Model wzrostu Gordona (GGM)

Jaki jest model wzrostu Gordona (GGM)?

Model wzrostu Gordona (GGM) służy do określania wewnętrznej wartości akcji w oparciu o przyszłą serię dywidend, które rosną w stałym tempie. Jest to popularny i prosty wariant modelu zniżek dywidendowych (DDM). GGM zakłada, że dywidendy rosną w stałym tempie w nieskończoność i ustala wartość bieżącą nieskończonej serii przyszłych dywidend.

Ponieważ model zakłada stałą stopę wzrostu, na ogół stosuje się go tylko w przypadku spółek o stabilnych stopach wzrostu dywidendy na akcję.

Zrozumienie modelu wzrostu Gordona (GGM)

Model wzrostu Gordona wycenia akcje firmy przy założeniu stałego wzrostu płatności, jakie firma dokonuje na rzecz swoich udziałowców. Trzy kluczowe dane wejściowe w modelu to dywidendy na akcję (DPS), stopa wzrostu dywidend na akcję oraz wymagana stopa zwrotu (RoR).

GGM próbuje obliczyć wartość godziwą akcji niezależnie od panujących warunków rynkowych i bierze pod uwagę czynniki wypłaty dywidendy oraz oczekiwane zyski rynkowe. Jeżeli wartość uzyskana z modelu jest wyższa niż aktualna cena akcji, to akcje uznaje się za niedowartościowane i kwalifikuje się do kupna i odwrotnie.

Dywidendy na akcję reprezentują roczne płatności, które firma dokonuje na rzecz swoich zwykłych akcjonariuszy, podczas gdy stopa wzrostu dywidendy na akcję określa, o ile stopa dywidendy na akcję wzrasta z roku na rok. Wymagana stopa zwrotu to minimalna stopa zwrotu, którą inwestorzy są skłonni zaakceptować kupując akcje spółki, a inwestorzy stosują wiele modeli do oszacowania tej stopy.

GGM zakłada, że firma istnieje wiecznie i wypłaca dywidendy na akcję, które rosną w stałym tempie. Aby oszacować wartość akcji, model bierze nieskończoną serię dywidend na akcję i dyskontuje je z powrotem do teraźniejszości przy użyciu wymaganej stopy zwrotu.

Wzór opiera się na matematycznych właściwościach nieskończonej serii liczb rosnących w stałym tempie.

$\begin &P = \frac{ r - g } \ &\textbf \ &P = \text \ &g = \text{Stałe tempo wzrostu oczekiwane dla} \ &\text{dywidendy , bezterminowo} \ &r = \text{Koszt stały kapitału własnego dla} \ &\text{spółki (lub stopa zwrotu)} \ &D_1 = \text{Wartość na przyszły rok&# dywidendy x27} \ \end$

Źródło: Stern School of Business, New York University.

Główne ograniczenie modelu wzrostu Gordona polega na założeniu stałego wzrostu dywidendy na akcję. Bardzo rzadko zdarza się, że firmy wykazują stały wzrost swoich dywidend ze względu na cykle koniunkturalne i nieoczekiwane trudności finansowe lub sukcesy. Model ogranicza się zatem do firm wykazujących stabilne stopy wzrostu.

Druga kwestia dotyczy relacji między czynnikiem dyskontowym a stopą wzrostu zastosowaną w modelu. Jeśli wymagana stopa zwrotu jest mniejsza niż stopa wzrostu dywidend na akcję, wynik jest wartością ujemną, co czyni model bezwartościowym. Ponadto, jeśli wymagana stopa zwrotu jest taka sama jak stopa wzrostu, wartość na akcję zbliża się do nieskończoności.

Przykład modelu wzrostu Gordona

Jako hipotetyczny przykład rozważ firmę, której akcje są notowane po 110 USD za akcję. Ta firma wymaga minimalnej stopy zwrotu na poziomie 8% (r) i wypłaci 3 dolary dywidendy na akcję w przyszłym roku (D₁), która ma rosnąć o 5% rocznie (g).

Wartość rzeczywistą (P) zapasów oblicza się w następujący sposób:

$\begin &\ text = \frac{ $3 }{ 0,08 - 0,05 } = $100 \ \end$ ​ P=.08−.05$3< /span>​=</ span>$100​

Zgodnie z modelem wzrostu Gordona, akcje są obecnie przewartościowane na rynku o 10 USD.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• GGM jest idealnym rozwiązaniem dla firm o stabilnym tempie wzrostu, biorąc pod uwagę założenie stałego wzrostu dywidendy.

• GGM działa poprzez pobieranie nieskończonej serii dywidend na akcję i dyskontowanie ich z powrotem do teraźniejszości przy użyciu wymaganej stopy zwrotu.

• Jest to wariant modelu dyskonta dywidendowego (DDM).

• Model wzrostu Gordona (GGM) zakłada, że firma istnieje wiecznie i że przy wycenie akcji firmy następuje stały wzrost dywidendy.

FAQ

Jakie są wady modelu wzrostu Gordona?

Głównym ograniczeniem WZA jest założenie stałego wzrostu dywidendy na akcję. Bardzo rzadko zdarza się, że firmy wykazują stały wzrost dywidendy z powodu cykli koniunkturalnych i nieoczekiwanych trudności finansowych lub sukcesów. Model ogranicza się zatem do spółek o stabilnych stopach wzrostu dywidendy na akcję. Kolejny problem dotyczy relacji między czynnikiem dyskontowym a stopą wzrostu zastosowaną w modelu. Jeśli wymagana stopa zwrotu jest mniejsza niż stopa wzrostu dywidend na akcję, wynik jest wartością ujemną, co czyni model bezwartościowym. Ponadto, jeśli wymagana stopa zwrotu jest taka sama jak stopa wzrostu, wartość na akcję zbliża się do nieskończoności.

Jakie są dane wejściowe do modelu wzrostu Gordona?

Trzy dane wejściowe w GGM to dywidenda na akcję (DPS), stopa wzrostu dywidend na akcję i wymagana stopa zwrotu (RoR). DPS to roczne płatności, które firma dokonuje na rzecz swoich udziałowców, podczas gdy stopa wzrostu DPS to roczna stopa wzrostu dywidend. Wymagana stopa zwrotu to minimalna stopa zwrotu, po jakiej inwestorzy kupią akcje spółki.

Co mówi Ci model wzrostu Gordona?

Model wzrostu Gordona (GGM) próbuje obliczyć wartość godziwą akcji niezależnie od panujących warunków rynkowych i uwzględnia czynniki wypłaty dywidendy oraz oczekiwane stopy zwrotu. Jeśli wartość GGM jest wyższa niż aktualna cena rynkowa akcji, akcje uznaje się za niedowartościowane i należy je kupić. I odwrotnie, jeśli wartość jest niższa niż aktualna cena rynkowa akcji, akcje uznaje się za przewartościowane i należy je sprzedać.