Ustawa o uczciwych standardach pracy
Czym jest ustawa o uczciwych standardach pracy (FLSA)?
Ustawa o uczciwych standardach pracy (FLSA) to amerykańskie prawo, które ma na celu ochronę pracowników przed niektórymi nieuczciwymi praktykami płacowymi. W związku z tym FLSA określa różne przepisy prawa pracy dotyczące zatrudnienia w handlu międzystanowym, w tym płace minimalne,. wymagania dotyczące wynagrodzenia za nadgodziny oraz ograniczenia dotyczące pracy dzieci. FLSA — uchwalona w 1938 r., która przez lata podlegała licznym zmianom — jest jednym z najważniejszych przepisów, które muszą być zrozumiałe dla pracodawców, ponieważ określa szeroki zakres przepisów dotyczących postępowania z pracownikami, niezależnie od tego, czy są one opłacane, czy opłacane na godziny. .
Jak działa ustawa o uczciwych standardach pracy (FLSA)
FLSA określa, kiedy pracownicy są „na zegarze”, a które godziny nie są płatnymi godzinami. Istnieją również zasady określające, czy pracownicy są zwolnieni lub nie zwolnieni z przepisów FLSA dotyczących nadgodzin. Prawo wymaga, aby za wszystkie godziny przepracowane ponad 40 godzin w ciągu siedmiodniowego tygodnia pracy płaciło się za nadgodziny w wysokości półtorej normalnej stawki godzinowej („półtora czasu pracy”).
FLSA ma zastosowanie do pracowników, którzy mają pracodawcę i zajmują się handlem międzystanowym lub produkcją towarów handlowych; dotyczy to również pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorstwo zajmujące się handlem lub produkcją towarów dla handlu. FLSA dotyczy również pracowników usług domowych (gospodyń domowych, kucharzy, opiekunek do dzieci w pełnym wymiarze godzin) oraz pracowników szpitali; szkoły dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo lub fizycznie lub dzieci uzdolnionych; instytucje edukacyjne na każdym poziomie, od przedszkoli po uniwersytety; i agencje publiczne.
FLSA nie ma zastosowania do niezależnych wykonawców lub wolontariuszy, ponieważ nie są oni uważani za pracowników; w rezultacie nie kwalifikują się do ochrony FLSA.
500 000 $
Kwota nominalna w rocznej sprzedaży brutto lub innej działalności, którą pracodawca musi mieć, aby podlegać pełnym wymogom FLSA. Jednak pracownicy firm, które nie są objęte przedsiębiorstwami, mogą nadal podlegać jej minimalnemu wynagrodzeniu, wynagrodzeniu za nadgodziny, prowadzeniu dokumentacji i pracy dzieci, jeśli ich firma lub oni są indywidualnie zaangażowani w handel międzystanowy lub w produkcję towarów dla handlu międzystanowego. A „handel międzystanowy” ma szeroką interpretację: firmy, które regularnie korzystają z amerykańskiej poczty, telefonów lub Internetu do kontaktowania się z innymi stanami, są uważane za zaangażowane w handel międzystanowy.
Ustawa o uczciwych standardach pracy (FSLA) i pracownicy
Pracownicy niezwolnieni mają prawo do wynagrodzenia za nadgodziny, podczas gdy pracownicy zwolnieni nie. Większość pracowników objętych programem FLSA nie jest zwolniona. Niektórzy pracownicy godzinowi nie są objęci ustawą FLSA, ale podlegają innym przepisom. Na przykład pracownicy kolei podlegają ustawie o pracy na kolei, a kierowcy ciężarówek podlegają ustawie o przewoźnikach samochodowych.
Wielu pełnoetatowych pracowników biurowych (pracowników wykonawczych i administracyjnych) nie jest chronionych przepisami FLSA, jeśli chodzi o nadgodziny. Robotników rolnych można uznać za wspólnie zatrudnionych przez zleceniobiorcę, który rekrutuje, organizuje, transportuje i płaci im oraz rolnika, który potrzebuje ich usług i płaci zleceniobiorcy za swoje usługi. W takich sytuacjach czasami pracodawcy błędnie klasyfikują takich pracowników jako wolontariuszy, gdy spełniają definicję „pracownika” w ramach FLSA.
