Fundusz Stabilizacji Wymiany (EFS)

Czym jest Fundusz Stabilizacji Wymiany (EFS)?

Fundusz Stabilizacji Wymiany (ESF) to awaryjne konto rezerwowe, które może być używane przez Departament Skarbu USA w celu łagodzenia niestabilności w różnych sektorach finansowych, w tym na rynkach kredytowych,. papierów wartościowych i walutowych.

Zrozumienie Funduszu Stabilizacji Wymiany (EFS)

EFS składa się głównie z trzech rodzajów instrumentów finansowych, a mianowicie dolara amerykańskiego ( USD ), walut obcych i specjalnych praw ciągnienia (SDR). Na przykład, jeśli Departament Skarbu USA musiałby interweniować na rynku walutowym, aby wpłynąć na kursy wymiany i promować stabilność zarówno w walutach zagranicznych, jak i krajowych, mógłby to zrobić, korzystając z EFS.

Na przykład, ze względu na powiązaną naturę globalnego rynku walutowego, zmienność jednej waluty może szybko się rozprzestrzenić, a EFS można wykorzystać do stłumienia tego zamieszania. Zazwyczaj interwencje są urzędem banków centralnych, ale EFS pozwala Skarbowi USA, niezależnie od intencji i celów, angażować się w coś, co sprowadza się do interwencji, bez konieczności uzyskiwania zgody Kongresu USA.

Jedną z głównych cech EFS jest to, że obejmuje on SDR-y, które są pseudo-walutą międzynarodowej rezerwy pieniężnej stworzoną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) w 1969 roku z koszyka wiodących walut krajowych i popartą pełną wiarą i kredytem rządy państw członkowskich. Daje to Departamentowi Skarbu USA sposób na koordynację z MFW, jeśli zaistnieje potrzeba ustabilizowania kursów walutowych.

Skarb Państwa może konwertować fundusze SDR na dolary, wymieniając je z Rezerwą Federalną (FED), bank centralny US SDR może być wymieniany na USD, złoto lub inne rezerwy międzynarodowe posiadane przez FED. Większość banków centralnych będzie utrzymywać zapasy rezerw międzynarodowych, czyli funduszy, które banki mogą wymieniać między sobą w celu zaspokojenia globalnych wymagań.

Utworzenie EFS

Amerykański EFS został utworzony i sfinansowany przez Ustawę o Rezerwach Złota z 1934 roku. Ustawa zdewaluowała dolara w stosunku do złota i zdjęła Stany Zjednoczone ze standardu złota. Ponieważ ruch ten niewątpliwie zdestabilizowałby międzynarodowe rynki walutowe, ustawa upoważniła również sekretarza Skarbu Państwa do wykorzystywania funduszu stabilizacyjnego do handlu złotem, walutami obcymi lub zagranicznym długiem rządowym w celu wpływania na kursy walut.

Na podstawie bezpośredniego upoważnienia sekretarza skarbu i za zgodą prezydenta USA, EFS może kupować lub sprzedawać waluty obce oraz pomagać w finansowaniu zagranicznych rządów poprzez pożyczki krótkoterminowe. Interwencje na rynku walutowym rozpoczęły się w 1934 i 1935 r., a od momentu powstania EFS udzielał pożyczek wielu rządom i bankom centralnym.

##ESF w akcji

Rząd Stanów Zjednoczonych wykorzystał fundusz po kryzysie gospodarczym w Meksyku w 1994 r., aby pomóc ustabilizować wartość meksykańskiego peso. Administracja Clintona chciała przeznaczyć 20 miliardów dolarów na 50 miliardowy plan wystawienia gwarancji kredytowych dla rządu meksykańskiego, aby zapobiec załamaniu się meksykańskiej gospodarki. Kongres republikański nie zgodził się jednak na przywłaszczenie środków, więc sekretarz skarbu Robert Rubin postanowił wykorzystać EFS. Posunięcie to było kontrowersyjne i zbadane przez Komisję Usług Finansowych Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych.

W 2008 r. Departament Skarbu zastawił środki z EFS na ubezpieczenie rynku funduszy inwestycyjnych rynku pieniężnego,. który doznał paniki na funduszu po upadku banku inwestycyjnego Bear-Stearns. Uczestniczące fundusze rynku pieniężnego musiały uiścić opłatę za udział w programie inwestycyjnym, co pomogło zwiększyć zaufanie inwestorów i ustabilizować rynek funduszy inwestycyjnych rynku pieniężnego.

W 2020 r. EFS zapewnił kapitał początkowy, który Rezerwa Federalna wykorzystała na kilka swoich programów pożyczkowych podczas pandemii COVID-19. Main Street Lending Facility, Municipal Liquidity Facility, Kredyty Korporacyjne na Rynku Pierwotnym i Wtórnym oraz Kredyty Papierów Wartościowych Zabezpieczonych na Aktywach otrzymały 454 miliardy dolarów kapitału początkowego z ESF, które Rezerwa Federalna pozyskała na około 4 biliony dolarów zdolność kredytowa.

Chociaż Rezerwa Federalna mogłaby sama udzielać pożyczek, unika ryzykownych pożyczek, ponieważ utrata pieniędzy byłaby politycznie zła dla Fed. Uwzględnienie nawet niewielkiej części funduszy przez Skarb Państwa pokazuje, że rząd i wybrani urzędnicy mają poparcie, co jest ważne, gdy Rezerwa Federalna podejmuje większe, potencjalnie bardziej ryzykowne ruchy.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• EFS został wykorzystany podczas kryzysu finansowego w 2008 r. i pandemii COVID-19 w 2020 r., aby pomóc ustabilizować rynki finansowe.

• EFS został utworzony i finansowany przez ustawę o rezerwie złota z 1934 r.

• Fundusz Stabilizacji Wymiany (ESF) to awaryjne konto rezerwowe, które może być używane przez Departament Skarbu USA w celu łagodzenia niestabilności w różnych sektorach finansowych, w tym na rynkach kredytowych, papierów wartościowych i walutowych.

• EFS składa się głównie z trzech rodzajów instrumentów finansowych, a mianowicie dolara amerykańskiego (USD), walut obcych i specjalnych praw ciągnienia (SDR).