Fama i francuski model trójczynnikowy
Czym jest trójczynnikowy model Famy i francuskiego?
Model trójczynnikowy Famy i Frencha (w skrócie model Famy French) to model wyceny aktywów opracowany w 1992 roku, który rozszerza model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) poprzez dodanie czynników ryzyka wielkości i ryzyka wartości do czynnika ryzyka rynkowego w CAPM. Model ten uwzględnia fakt, że akcje wartościowe i akcje o małej kapitalizacji regularnie osiągają lepsze wyniki niż rynki. Uwzględniając te dwa dodatkowe czynniki, model dostosowuje się do tej tendencji do osiągania lepszych wyników, co uważa się, że jest lepszym narzędziem do oceny wydajności menedżera.
Zrozumienie trójczynnikowego modelu Famy i francuskiego
Laureat Nagrody Nobla Eugene Fama i badacz Kenneth French, byli profesorowie na University of Chicago Booth School of Business, próbowali lepiej mierzyć zwroty rynkowe i dzięki badaniom odkryli, że akcje wartościowe przewyższają wartości akcji wzrostowych. Podobnie, akcje o małej kapitalizacji mają tendencję do osiągania lepszych wyników niż akcje o dużej kapitalizacji. Jako narzędzie oceny, wyniki portfeli z dużą liczbą spółek o małej kapitalizacji lub wartości byłyby niższe niż wynik CAPM,. ponieważ model trójczynnikowy koryguje obserwowane w dół wyniki lepsze od spółek o małej kapitalizacji i wartości.
Model Famy i Frencha ma trzy czynniki: wielkość firmy, wartość księgowa do rynku i nadwyżka zwrotu na rynku. Innymi słowy, trzy zastosowane czynniki to mały minus duży (SMB), wysoki minus niski (HML) oraz zwrot portfela pomniejszony o stopę zwrotu bez ryzyka. SMB uwzględnia spółki notowane na giełdzie o niewielkich kapitalizacjach rynkowych, które generują wyższe zwroty, podczas gdy HML uwzględnia akcje wartościowe o wysokim wskaźniku księgowym do rynku, które generują wyższe zwroty w porównaniu z rynkiem.
Toczy się wiele dyskusji na temat tego, czy tendencja do przewyższania wyników jest spowodowana wydajnością rynku, czy nieefektywnością rynku. W celu wsparcia efektywności rynku, lepsze wyniki tłumaczy się na ogół nadmiernym ryzykiem, jakie napotykają akcje wartościowe i akcje o małej kapitalizacji w wyniku ich wyższego kosztu kapitału i większego ryzyka biznesowego. Na poparcie nieefektywności rynku, lepsze wyniki wyjaśniają uczestnicy rynku, którzy niewłaściwie wyceniają wartość tych firm, co zapewnia nadwyżkę zwrotu w długim okresie w miarę dostosowywania się wartości. Inwestorzy, którzy podpisują się pod zbiorem dowodów dostarczonych przez Hipotezę Efektywnych Rynków (EMH), są bardziej skłonni zgodzić się ze stroną efektywności.
Formuła to:
Fama i French podkreślili, że inwestorzy muszą być w stanie poradzić sobie z dodatkową zmiennością i okresowymi gorszymi wynikami, które mogą wystąpić w krótkim czasie. Inwestorzy o długoterminowym horyzoncie czasowym wynoszącym 15 lat lub więcej zostaną wynagrodzeni za straty poniesione w krótkim okresie. Korzystając z tysięcy losowych portfeli akcji, Fama i French przeprowadzili badania w celu przetestowania swojego modelu i odkryli, że gdy czynniki wielkości i wartości są połączone z czynnikiem beta, mogą wyjaśnić aż 95% zwrotu w zdywersyfikowanym portfelu akcji.