FLSA stanowi również podstawę do traktowania prac, które są wynagradzane głównie w postaci napiwków. W takim przypadku pracodawca musi zapłacić pracownikowi płacę minimalną, chyba że regularnie otrzymuje on więcej niż 30 USD miesięcznie z odpraw. Jeżeli wynagrodzenie tego pracownika (w tym napiwki) nie jest równe płacy minimalnej,. to pracodawca musi wyrównać różnicę. Tacy pracownicy muszą albo otrzymać wszystkie swoje napiwki, albo znaleźć się w puli napiwków, dla której FLSA ustala wytyczne. Busboys mają być włączani do puli napiwków zgodnie z zasadami FLSA ze względu na widoczny dla klienta charakter ich pracy.
Ustawa FSLA znana jest również jako Ustawa o Wynagrodzeniu i Godzinach Pracy.
Zwolnienia z Ustawy o uczciwych normach pracy (FSLA)
FSLA ma szeroki zasięg, ale nie dotyczy wszystkich pracowników i miejsc pracy. Istnieją zwolnienia, zarówno dla pracodawców, jak i tych, których zatrudniają.
FLSA ma zastosowanie tylko do pracodawców, których roczna sprzedaż wynosi 500 000 USD lub więcej lub którzy zajmują się handlem międzystanowym (co może oznaczać otrzymywanie listów, telefonów lub zamówień internetowych z innego stanu). Kilku pracodawców, w tym małe gospodarstwa – te, które stosują stosunkowo niewiele zewnętrznej płatnej siły roboczej – jest wyraźnie zwolnionych z FLSA.
Tylko pracownicy personelu (w przeciwieństwie do freelancerów lub niezależnych wykonawców) są objęci FSLA. Wśród tych pracowników kilka kategorii pracowników jest również uważanych za „zwolnionych”. Główne grupy to:
Pracownicy wykonawczy, administracyjni i zawodowi zarabiają co najmniej 684 USD tygodniowo (z wyjątkiem niektórych zawodów). Kierownicy zarządzają innymi — co najmniej dwoma — jako podstawowym obowiązkiem i mają uprawnienia do zatrudniania, zwalniania i awansowania. Administratorzy wykonują głównie pracę biurową lub nieręczną bezpośrednio dla kierownictwa i wykonują swoje obowiązki według własnego uznania. Profesjonaliści wykonują głównie pracę intelektualną, wymagającą zaawansowanej wiedzy, talentu, wyobraźni lub wyobraźni.
Sprzedawcy zewnętrzni regularnie pracują poza miejscem prowadzenia działalności przez pracodawcę i są opłacani głównie z prowizji.
Pracownicy komputerowi (analitycy systemowi, programiści, inżynierowie oprogramowania, projektanci/programiści i inni) otrzymują wynagrodzenie w formie wynagrodzenia lub wynagrodzenia według stawki nie niższej niż 684 USD tygodniowo lub 27,63 USD za godzinę.
Inne grupy obejmują:
Pracownicy sezonowych firm rozrywkowych lub rekreacyjnych
Pracownicy gazet lokalnych o nakładzie poniżej 4000
Marynarze lub kobiety na obcych statkach
Pracownicy dostarczający gazety
Pracownicy w małych gospodarstwach
Osobiści towarzysze, opiekunowie seniorów i dorywcze opiekunki do dzieci
-Uczniowie
Mogą zaistnieć okoliczności, w których niezależni wykonawcy, zwykle zatrudniani do pracy przy konkretnych projektach, mogą być uważani za pracowników podlegających jurysdykcji FLSA. Jeśli związek wydaje się być trwały, jeśli pracownik nie ma siły przetargowej w odniesieniu do warunków zatrudnienia, a pracownik jest ekonomicznie zależny od jednego pracodawcy (czyli prawie cały jego dochód pochodzi z jednej firmy), sąd prawdopodobnie orzekłby, że jest pracownikiem tej firmy dla celów FLSA.
