Model rabatu dywidendowego – DDM

Jaki jest model rabatu dywidendowego?

Model dyskontowania dywidendy (DDM) jest metodą ilościową stosowaną do przewidywania ceny akcji firmy w oparciu o teorię, że jej bieżąca cena jest warta sumy wszystkich przyszłych wypłat dywidendy po zdyskontowaniu z powrotem do ich wartości bieżącej. Próbuje obliczyć wartość godziwą akcji niezależnie od panujących warunków rynkowych i bierze pod uwagę czynniki wypłaty dywidendy oraz oczekiwany zwrot z rynku. Jeżeli wartość uzyskana z DDM jest wyższa niż aktualna cena akcji, to akcja jest niedowartościowana i kwalifikuje się do kupna i odwrotnie.

Zrozumienie DDM

Firma produkuje towary lub oferuje usługi w celu osiągnięcia zysków. Przepływy pieniężne uzyskiwane z takiej działalności gospodarczej determinują jej zyski, co znajduje odzwierciedlenie w cenach akcji firmy. Spółki wypłacają również akcjonariuszom dywidendę, która zwykle pochodzi z zysków biznesowych. Model DDM opiera się na teorii, że wartość firmy to bieżąca wartość sumy wszystkich jej przyszłych wypłat dywidend.

Wartość pieniądza w czasie

Wyobraź sobie, że dałeś znajomemu 100 dolarów jako nieoprocentowaną pożyczkę. Po pewnym czasie idziesz do niego po pożyczone pieniądze. Twój znajomy daje ci dwie opcje:

Weź teraz 100 $
Weź 100 $ po roku

Większość osób zdecyduje się na pierwszy wybór. Zabranie pieniędzy teraz pozwoli Ci zdeponować je w banku. Jeśli bank płaci nominalne odsetki, powiedzmy 5%, to po roku twoje pieniądze wzrosną do 105 dolarów. Będzie to lepsze niż druga opcja, w której po roku otrzymasz od znajomego 100 dolarów. Matematycznie,

$\begin{wyrównane}&\textbf{Przyszła wartość}\&\qquad\mathbf{=}\textbf{Obecna wartość }\mathbf{^*(1+}\textbf\mathbf{ %)}\&\hspace{2.65in}(\textit)\end$

Powyższy przykład wskazuje wartość pieniądza w czasie, którą można podsumować jako „Wartość pieniądza zależy od czasu”. Patrząc na to z innej strony, jeśli znasz przyszłą wartość aktywa lub należności, możesz obliczyć jej obecną wartość przy użyciu tego samego modelu stóp procentowych.

Przekształcenie równania,

$\begin{array}{cc} Prezentuj Wartość = \frac{Przyszłość Wartość}{(1 + odsetki ocena %)} \end{array} \begin{wyrównany}&\textbf{Obecna wartość}=\frac{\textbf{Przyszła wartość}}{\mathbf{(1+\textbf%)}}\end$

Zasadniczo, mając dowolne dwa czynniki, można obliczyć trzeci.

Model dyskonta dywidendy wykorzystuje tę zasadę. Bierze oczekiwaną wartość przepływów pieniężnych, jakie firma wygeneruje w przyszłości i oblicza jej bieżącą wartość netto (NPV) zaczerpniętą z koncepcji wartości pieniądza w czasie (TVM). Zasadniczo DDM opiera się na uwzględnieniu sumy wszystkich przyszłych dywidend, które mają zostać wypłacone przez firmę, i obliczeniu ich bieżącej wartości przy użyciu współczynnika stopy procentowej netto (zwanej również stopą dyskontową).

Oczekiwane dywidendy

Oszacowanie przyszłych dywidend firmy może być złożonym zadaniem. Analitycy i inwestorzy mogą poczynić pewne założenia lub próbować zidentyfikować trendy na podstawie historii wypłat dywidend w przeszłości, aby oszacować przyszłe dywidendy.

Można założyć, że firma ma stałą stopę wzrostu dywidend do nieskończoności , co odnosi się do stałego strumienia identycznych przepływów pieniężnych przez nieskończony czas bez daty końcowej. Na przykład, jeśli firma wypłaciła w tym roku dywidendę w wysokości 1 USD na akcję i oczekuje się, że utrzyma 5% stopę wzrostu wypłaty dywidendy, oczekuje się, że dywidenda w przyszłym roku wyniesie 1,05 USD.

Ewentualnie, jeśli zauważymy pewien trend — na przykład firma wypłacająca dywidendę w wysokości 2,00, 2,50, 3,50 i 3,50 w ciągu ostatnich czterech lat — wówczas można założyć, że tegoroczna wypłata wyniesie 4,00 USD. Taką oczekiwaną dywidendę matematycznie przedstawia (D).

