Dyskryminacja ze względu na wiek w ustawie o zatrudnieniu z 1967 r.

Czym jest ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu z 1967 roku?

Ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu (ADEA) z 1967 r. chroni pracowników w wieku 40 lat i starszych przed dyskryminacją w miejscu pracy.

Zakazuje pracodawcom podejmowania decyzji o zatrudnianiu, zwalnianiu lub awansowaniu pracowników na podstawie ich wieku. Celem ADEA jest zminimalizowanie szkodliwego wpływu długotrwałego bezrobocia na starszych pracowników.

Zrozumienie ustawy o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu

Ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu (ADEA) wyraźnie zabrania wykorzystywania wieku pracownika lub osoby ubiegającej się o pracę jako czynnika „zatrudniania, awansu, zwolnienia, wynagrodzenia lub warunków lub przywilejów zatrudnienia”. Ustawa określa kompleksowy zakaz praktyk dyskryminacyjnych ze względu na wiek. W szczególności zabrania:

• Dyskryminacja praktyk zatrudniania, przyznawanie lub wstrzymywanie awansów, płac, wypowiedzeń i zwolnień.

• Wykorzystywanie lub składanie oświadczeń dotyczących określonych preferencji lub ograniczeń wiekowych.

• Nękanie starszego pracownika z powodu jego wieku.

• Odmawianie zasiłków starszym pracownikom. (Pracodawca może obniżyć świadczenia na podstawie wieku tylko wtedy, gdy koszt zapewnienia obniżonych świadczeń starszym pracownikom jest taki sam, jak koszt zapewnienia pełnych świadczeń młodszym pracownikom).

• Obowiązkowa emerytura w określonym wieku. (Obowiązkowa emerytura dla pracowników na podstawie wieku jest dozwolona tylko w przypadku kadry kierowniczej, która jest uprawniona do emerytury, która przekracza roczną kwotę minimalną).

Ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek, która jest egzekwowana przez amerykańską Komisję ds. Równych Szans Zatrudnienia (EEOC), dotyczy pracodawców prywatnych i publicznych zatrudniających co najmniej 20 pracowników (regularnie w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym), a także praktyki związkowe mające wpływ na członków związku.

Ofiary dyskryminacji ze względu na wiek, jak określono w Ustawie o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu, są uprawnione do otrzymania odszkodowań wyrównawczych i karnych, jeśli przywrócenie do pracy nie jest wykonalne i/lub jeśli pracodawca celowo naruszy prawo.

Historia ustawy o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu

Uchwalona w 1967 r. ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu przytaczała częstą praktykę stosowania „arbitralnych ograniczeń wiekowych” przy podejmowaniu decyzji kadrowych. Zauważono, że utrata umiejętności zawodowych z powodu długotrwałego bezrobocia nieproporcjonalnie dotyka starszych pracowników. Celem ustawy było zminimalizowanie tych szkodliwych skutków .

Intencją ustawy, zgodnie z oświadczeniem Kongresu o ustaleniach i celach, jest „promowanie zatrudnienia osób starszych w oparciu o ich zdolności, a nie wiek; zakazanie arbitralnej dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu; pomoc pracodawcom i pracownikom w znalezieniu sposobów rozwiązywania problemów wynikające z wpływu wieku na zatrudnienie. ”

Jeśli uważasz, że padłeś ofiarą dyskryminacji ze względu na wiek w miejscu pracy, możesz złożyć skargę do EEOC za pośrednictwem publicznego portalu. Należy jednak pamiętać, że istnieją ograniczenia czasowe: pracownicy mają 180 dni na wniesienie opłaty, chociaż w niektórych stanach wydłuża się to do 300 dni. Osoby ubiegające się o pracę muszą złożyć wniosek w ciągu 45 dni.

Zmiany w ustawie o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu

Ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu została po raz pierwszy zmieniona w 1986 r., a następnie w 1990 r. ustawą o ochronie świadczeń starszych pracowników. Nowelizacja z 1986 r. wyeliminowała ograniczenie wiekowe dla pracowników w wieku 70 lat i starszych. Wcześniej ADEA chroniła tylko pracowników w wieku od 40 do 70 lat.

W 1990 r. do ADEA dodano ustawę o ochronie świadczeń starszych pracowników. Ta poprawka zakazuje pracodawcom wykorzystywania wieku do ustalania świadczeń pracowniczych. Chroni również starszych pracowników przed naciskiem na podpisanie zrzeczeń prawnych, które pozbawiłyby ich prawa do wnoszenia pozwów o dyskryminację ze względu na wiek.

Często zadawane pytania dotyczące dyskryminacji ze względu na wiek w ustawie o zatrudnieniu

Co kwalifikuje się jako dyskryminacja ze względu na wiek?

Odmowa zatrudnienia lub awansowania pracowników w wieku 40 lat lub starszych kwalifikuje się jako dyskryminacja wiekowa. Ponadto bezpośrednie zwalnianie lub ograniczanie takich rzeczy jak wynagrodzenie, zadania i świadczenia na podstawie wieku również kwalifikuje się jako dyskryminacja ze względu na wiek.

Jaki jest przykład dyskryminacji ze względu na wiek?

Typowe przykłady dyskryminacji ze względu na wiek obejmują zwolnienie, ponieważ firma chce mieć młodszą (i tańszą) siłę roboczą, odmowę awansu, który ostatecznie trafił do młodszego pracownika zewnętrznego, oraz otrzymywanie negatywnych recenzji pracy z powodu braku „elastyczności”.

Czy możesz pozwać swojego pracodawcę za dyskryminację ze względu na wiek?

TAk. Jeśli zostałeś niesprawiedliwie potraktowany w pracy ze względu na swój wiek, możesz mieć podstawy do pozwania pracodawcy. Zanim jednak złożysz pozew w sądzie, musisz najpierw złożyć skargę do Komisji ds. Równych Szans Zatrudnienia (EEOC) i otrzymać zawiadomienie o prawie do pozwania.

Ile zarzutów o dyskryminację ze względu na wiek wniesiono w zeszłym roku?

Według amerykańskiej Komisji ds. Równych Szans Zatrudnienia (EEOC) w roku podatkowym 2020 wniesiono 14 183 zarzuty dyskryminacji ze względu na wiek, co stanowi 21% wszystkich zarzutów dyskryminacji w miejscu pracy.

Podsumowanie

Ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek w zatrudnieniu (ADEA) z 1967 r. jest ważną ustawą mającą na celu ochronę osób w wieku 40 lat i starszych przed dyskryminacją w miejscu pracy.

W szczególności uniemożliwia pracodawcom podejmowanie decyzji o zatrudnianiu, zwalnianiu lub awansowaniu pracowników na podstawie ich wieku. Poznanie tajników ADEA pozwala poznać swoje prawa w miejscu pracy.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Ustawa dotyczy firm zatrudniających 20 lub więcej pracowników.

• Pracodawcy zwalniający mają zakaz podejmowania decyzji o zatrudnianiu i podejmowaniu decyzji m.in. na podstawie wieku pracownika lub osoby ubiegającej się o pracę.

• Ustawa o dyskryminacji wiekowej w zatrudnieniu chroni osoby w wieku 40 lat i starsze przed dyskryminacją w miejscu pracy.

• Zanim złożysz pozew o dyskryminację wiekową w sądzie, musisz najpierw złożyć skargę do Komisji ds. Równych Szans Zatrudnienia (EEOC) i otrzymać Powiadomienie o prawie do pozwania.

• Ma na celu zminimalizowanie szkodliwego wpływu długotrwałego bezrobocia na starszych pracowników.