Biorąc pod uwagę możliwość wyjaśnienia 95% zwrotu portfela w porównaniu z rynkiem jako całością, inwestorzy mogą skonstruować portfel, w którym uzyskują średni oczekiwany zwrot zgodnie z względnym ryzykiem, jakie ponoszą w swoich portfelach. Głównymi czynnikami wpływającymi na oczekiwane zwroty są wrażliwość na rynek, wrażliwość na wielkość i wrażliwość na akcje wartości, mierzone wskaźnikiem księgowym do rynku. Każdy dodatkowy średni oczekiwany zwrot można przypisać niewycenionemu lub niesystematycznemu ryzyku.
Model pięciu czynników Famy i Frencha
W ostatnich latach naukowcy rozszerzyli model trójczynnikowy o inne czynniki. Należą do nich między innymi „pęd”, „jakość” i „niska zmienność”. W 2014 roku Fama i French dostosowali swój model do pięciu czynników. Wraz z pierwotnymi trzema czynnikami nowy model dodaje koncepcję, zgodnie z którą firmy zgłaszające wyższe przyszłe zyski mają wyższe zwroty na giełdzie, czynnik określany jako rentowność.
Piąty czynnik, określany jako „inwestycja”, odnosi się do koncepcji inwestycji wewnętrznych i zwrotów, co sugeruje, że firmy kierujące zyski na duże projekty rozwojowe prawdopodobnie poniosą straty na giełdzie.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Model został opracowany przez laureatów Nagrody Nobla Eugene Fama i jego kolegę Kennetha Frencha w latach 90-tych.
Model 3-czynnikowy Famy French to model wyceny aktywów, który rozszerza model wyceny aktywów kapitałowych poprzez dodanie czynników ryzyka wielkości i ryzyka wartości do czynników ryzyka rynkowego.
Model jest zasadniczo wynikiem ekonometrycznej regresji historycznych cen akcji.
##FAQ
Jakie są trzy czynniki modelu?
Model Famy i Frencha ma trzy czynniki: wielkość firmy, wartość księgowa do rynku i nadwyżka zwrotu na rynku. Innymi słowy, trzy zastosowane czynniki to SMB (mały minus duży), HML (wysoki minus niski) oraz zwrot z portfela pomniejszony o stopę zwrotu bez ryzyka. SMB uwzględnia spółki notowane na giełdzie o niewielkich kapitalizacjach rynkowych, które generują wyższe zwroty, podczas gdy HML uwzględnia akcje wartościowe o wysokim wskaźniku księgowym do rynku, które generują wyższe zwroty w porównaniu z rynkiem.
Co oznacza Fama i francuski model trójczynnikowy dla inwestorów?
Model Famy i French Three Factor podkreślił, że inwestorzy muszą być w stanie poradzić sobie z dodatkową zmiennością i okresowymi gorszymi wynikami, które mogą wystąpić w krótkim okresie. Inwestorzy o długoterminowym horyzoncie czasowym wynoszącym 15 lat lub więcej zostaną wynagrodzeni za straty poniesione w krótkim okresie. Biorąc pod uwagę, że model może wyjaśnić aż 95% zwrotu w zdywersyfikowanym portfelu akcji, inwestorzy mogą dostosować swoje portfele tak, aby uzyskać średni oczekiwany zwrot zgodnie z przyjętym ryzykiem względnym. Głównymi czynnikami wpływającymi na oczekiwane zwroty są wrażliwość na rynek , wrażliwość na wielkość i wrażliwość na wartość zapasów, mierzona stosunkiem wartości księgowej do rynku. Każdy dodatkowy średni oczekiwany zwrot można przypisać niewycenionemu lub niesystematycznemu ryzyku.
Czym jest pięcioczynnikowy model Famy i francuskiego?
W 2014 roku Fama i French dostosowali swój model do pięciu czynników. Wraz z pierwotnymi trzema czynnikami nowy model dodaje koncepcję, zgodnie z którą firmy zgłaszające wyższe przyszłe zyski mają wyższe zwroty na giełdzie, czynnik określany jako rentowność. Piąty czynnik, określany jako „inwestycja”, odnosi się do koncepcji inwestycji wewnętrznych i zwrotów, co sugeruje, że firmy kierujące zyski na duże projekty rozwojowe prawdopodobnie poniosą straty na giełdzie.
