Wskaźnik pokrycia płynności (LCR)
Jaki jest wskaźnik pokrycia płynności (LCR)?
Wskaźnik pokrycia płynności (LCR) odnosi się do proporcji wysoce płynnych aktywów posiadanych przez instytucje finansowe w celu zapewnienia ich bieżącej zdolności do wywiązywania się z zobowiązań krótkoterminowych. Wskaźnik ten jest zasadniczo ogólnym testem warunków skrajnych, którego celem jest przewidywanie wstrząsów ogólnorynkowych i upewnienie się, że instytucje finansowe posiadają odpowiednią ochronę kapitału, aby przezwyciężyć wszelkie krótkoterminowe zakłócenia płynności, które mogą nękać rynek.
Zrozumienie wskaźnika pokrycia płynności (LCR)
Wskaźnik pokrycia płynności (LCR) jest głównym wnioskiem z Umowy Bazylejskiej,. która jest serią regulacji opracowanych przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (BCBS). BCBS to grupa 45 przedstawicieli największych światowych centrów finansowych. Jednym z celów BCBS było nakazanie bankom utrzymywania określonego poziomu wysoce płynnych aktywów i utrzymywania określonego poziomu wypłacalności fiskalnej, aby zniechęcić je do udzielania kredytów na wysokim poziomie krótkoterminowego zadłużenia.
W rezultacie banki są zobowiązane do przechowywania wysokiej jakości płynnych aktywów, które wystarczają na sfinansowanie wypływów środków pieniężnych przez 30 dni. Aktywa płynne wysokiej jakości obejmują tylko te o dużym potencjale łatwej i szybkiej konwersji na gotówkę. Trzy kategorie aktywów płynnych o malejącym poziomie jakości to poziom 1, poziom 2A i poziom 2B.
Wybrano trzydzieści dni, ponieważ uważano, że w przypadku kryzysu finansowego odpowiedź mająca na celu uratowanie systemu finansowego przed rządami i bankami centralnymi nastąpi zwykle w ciągu 30 dni. Innymi słowy, 30-dniowy okres pozwala bankom mieć poduszkę gotówkową na wypadek napadu na banki podczas kryzysu finansowego. Wymóg 30 dni w ramach LCR daje również bankom centralnym, takim jak Bank Rezerwy Federalnej, czas na podjęcie działań naprawczych w celu ustabilizowania systemu finansowego.
Zgodnie z Bazylea III aktywa poziomu 1 nie są dyskontowane podczas obliczania wskaźnika LCR, podczas gdy aktywa poziomu 2A i 2B mają odpowiednio 15% i 25-50% dyskonto. Aktywa poziomu 1 obejmują salda banku Rezerwy Federalnej, środki zagraniczne, które można szybko wycofać, papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez określone podmioty państwowe oraz papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez rząd Stanów Zjednoczonych.
Aktywa poziomu 2A obejmują papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez określone wielostronne banki rozwoju lub podmioty państwowe oraz papiery wartościowe emitowane przez przedsiębiorstwa sponsorowane przez rząd Stanów Zjednoczonych. Aktywa poziomu 2B obejmują notowane na giełdzie akcje zwykłe i papiery dłużne przedsiębiorstw o ratingu inwestycyjnym wyemitowane przez przedsiębiorstwa sektora niefinansowego.
Głównym wnioskiem, którego Basel III oczekuje, że banki wyciągną z tej formuły, jest oczekiwanie osiągnięcia wskaźnika dźwigni powyżej 3%. Aby spełnić ten wymóg, Bank Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych ustalił wskaźnik dźwigni na poziomie 5% dla ubezpieczonych holdingów bankowych i 6% dla instytucji finansowych o znaczeniu systemowym (SIFI). Jednak większość banków będzie próbowała utrzymać wyższy kapitał, aby uchronić się przed kłopotami finansowymi, nawet jeśli oznacza to udzielanie kredytobiorcom mniejszej liczby kredytów.
Jak obliczyć LCR
Obliczanie LCR wygląda następująco:
LCR jest obliczany poprzez podzielenie wysokiej jakości aktywów płynnych banku przez jego łączne przepływy pieniężne netto w 30-dniowym okresie warunków skrajnych.
Do wysokiej jakości aktywów płynnych zaliczamy tylko te o dużym potencjale łatwej i szybkiej konwersji na gotówkę.
Trzy kategorie aktywów płynnych o malejącym poziomie jakości to poziom 1, poziom 2A i poziom 2B.
Załóżmy na przykład, że bank ABC ma wysokiej jakości aktywa płynne o wartości 55 mln USD i 35 mln USD w oczekiwanych przepływach pieniężnych netto w 30-dniowym okresie warunków skrajnych:
LCR oblicza się na 55 mln USD / 35 mln USD.
LCR Banku ABC wynosi 1,57, czyli 157%, co odpowiada wymaganiom Bazylei III.
Wdrożenie LCR
LCR został zaproponowany w 2010 r., a jego zmiany i ostateczne zatwierdzenie w 2014 r. Pełne minimum 100% nie było wymagane do 2019 r.