Naruszenia Ustawy o Uczciwych Standardach Pracy (FSLA)
Biorąc pod uwagę złożoność FSLA i stale ewoluujący charakter pracy i siły roboczej, mogą wystąpić różne naruszenia ustawy. Oto niektóre z najczęstszych.
Błędna klasyfikacja pracowników: Klasyfikacja zwolniona i niezwolniona nie jest oparta na nazwie stanowiska, ale raczej na obowiązkach zawodowych i, do pewnego stopnia, poziomie wynagrodzenia.
Myląc pracowników etatowych i pracowników płacących stawkę godzinową: Niektórzy pracodawcy uważają, że pracownicy otrzymujący stałą tygodniową lub miesięczną pensję są automatycznie zwolnieni z wynagrodzenia za nadgodziny, podczas gdy ci, którzy otrzymują stawkę godzinową, nie są zwolnieni. Zło. Nawet ci, którzy mają stałą pensję, nie mogą być zwolnieni z nadgodzin. Znowu zależy to od obowiązków służbowych i wysokości zarobionego wynagrodzenia.
Niepłacenie za działania „poza godzinami”: Jeśli pracownik wykonuje zadania związane z pracą, szkolenia lub spotkania poza normalnymi godzinami pracy, liczy się to jako praca – niezależnie od tego, czy pracodawca wie o tych czynnościach, czy nie, lub upoważnił ich lub nie.
Niepłacenie za pracę podczas przerw lub dyżur: Jeśli pracownik ma przerwę lub je obiad, ale odpowiada na SMS-y firmy lub wysyła służbowe wiadomości e-mail w czasie, gdy to robi — jest to uważane za pracę i jako takie powinno być wynagradzane. To samo dotyczy oczekiwania na wezwanie do pracy lub do wykonania zadań, przy założeniu, że pracownik nie jest w stanie wykorzystać czasu dyżuru do własnych celów.
Oczekiwanie na umowy o wynagrodzenie za nadgodziny: Każda taka umowa jest nieważna na mocy ustawy, nawet jeśli pracownik ją podpisze.
Uśrednianie tygodni pracy: Jeśli pracownik pracuje 30 godzin w jednym tygodniu, ale 50 godzin w następnym, pracodawca może pokusić się o uśrednienie tych godzin między tymi dwoma tygodniami, tak aby było ich 40 w obu, a zatem, nie trzeba płacić za nadgodziny. Tego rodzaju sztuczka księgowa to kolejny zakaz w ramach FSLA.
Historia Ustawy o Uczciwych Standardach Pracy (FSLA)
Prezydent Franklin D. Roosevelt podpisał ustawę o uczciwych standardach pracy w dniu 25 czerwca 1938 r. Chociaż dotyczyła ona branż, w których łączne zatrudnienie stanowiło tylko około jednej piątej siły roboczej, ustawa doświadczyła wyboistej jazdy w Izbie Przedstawiciele i Senat oraz Roosevelt podpisali go w sobotę wraz ze 120 innymi – dziewięć dni po odroczeniu Kongresu.
Opracowany w dużej mierze przez sekretarz pracy Frances Perkins, w swojej ostatecznej formie ustawa zakazywała wszelkiej pracy dla dzieci poniżej 14 roku życia oraz niebezpiecznej pracy w wieku 14-18 lat; ustalić minimalną stawkę godzinową w wysokości 25 centów i maksymalny tydzień pracy na 44 godziny (do 40 godzin do 23 października 1940 r.) oraz gwarantowane „półtora czasu” dla niektórych prac.
Jedno z najbardziej złożonych przepisów prawa pracy, FLSA było wielokrotnie nowelizowane. Większość zmian rozszerzyła zakres prawa lub dostosowała płacę minimalną, aby odzwierciedlić inflację.
