Kompromis między kapitałem a efektywnością
Co to jest kompromis między kapitałem a efektywnością?
Kompromis między równością a wydajnością ma miejsce wtedy, gdy istnieje jakiś konflikt między maksymalizacją wydajności ekonomicznej a maksymalizacją równości (lub sprawiedliwości) społeczeństwa w jakiś sposób. Kiedy i jeśli taki kompromis istnieje, ekonomiści lub decydenci mogą zdecydować się poświęcić pewną część wydajności ekonomicznej na rzecz bardziej sprawiedliwego lub sprawiedliwego społeczeństwa.
Zrozumienie kompromisu między kapitałem a efektywnością
Kompromis między kapitałem własnym a wydajnością ma miejsce, gdy maksymalizacja wydajności gospodarki prowadzi do zmniejszenia jej kapitału własnego — na przykład tego, jak sprawiedliwie rozdziela się jej bogactwo lub dochód .
Efektywność ekonomiczna, czyli wytwarzanie tych towarów i usług, które przynoszą największe korzyści przy najniższych kosztach, jest podstawowym celem normatywnym większości teorii ekonomicznych. Może to dotyczyć indywidualnego konsumenta lub firmy, ale przede wszystkim odnosi się do efektywności gospodarki jako całości w zaspokajaniu potrzeb i potrzeb ludzi w gospodarce.
Ekonomiści definiują i próbują mierzyć efektywność ekonomiczną na kilka różnych sposobów, ale wszystkie podejścia standardowe obejmują podejście zasadniczo utylitarne. W tym sensie gospodarka jest wydajna, gdy maksymalizuje całkowitą użyteczność uczestników.
Pojęcie użyteczności jako wielkości, którą można zmaksymalizować i zsumować dla wszystkich ludzi w społeczeństwie, jest sposobem na to, aby cele normatywne były rozwiązywalne lub przynajmniej osiągalne za pomocą pozytywnych,. matematycznych modeli opracowanych przez ekonomistów. Ekonomia dobrobytu jest gałęzią ekonomii najbardziej zajmującą się obliczaniem i maksymalizacją użyteczności społecznej.
Konflikt (i kompromis) między efektywnością a sprawiedliwością może wystąpić, jeśli członkowie społeczeństwa – lub decydenci, którzy decydują o jego funkcjonowaniu – przedkładają inne systemy moralne lub etyczne nad czysty utylitaryzm. Kiedy ludzie decydują, że inne wartości lub prawa moralne przeważają nad czystą maksymalizacją użyteczności, społeczeństwa często prowadzą politykę, która nie prowadzi do maksymalnej użyteczności społecznej na korzyść tych innych wartości.
Kompromis między równością a efektywnością jest często kojarzony z ekonomią normatywną, która kładzie nacisk na osądy wartościujące i stwierdzenia „co powinno być”.
Przykłady kompromisu między kapitałem a efektywnością
Jeśli użyteczność, którą jedna osoba zyskuje, dźgając drugą osobę w oko, jest większa niż powodowane cierpienie, wówczas czysto utylitarne podejście pozwoliłoby, a nawet zachęciło dźganie oka, aby zmaksymalizować całkowitą użyteczność społeczną. Jednak prawie wszyscy ludzie zgodziliby się, że narusza to podstawową moralność i prowadzi do niesprawiedliwego wyniku dla kłującej w oczy ofiary.
W bardziej skomplikowanym przykładzie często jest tak, że największe zyski ekonomiczne – a tym samym największa całkowita użyteczność – występują, gdy firmy i przedsiębiorcy odnoszący największe sukcesy osiągają wyższe dochody niż inni, aby zachęcić do bardziej produktywnego zachowania. Może to jednak prowadzić do bardzo nierównych dochodów. Kiedy tak się stanie, decydenci mogą zdecydować, że dla społeczeństwa lepiej jest dokonać redystrybucji części dochodów od osób o wyższych do niższych dochodach ze względu na sprawiedliwość, nawet jeśli może to zmniejszyć użyteczność osób o wysokich dochodach lub nawet całego społeczeństwa .
Jest to najczęstsza forma kompromisu między równością a efektywnością, chociaż może również obejmować produkcję, dystrybucję i konsumpcję wszelkiego rodzaju dóbr i usług, a nie tylko dochody.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Nierówność i redystrybucja dochodów to częsty przykład kompromisu między równością a efektywnością.
Większość teorii ekonomicznych wykorzystuje podejście utylitarne jako ramy etyczne, ale może to kolidować z innymi wartościami moralnymi wyznawanymi przez ludzi, prowadząc do kompromisu między równością a efektywnością.
Kompromis między równością a efektywnością występuje wtedy, gdy istnieje pewien konflikt między maksymalizacją czystej efektywności ekonomicznej a osiąganiem innych celów społecznych.
##FAQ
Co jest ważniejsze: sprawiedliwość czy wydajność?
Oba są ważne, choć nie zawsze można je osiągnąć jednocześnie. Większość gospodarek generalnie dąży do uzyskania maksymalnych korzyści z posiadanych zasobów, co wydaje się oczywiste. Problem polega na upewnieniu się, że korzyści te są rozdzielane sprawiedliwie wśród wszystkich ludzi w społeczeństwie.Trudno jest zadowolić wszystkich, a opinie różnią się co do tego, który z nich, sprawiedliwość czy wydajność, powinien mieć pierwszeństwo – zakładając, oczywiście, że nie mogą istnieje harmonijnie.
Dlaczego dochodzi do kompromisów w zakresie efektywności kapitałowej?
Maksymalizacja efektywności ekonomicznej i zapewnienie równej dystrybucji zasobów rzadko idą ze sobą w parze, co sprawia, że kompromisy między kapitałem a efektywnością są dość powszechne. Istnieją argumenty, że korzyści ekonomiczne nie muszą koniecznie odbywać się kosztem większej nierówności. Jednak w większości społeczeństw kapitalistycznych tak właśnie się dzieje.
Czy równość i wydajność można osiągnąć jednocześnie?
Powszechnie przyjmuje się, że większy kapitał wiąże się z mniejszą efektywnością ekonomiczną. Jednak niekoniecznie tak jest. Na przykład model skandynawski,. zbiór standardów ekonomicznych, których luźno przestrzegała Szwecja, Norwegia, Finlandia, Dania i Islandia, dał światu przykład harmonijnego współistnienia wolnorynkowego kapitalizmu i hojnego systemu opieki społecznej. Taki system działa głównie dlatego, że kraje te mają kulturę zbiorowości, a pieniądze podatników są wydawane w sposób korzystny dla wszystkich.
