementara itu, teori segmentasi pasaran mencadangkan bahawa pelabur hanya mementingkan hasil, sanggup membeli bon dalam sebarang tempoh matang.