Współczynnik dyskontowania

Akcjonariusze, którzy inwestują swoje pieniądze w akcje, podejmują ryzyko, ponieważ ich zakupione akcje mogą stracić na wartości. Wobec tego ryzyka oczekują zwrotu/rekompensaty. Podobnie jak właściciel wynajmujący swoją nieruchomość na wynajem, inwestorzy giełdowi działają jako pożyczkodawcy dla firmy i oczekują określonej stopy zwrotu. Koszt kapitału własnego firmy reprezentuje wynagrodzenie, jakiego żądają rynek i inwestorzy w zamian za posiadanie aktywów i ponoszenie ryzyka związanego z posiadaniem. Ta stopa zwrotu jest reprezentowana przez (r) i może być oszacowana za pomocą modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) lub modelu wzrostu dywidendy. Jednak ta stopa zwrotu może zostać zrealizowana tylko wtedy, gdy inwestor sprzeda swoje akcje. Wymagana stopa zwrotu może się różnić w zależności od uznania inwestora.

Spółki, które wypłacają dywidendy, robią to według określonej rocznej stawki, którą reprezentuje (g). Stopa zwrotu minus stopa wzrostu dywidendy (r - g) reprezentuje efektywny czynnik dyskontujący dywidendę spółki. Dywidenda jest wypłacana i realizowana przez akcjonariuszy. Tempo wzrostu dywidendy można oszacować mnożąc zwrot z kapitału (ROE) przez wskaźnik retencji (ten ostatni jest przeciwieństwem wskaźnika wypłaty dywidendy). Ponieważ dywidenda pochodzi z dochodów generowanych przez spółkę, w idealnym przypadku nie może przekroczyć tych dochodów. Stopa zwrotu z całości akcji musi być wyższa od tempa wzrostu dywidend na przyszłe lata, w przeciwnym razie model może się nie utrzymać i doprowadzić do wyników przy ujemnych cenach akcji, które w rzeczywistości nie są możliwe.

Formuła DDM

Na podstawie oczekiwanej dywidendy na akcję i współczynnika dyskonta netto wzór na wycenę akcji przy użyciu modelu dyskonta dywidendy jest matematycznie przedstawiony jako:

$\begin&\textit{\textbf{Wartość zapasów}}=\frac{\textit{\textbf}}{\textbf{(\textit}-\ textbf{\textit)}}\&\textbf\&EDPS=\text{oczekiwana dywidenda na akcję}\&CCE=\text{koszt kapitału własnego}\&DGR=\ text{wskaźnik wzrostu dywidendy}\end{wyrównany}$

Ponieważ zmienne używane we wzorze obejmują dywidendę na akcję, stopę dyskonta netto (reprezentowaną przez wymaganą stopę zwrotu lub koszt kapitału własnego oraz oczekiwaną stopę wzrostu dywidendy), wiąże się to z pewnymi założeniami.

Ponieważ dywidendy i ich tempo wzrostu są kluczowymi danymi wejściowymi do formuły, uważa się, że DDM ma zastosowanie tylko do firm, które regularnie wypłacają dywidendy. Można go jednak nadal stosować do akcji, które nie wypłacają dywidendy, przyjmując założenia dotyczące tego, jaką dywidendę wypłaciłyby w innym przypadku.

Odmiany DDM

DDM ma wiele odmian różniących się złożonością. Chociaż nie jest to dokładne dla większości firm, najprostsza iteracja modelu dyskontowania dywidendy zakłada zerowy wzrost dywidendy, w którym to przypadku wartość akcji to wartość dywidendy podzielona przez oczekiwaną stopę zwrotu.

Najpowszechniejsze i najprostsze obliczenie DDM znane jest jako model wzrostu Gordona (GGM),. który zakłada stabilną stopę wzrostu dywidendy i został nazwany w latach 60. na cześć amerykańskiego ekonomisty Myrona J. Gordona. Model ten zakłada stabilny wzrost dywidendy rok do roku. Aby określić cenę akcji wypłacającej dywidendę, NGM bierze pod uwagę trzy zmienne:

$\begin&D = \text{szacowana wartość dywidendy w przyszłym roku}\&r = \text{koszt kapitału własnego spółki }\&g = \text{stała stopa wzrostu dywidend, w nieskończoność}\end$

Korzystając z tych zmiennych, równanie GGM to:

$\text{Cena za udział}=\frac$

Trzeci wariant istnieje jako model wzrostu nadnormalnej dywidendy,. który uwzględnia okres wysokiego wzrostu, po którym następuje okres niższego, stałego wzrostu. W okresie wysokiego wzrostu każdą kwotę dywidendy można odliczyć i zdyskontować z powrotem do obecnego okresu. Dla okresu stałego wzrostu obliczenia są zgodne z modelem GGM. Wszystkie tak obliczone czynniki są sumowane w celu uzyskania ceny akcji.