Niektóre z głównych zmian w FLSA obejmują:
Ustawa Portal-to-Portal z 1947 r., która odnosiła się do pewnych działań pracowników w celu wyjaśnienia, co stanowi „godziny przepracowane” w ramach FLSA. Ogólnie rzecz biorąc, dopóki pracownik jest zaangażowany w czynności przynoszące korzyść pracodawcy, niezależnie od tego, kiedy są wykonywane, pracodawca ma obowiązek zapłacić pracownikowi za ten czas. Ustawa określała również, że dojazdy do i z miejsca pracy nie powinny być uważane za płatny czas pracy.
Poprawka FLSA z 1961 r., która rozszerzyła zakres o miejsca pracy w szkołach, szpitalach, domach opieki i wszystkich jednostkach rządowych. obejmowało również prawo do dochodzenia roszczeń o zaległe wynagrodzenie, jeśli pracownikowi były należne pieniądze.
Ustawa o równej płacy z 1963 r., która zakazywała różnic w wynagrodzeniach w zależności od płci pracownika, co czyniło nielegalne wynagradzanie mężczyzn i kobiet w różny sposób za tę samą pracę. Często opisywany jako „równa płaca za równą pracę”, był to ważny krok w pomaganiu kobietom w osiągnięciu parytetu finansowego w miejscu pracy.
Ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu z 1967 r., która zabraniała odmiennego traktowania pracowników w wieku powyżej 40 lat. Wcześniej starszym pracownikom można było otwarcie odmawiać świadczeń zdrowotnych, awansów lub możliwości szkolenia ze względu na ich wiek.
##Pytania i odpowiedzi
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Ustawa o uczciwych standardach pracy (FLSA) chroni pracowników przed nieuczciwymi praktykami zatrudnienia.
Pracownicy są uważani za zwolnionych lub niezwolnionych w odniesieniu do FLSA.
FLSA ma zastosowanie tylko do pracodawców, których roczna sprzedaż wynosi 500 000 USD lub więcej lub którzy zajmują się handlem międzystanowym.
Zasady FLSA określają, kiedy pracownicy są brani pod uwagę i kiedy powinni otrzymywać wynagrodzenie za nadgodziny, wraz z płacą minimalną.
Pierwotnie FLSA zabraniała pracy dzieci; od tego czasu został rozszerzony, aby zakazać nierówności płac ze względu na płeć i dyskryminacji ze względu na wiek.
##FAQ
Jakie są cztery główne składniki FLSA?
Cztery główne elementy lub elementy objęte ustawą FLSA to:- wypłata minimalnego wynagrodzenia- wynagrodzenie za nadgodziny za przepracowanie 40+ godzin w tygodniu- prowadzenie przez pracodawcę ewidencji pracowników: dokładne informacje identyfikujące pracownika oraz przepracowane godziny i zarobki .- normy i ograniczenia pracy dzieci
Jakiego wynagrodzenia lub korzyści nie wymaga FSLA?
FSLA nie wymaga: - odszkodowania za podróż do i z miejsca pracy - urlopu, urlopu, odprawy lub zasiłku chorobowego - okresów posiłków lub odpoczynku, dni wolnych lub urlopów - premii za pracę w weekendy lub święta - podwyżek lub świadczenia dodatkowe- Natychmiastowa wypłata ostatniego wynagrodzenia zwalnianym pracownikom
Jacy pracownicy są zwolnieni z FLSA?
Każdy rodzaj pracownika niezależnego lub niezależnego wykonawcy jest zwolniony z ubezpieczenia FLSA. Wśród pracowników zwolnieni są ci na stanowiskach kierowniczych lub kierowniczych, którzy zarabiają więcej niż określona kwota, podobnie jak sprzedawcy, którzy pracują głównie poza biurem, oraz niektórzy specjaliści komputerowi. Ponadto pracownicy sezonowi, płatni opiekunowie i pracownicy rolni zazwyczaj nie są objęci ubezpieczeniem.