Wskaźnik pokrycia płynności ma zastosowanie do wszystkich instytucji bankowych, które mają ponad 250 miliardów USD w łącznych skonsolidowanych aktywach lub ponad 10 miliardów USD w bilansowej ekspozycji zagranicznej. Takie banki – często określane jako SIFI – są zobowiązane do utrzymywania 100% LCR, co oznacza posiadanie kwoty wysoce płynnych aktywów, która jest równa lub większa niż ich przepływy pieniężne netto, przez 30-dniowy okres warunków skrajnych. Aktywa o wysokiej płynności mogą obejmować gotówkę, obligacje skarbowe lub dług korporacyjny.
LCR a inne wskaźniki płynności
Wskaźniki płynności to klasa wskaźników finansowych wykorzystywanych do określenia zdolności firmy do spłaty bieżących zobowiązań dłużnych bez pozyskiwania kapitału zewnętrznego. Wskaźniki płynności mierzą zdolność firmy do spłaty zobowiązań dłużnych i jej margines bezpieczeństwa poprzez obliczanie wskaźników obejmujących wskaźnik płynności bieżącej, wskaźnik płynności szybkiej i wskaźnik przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej. Zobowiązania krótkoterminowe są analizowane w odniesieniu do aktywów płynnych w celu oceny pokrycia długów krótkoterminowych w sytuacjach awaryjnych.
Wskaźnik pokrycia płynności jest wymogiem, zgodnie z którym banki muszą posiadać ilość wysokiej jakości aktywów płynnych, która wystarczy na sfinansowanie wypływów środków pieniężnych przez 30 dni . zobowiązania finansowe.
Ograniczenia LCR
Ograniczeniem wskaźnika LCR jest to, że wymaga od banków posiadania większej ilości gotówki i może prowadzić do mniejszej liczby kredytów udzielanych konsumentom i przedsiębiorstwom. Można argumentować, że jeśli banki udzielą mniejszej liczby kredytów, może to doprowadzić do spowolnienia wzrostu gospodarczego, ponieważ firmy, które potrzebują dostępu do długu, aby sfinansować swoją działalność i ekspansję, nie będą miały dostępu do kapitału.
Z drugiej strony, kolejnym ograniczeniem jest to, że do następnego kryzysu finansowego nie dowiemy się, czy LCR zapewnia bankom wystarczającą poduszkę finansową, czy też nie wystarcza na sfinansowanie wypływu gotówki przez 30 dni. LCR to test warunków skrajnych, którego celem jest upewnienie się, że instytucje finansowe mają wystarczający kapitał podczas krótkoterminowych zakłóceń płynności.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Oczywiście nie dowiemy się do następnego kryzysu finansowego, czy LCR zapewni bankom wystarczającą poduszkę finansową, czy też nie.
LCR jest wymogiem w ramach Bazylei III, zgodnie z którym banki są zobowiązane do przechowywania wysokiej jakości aktywów płynnych, które wystarczają na sfinansowanie wypływów środków pieniężnych przez 30 dni.
LCR to test warunków skrajnych, którego celem jest przewidywanie wstrząsów ogólnorynkowych i upewnienie się, że instytucje finansowe posiadają odpowiednią ochronę kapitału, aby poradzić sobie z wszelkimi krótkoterminowymi zakłóceniami płynności.
FAQ
Czym są porozumienia bazylejskie?
Umowy Bazylejskie to seria trzech kolejnych umów dotyczących regulacji bankowych (Bazylea I, II i III) ustanowionych przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (BCBS). BCBS to grupa 45 przedstawicieli największych światowych centrów finansowych. Komitet wydaje rekomendacje w zakresie regulacji bankowych i finansowych, w szczególności dotyczących ryzyka kapitałowego, rynkowego i operacyjnego. Porozumienia zapewniają instytucjom finansowym wystarczający kapitał na pokrycie nieoczekiwanych strat. Wskaźnik pokrycia płynności (LCR) jest głównym wnioskiem z Umowy Bazylejskiej.
Jakie są ograniczenia LCR?
Ograniczeniem wskaźnika LCR jest to, że wymaga od banków posiadania większej ilości gotówki i może prowadzić do mniejszej liczby kredytów udzielanych konsumentom i przedsiębiorstwom, co może skutkować wolniejszym wzrostem gospodarczym. Innym jest to, że nie będzie wiadomo do następnego kryzysu finansowego, czy LCR zapewni bankom wystarczającą poduszkę finansową, aby przetrwać, zanim rządy i banki centralne przyjdą im z pomocą.
Co to jest LCR dla SIFI?
Systemowo ważna instytucja finansowa (SIFI) to bank, instytucja ubezpieczeniowa lub inna instytucja finansowa, która według amerykańskich federalnych regulatorów stanowiłaby poważne zagrożenie dla gospodarki, gdyby miała upaść. Obecnie są one definiowane jako instytucje bankowe, które mają ponad 250 miliardów dolarów łącznych skonsolidowanych aktywów lub ponad 10 miliardów dolarów w bilansowej ekspozycji zagranicznej. Są zobowiązani do utrzymywania 100% LCR, co oznacza posiadanie kwoty wysoce płynnych aktywów, która jest równa lub większa niż jego przepływy pieniężne netto, przez 30-dniowy okres warunków skrajnych.
