Dynamiczna alokacja zasobów
Co to jest dynamiczna alokacja zasobów?
Dynamiczna alokacja aktywów to strategia zarządzania portfelem, która często dostosowuje kombinację klas aktywów do warunków rynkowych. Korekty zwykle polegają na zmniejszeniu pozycji w klasach aktywów o najgorszych wynikach przy jednoczesnym dodaniu do pozycji w aktywach o najlepszych wynikach.
Jak działa dynamiczna alokacja zasobów
Ogólnym założeniem dynamicznej alokacji aktywów jest reagowanie na bieżące ryzyko i spadki oraz wykorzystywanie trendów w celu osiągnięcia zwrotów przekraczających docelowy poziom odniesienia, taki jak indeks Standard & Poor's 500 (S&P 500). Zazwyczaj nie ma docelowego zestawu aktywów, ponieważ menedżerowie inwestycyjni mogą dostosować alokację portfela według własnego uznania. Sukces dynamicznej alokacji aktywów zależy od tego, czy zarządzający portfelem podejmie dobre decyzje inwestycyjne we właściwym czasie. Dynamiczna alokacja aktywów to tylko jedna strategia zarządzania portfelem dostępna dla inwestorów.
Przykład dynamicznej alokacji zasobów
Załóżmy, że globalne akcje wejdą w sześciomiesięczną bessę. Zarządzający inwestycjami stosujący dynamiczną alokację aktywów może podjąć decyzję o zmniejszeniu udziałów kapitałowych portfela i zwiększeniu aktywów o stałym oprocentowaniu w celu zmniejszenia ryzyka. Na przykład, jeśli portfel początkowo był ciężki w akcjach, zarządzający może sprzedać część swoich udziałów i kupić obligacje. Jeśli warunki ekonomiczne się poprawią, zarządzający może zwiększyć alokację kapitału portfela, aby skorzystać z bardziej optymistycznych perspektyw dla akcji.
Zalety dynamicznej alokacji zasobów
Wyniki: Inwestowanie w klasy aktywów o najlepszych wynikach zapewnia, że portfele inwestorów mają największą ekspozycję na dynamikę i zwroty, jeśli trend się utrzyma. I odwrotnie, portfele korzystające z dynamicznej alokacji aktywów redukują klasy aktywów o niższych trendach, aby pomóc zminimalizować straty.
Dywersyfikacja: Dynamiczna alokacja aktywów eksponuje portfel na wiele klas aktywów, aby pomóc w zarządzaniu ryzykiem. Zarządzający portfelem mogą dokonywać inwestycji w akcje, instrumenty o stałym oprocentowaniu, fundusze inwestycyjne, fundusze indeksowe, waluty i instrumenty pochodne. Klasy aktywów o najwyższej skuteczności mogą pomóc zrównoważyć aktywa o niskiej skuteczności, jeśli menedżer wykona niewłaściwą decyzję.
Ograniczenia dynamicznej alokacji zasobów
Aktywne zarządzanie: Aktywne dostosowywanie alokacji portfela do zmieniających się warunków rynkowych wymaga czasu i zasobów. Menedżerowie inwestycyjni muszą być na bieżąco z najświeższymi wiadomościami dotyczącymi makro-i firmy, aby określić ich wpływ na różne klasy aktywów. Może być konieczne zatrudnienie dodatkowych analityków badawczych, aby pomóc w podejmowaniu właściwych decyzji inwestycyjnych.
Koszty transakcji: Dynamiczna alokacja aktywów obejmuje częste kupowanie i sprzedawanie różnych aktywów. Zwiększa to koszty transakcji, które zmniejszają całkowity zwrot portfela. Jeśli większość udziałów w portfelu ma tendencję wzrostową, strategia zarządzania, która faworyzuje inwestycje typu „kupuj i trzymaj”, taka jak alokacja aktywów o stałej wadze, może przewyższyć dynamiczną alokację aktywów ze względu na mniejsze koszty transakcji.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Akcje i obligacje składników portfela mogą być korygowane w oparciu o dobrostan gospodarki, kondycję konkretnego sektora lub obecność niedźwiedzi lub hossy na szeroką skalę.
Dynamiczna alokacja aktywów to strategia dywersyfikacji portfela, w której miks aktywów finansowych jest dostosowywany w oparciu o trendy makro, czy to w gospodarce, czy na giełdzie.
Zwolennicy twierdzą, że ta strategia oznacza, że inwestorzy posiadają grupę osiągających dobre wyniki, wystarczająco zdywersyfikowanych, aby zarządzać ryzykiem.
Krytycy twierdzą, że te aktywnie zarządzane fundusze są droższe w eksploatacji niż fundusze pasywne i bardziej pracochłonne.
