Zastrzeżenie Emptor

Co to jest Caveat Emptor?

Caveat emptor to łacińska fraza, którą można z grubsza przetłumaczyć na angielski jako „niech kupujący się strzeże”. Chociaż wyrażenie to jest czasami używane jako przysłowie w języku angielskim, czasami jest również używane w umowach prawnych jako rodzaj wyłączenia odpowiedzialności. W wielu jurysdykcjach zasada prawa umów nakłada na kupującego obowiązek zachowania należytej staranności przed dokonaniem zakupu.

Termin ten jest powszechnie używany w transakcjach dotyczących nieruchomości – ponieważ odnosi się do sprzedaży nieruchomości po dacie zamknięcia – ale ma również zastosowanie do transakcji innych rodzajów towarów, takich jak samochody.

Zrozumienie Caveat Emptor

Zawarcie zastrzeżenia emptor disclaimer ma na celu rozstrzygnięcie sporów wynikających z asymetrii informacji,. sytuacji, w której sprzedawca ma więcej informacji niż kupujący o jakości towaru lub usługi.

Na przykład, jeśli Hasan chce kupić samochód od Allison – zgodnie z zasadą caveat emptor – jest odpowiedzialny za zebranie informacji niezbędnych do dokonania świadomego zakupu. Aby zebrać te informacje, Hassan może zdecydować się zapytać Allison, ile kilometrów ma na nim samochód, czy należy wymienić jakiekolwiek główne elementy, czy był regularnie serwisowany itp.

Jeśli kupi samochód za cenę wywoławczą i nie podejmie żadnych wysiłków, aby ocenić jego prawdziwą wartość, a następnie samochód się zepsuje, Allison nie ponosi odpowiedzialności technicznej za szkody na zasadzie caveat emptor.

W praktyce istnieje wiele wyjątków od tej zasady. Na przykład, gdyby Allison skłamała na temat przebiegu lub potrzeb konserwacyjnych samochodu, popełniłaby oszustwo, a Hasan teoretycznie byłby uprawniony do odszkodowania.

Siły rynkowe działają w celu ograniczenia w niektórych przypadkach zastosowania caveat emptor. Gwarancje to gwarancje jakości lub satysfakcji, które sprzedający udzielają kupującym dobrowolnie; jeśli sprzedawcy dostarczają produkt wysokiej jakości, nie będą musieli często zwracać pieniędzy ani wymieniać, a kupujący będą skłonni wybierać tych dostawców na podstawie postrzegania jakości.

Rządy sprzeciwiają się również zasadzie caveat emptor w celu ochrony interesów konsumentów. Nieformalne transakcje, takie jak ta między Allison i Hasan, są w większości nieuregulowane, ale w branżach takich jak usługi finansowe – zwłaszcza od czasu kryzysu finansowego z 2008 r. – kupujący ma często prawo do jasnych, w dużej mierze ustandaryzowanych informacji dotyczących produktu. Wielu inwestorów jest zaznajomionych z tym, co potocznie nazywa się „oświadczeniem o bezpiecznej przystani”, które jest zgodne z zabezpieczeniami przed firmami, które mogłyby oszukać potencjalnych nabywców co do jakości ich akcji.

Jednocześnie takie oświadczenia, jak i towarzyszące im prawnie obowiązkowe raporty kwartalne, wzmacniają zasadę caveat emptor, utrwalając oczekiwanie, że kupujący ma dostęp do wszystkich informacji, których potrzebuje do podjęcia racjonalnej decyzji.

Caveat emptor jest szczególnie ważny w transakcjach na rynku nieruchomości. W Stanach Zjednoczonych firmy budujące domy są zobowiązane do udzielenia dorozumianej gwarancji przydatności nabywcom nowych nieruchomości. Kolejne transakcje podlegają jednak zasadom caveat emptor (zakładając, że nie popełniono oszustwa). Nowe lokale mieszkalne wiążą się z oczekiwaniem, że sprzedający ponosi odpowiedzialność za wady.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Caveat emptor to łacińska fraza, którą można z grubsza przetłumaczyć na angielski jako „niech kupujący się strzeże”.

• Zastrzeżenie zrzeczenia się odpowiedzialności ma na celu rozstrzyganie sporów wynikających z asymetrii informacji, sytuacji, w której sprzedawca ma więcej informacji niż kupujący na temat jakości towaru lub usługi.

• Chociaż wyrażenie to jest czasami używane jako przysłowie w języku angielskim, zasada caveat emptor jest również czasami używana w umowach prawnych jako rodzaj zrzeczenia się odpowiedzialności.