Przykłady DDM

Załóżmy, że spółka X wypłaciła w tym roku dywidendę w wysokości 1,80 USD na akcję. Spółka oczekuje, że dywidenda będzie rosła bezterminowo w tempie 5% rocznie, a koszt kapitału własnego spółki to 7%. Dywidenda 1,80 USD jest dywidendą za ten rok i musi zostać skorygowana o stopę wzrostu, aby znaleźć D ~ 1 _{, szacowaną dywidendę na przyszły rok. Obliczenie to: D}1~ = D₀ x (1 + g) = 1,80 USD x (1 + 5%) = 1,89 USD. Następnie, używając ZWZ, cena akcji Spółki X wynosi D(1) / (r - g) = 1,89 USD / (7% - 5%) = 94,50 USD.

Spojrzenie na historię wypłaty dywidendy przez czołowego amerykańskiego detalistę Walmart Inc. (WMT) wskazuje, że wypłacił on roczne dywidendy w wysokości 1,92 USD, 1,96 USD, 2,00 USD, 2,04 USD i 2,08 USD w okresie od stycznia 2014 r. do stycznia 2018 r. w porządku chronologicznym. Widać wzorzec stałego wzrostu dywidendy Walmartu o 4 centy każdego roku, co równa się średniemu wzrostowi o około 2%. Załóżmy, że inwestor ma wymaganą stopę zwrotu w wysokości 5%. Korzystając z szacowanej dywidendy w wysokości 2,12 USD na początku 2019 r., inwestor wykorzystałby model zdyskontowania dywidendy do obliczenia wartości na akcję wynoszącej 2,12 USD/ (0,05 - 0,02) = 70,67 USD.

Wady DDM

Chociaż metoda GGM DDM jest szeroko stosowana, ma dwie dobrze znane wady. Model zakłada stałą stopę wzrostu dywidendy w nieskończoność. To założenie jest generalnie bezpieczne dla bardzo dojrzałych spółek, które mają ugruntowaną historię regularnych wypłat dywidend. Jednak DDM może nie być najlepszym modelem do wyceny nowszych spółek, które mają zmienne stopy wzrostu dywidendy lub w ogóle nie mają dywidendy. Na takich firmach nadal można używać DDM, ale przy coraz większej liczbie założeń precyzja spada.

Drugim problemem związanym z DDM jest to, że dane wyjściowe są bardzo wrażliwe na dane wejściowe. Na przykład w powyższym przykładzie Spółki X, jeśli stopa wzrostu dywidendy zostanie obniżona o 10% do 4,5%, uzyskana cena akcji wyniesie 75,24 USD, co stanowi ponad 20% spadek w stosunku do wcześniej obliczonej ceny 94,50 USD.

Model zawodzi również, gdy firmy mogą mieć niższą stopę zwrotu (r) w porównaniu ze stopą wzrostu dywidendy (g). Może się tak zdarzyć, gdy firma nadal wypłaca dywidendy, nawet jeśli ponosi stratę lub relatywnie niższe dochody.

Używanie DDM do inwestycji

Wszystkie warianty DDM, zwłaszcza GGM, pozwalają na wycenę udziału bez uwzględnienia aktualnych warunków rynkowych. Pomaga również w dokonywaniu bezpośrednich porównań między firmami, nawet jeśli należą one do różnych sektorów przemysłu.

Inwestorzy, którzy wierzą w podstawową zasadę, że bieżąca rzeczywista wartość akcji jest reprezentacją ich zdyskontowanej wartości przyszłych wypłat dywidendy, mogą wykorzystać ją do identyfikacji wykupionych lub wyprzedanych akcji. Jeśli obliczona wartość okaże się wyższa niż aktualna cena rynkowa akcji, oznacza to możliwość zakupu, ponieważ akcje są notowane poniżej wartości godziwej zgodnie z DDM.

Należy jednak zauważyć, że DDM jest kolejnym narzędziem ilościowym dostępnym w wielkim wszechświecie narzędzi do wyceny akcji. Podobnie jak w przypadku każdej innej metody wyceny stosowanej do określenia rzeczywistej wartości akcji, oprócz kilku innych powszechnie stosowanych metod wyceny akcji można zastosować metodę DDM. Ponieważ wymaga wielu założeń i prognoz, może nie być jedynym najlepszym sposobem oparcia decyzji inwestycyjnych.