Bankowość sieciowa

Co to jest bankowość łańcuchowa?

Bankowość łańcuchowa to forma zarządzania bankiem, która występuje, gdy mała grupa ludzi kontroluje co najmniej trzy niezależnie zarejestrowane banki. Ogólnie rzecz biorąc, kontrolujący są udziałowcami większościowymi lub szefami powiązanych dyrekcji. Bankowość łańcuchowa jako podmiot podupadła wraz z gwałtownym wzrostem bankowości międzypaństwowej.

Zrozumienie bankowości łańcuchowej

Banki sieciowe zyskały na znaczeniu po krachu giełdowym w 1929 roku. Były popularne, ponieważ rozkładały ryzyko na grupy banków, zamiast koncentrować je na jednym podmiocie. Według raportu z 1931 r. przeprowadzonego przez Komitet Rezerwy Federalnej, bankowość łańcuchowa pojawiła się po raz pierwszy w Północnej Dakocie, gdzie David H. Beecher kupił bank w 1884 r., a drugi w 1887 r .

Następnie ta forma własności banków stała się popularna na południu. Począwszy od 1896 roku organizacja Witham kupiła szereg banków i trzydzieści lat później kontrolowała prawie 200 banków w Nowym Jorku, New Jersey, Georgii i Florydzie .

Głównym powodem, dla którego bankowość sieciowa zakorzeniła się w stanach północno-zachodnich i południowych, jest to, że nie zezwalają one na bankowość oddziałową. New Jersey stało się pierwszym stanem w 1889 roku, który ustanowił precedens prawny dla utworzenia korporacji, która została utworzona wyłącznie w celu posiadania akcji w innych firmach. Organizacje bankowe i osoby prywatne skorzystały z tego prawa, aby rozszerzyć swoją własność na inne instytucje finansowe .

Bankowość łańcuchowa nie przypomina bankowości oddziałowej,. która polega na prowadzeniu czynności bankowych (np. przyjmowanie depozytów lub udzielanie pożyczek) w placówkach oddalonych od siedziby banku. Bankowość oddziałowa przeszła znaczące zmiany od lat 80-tych. Różni się również od bankowości grupowej.

W bankowości grupowej kilka banków stowarzyszonych istnieje w ramach jednej bankowej spółki holdingowej. W bankowości sieciowej trzy lub więcej banków działa niezależnie, bez tradycyjnych przeszkód w postaci holdingu. Bankowa spółka holdingowa jest spółką macierzystą, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółką komandytową, która posiada wystarczającą ilość akcji z prawem głosu pierwotnego banku, aby kontrolować jego politykę i zarządzanie. Działania poszczególnych banków w ramach bankowości łańcuchowej nie nakładają się na siebie (co zdarza się czasami w holdingu), aby maksymalnie maksymalizować przychody.

Zalety i wady bankowości sieciowej

Główną zaletą bankowości sieciowej jest to, że ogranicza ryzyko dla klientów. Chociaż są one czarterowane niezależnie, banki sieciowe są ze sobą połączone wspólną własnością. Gwarantuje to, że ryzyko jest rozłożone między wiele instytucji, a co za tym idzie, można nim zarządzać. Pozwalają również dużym organizacjom bankowym dotrzeć do niedocenianych lub małych społeczności poprzez przejęcie udziałów własnościowych w banku działającym w tej społeczności.

Inne zalety bankowości łańcuchowej to usprawnienie operacji dzięki ekonomii skali. Instytucje finansowe w sieciowym systemie bankowym mogą udzielać sobie nawzajem pożyczek na stosunkowo luźnych warunkach. Jest też mniejsza konkurencja między bankami w ramach tej samej sieciowej grupy bankowej. Na przykład mało prawdopodobne jest, aby banki z grupy konkurowały o klientów z tego samego regionu geograficznego.

Jednak mniejsza konkurencja i mniejsze ryzyko może mieć również negatywny wpływ na usługi bankowe w danym regionie, ponieważ ogranicza wybór klienta. Hamując konkurencję i ryzyko, bankowość łańcuchowa może również prowadzić do centralizacji usług w rękach wybranych graczy. Powiązania między różnymi bankami w sieciowym systemie bankowym powodują, że awaria jednego banku może wywołać problemy w innych powiązanych z nim instytucjach.

Bankowość łańcuchowa a bankowość międzystanowa

Bankowość międzystanowa znacznie wzrosła w połowie lat 80., kiedy to stanowe legislatury uchwaliły nowe prawa, które pozwalały holdingom bankowym na nabywanie pozastanowych banków na zasadzie wzajemności z innymi stanami. Jak zauważono powyżej, wzrost bankowości międzypaństwowej skorelowany był ze spadkiem bankowości łańcuchowej.

Bankowość międzypaństwowa rozwijała się w trzech fazach. Pierwsza rozpoczęła się w latach 80. od banków regionalnych, które powstały, gdy mniejsze, niezależne banki połączyły się, tworząc większe banki. Następnie ustawa Riegle-Neal Interstate Banking and Branching Efficiency Act umożliwiła bankom spełniającym wymogi kapitałowe przejmowanie banków w dowolnym innym stanie po 29 września 1995 roku .

Bankowość sieciowa i bankowość inwestycyjna

Bankowość łańcuchowa różni się od bankowości inwestycyjnej tym, że banki inwestycyjne tworzą kapitał poprzez gwarantowanie nowych dłużnych i kapitałowych papierów wartościowych, pomoc w sprzedaży papierów wartościowych oraz ułatwianie fuzji i przejęć, reorganizacji i transakcji brokerskich, a także udzielanie wskazówek emitentom w zakresie emisji i rozmieszczenie zapasów. Banki inwestycyjne są z natury międzystanowe (i międzynarodowe), biorąc pod uwagę, że wiele transakcji, w których pośredniczą banki inwestycyjne, obejmuje inwestorów na całym świecie.

Wiele systemów bankowości inwestycyjnej jest filiami firm zajmujących się wybrzuszeniem, takich jak Goldman Sachs, Morgan Stanley, JPMorgan Chase, Bank of America i Deutsche Bank.

Przykłady bankowości sieciowej

Bankowość łańcuchowa stała się popularną metodą docierania do społeczności wiejskich na Środkowym Zachodzie w latach 70. XX wieku. Zgodnie z artykułem z października 1977 w Economic Perspectives, Iowa miała 30 sieciowych organizacji bankowych, które kontrolowały 87 banków komercyjnych zlokalizowanych głównie w hrabstwach wiejskich. Razem posiadali około 1,2 miliarda dolarów w depozytach banków komercyjnych. Illinois miało 40 sieciowych organizacji bankowych, które kontrolowały 197 banków komercyjnych, co stanowiło jedną piątą całkowitej liczby banków w stanie .

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Bankowość łańcuchowa to forma zarządzania bankiem, w której osoby fizyczne lub podmioty przejmują kontrolę nad co najmniej trzema bankami, które są niezależnie zarejestrowane.

• Popularność bankowości sieciowej spadła wraz z szybkim rozprzestrzenianiem się bankowości międzystanowej.

• To nie jest jak bankowość oddziałowa czy bankowość grupowa, ponieważ banki w takim systemie są własnością odrębną i nie są częścią tego samego podmiotu.