Kryzys płynności

Czym jest kryzys płynności?

Kryzys płynności to sytuacja finansowa charakteryzująca się brakiem gotówki lub aktywów łatwo wymienialnych na gotówkę w wielu przedsiębiorstwach lub instytucjach finansowych jednocześnie.

W kryzysie płynności problemy z płynnością w poszczególnych instytucjach prowadzą do gwałtownego wzrostu popytu i spadku podaży płynności, a wynikający z tego brak dostępnej płynności może prowadzić do powszechnych niewypłacalności, a nawet bankructw.

Zrozumienie kryzysu płynności

Niedopasowanie terminów zapadalności między aktywami a pasywami, a także wynikający z tego brak odpowiednio rozłożonych w czasie przepływów pieniężnych leżą zwykle u podstaw kryzysu płynności. Problemy z płynnością mogą wystąpić w jednej instytucji, ale prawdziwy kryzys płynności zwykle odnosi się do jednoczesnego braku płynności w wielu instytucjach lub w całym systemie finansowym.

Pojedynczy problem płynności biznesowej

Gdy w inny sposób wypłacalny biznes nie posiada płynnych aktywów — w gotówce lub innych wysoce zbywalnych aktywach — niezbędnych do wypełnienia swoich krótkoterminowych zobowiązań, staje przed problemem płynności. Zobowiązania mogą obejmować spłatę pożyczek, płacenie bieżących rachunków operacyjnych oraz płacenie pracownikom.

Firmy te mogą mieć wystarczającą wartość w aktywach ogółem, aby sprostać tym wszystkim w dłuższej perspektywie, ale jeśli nie mają wystarczającej ilości gotówki, aby je spłacić w terminie, wówczas nie wywiążą się z zobowiązań i mogą ostatecznie ogłosić upadłość, ponieważ wierzyciele zażądają spłaty. Podstawą problemu jest zwykle niedopasowanie między terminami zapadalności inwestycji dokonanych przez firmę a zobowiązaniami, które firma zaciągnęła w celu sfinansowania swoich inwestycji.

Powoduje to problem z przepływami pieniężnymi, gdzie przewidywane przychody z różnych projektów biznesowych nie docierają wystarczająco szybko lub nie są wystarczające, aby dokonać płatności na odpowiednie finansowanie.

W przypadku firm tego rodzaju problem z przepływami pieniężnymi można całkowicie uniknąć, wybierając projekty inwestycyjne, których oczekiwany dochód odpowiada planom spłaty dowolnego powiązanego finansowania na tyle dobrze, aby uniknąć wszelkich nieudanych płatności.

Alternatywnie, firma może próbować na bieżąco dopasowywać terminy zapadalności, zaciągając dodatkowe krótkoterminowe zadłużenie od pożyczkodawców lub utrzymując wystarczającą rezerwę płynnych aktywów w ramach samofinansowania (w efekcie polegając na udziałowcach), aby dokonywać płatności w miarę ich pojawiania się. należny. Wiele firm robi to, polegając na pożyczkach krótkoterminowych, aby zaspokoić potrzeby biznesowe. Często finansowanie to trwa krócej niż rok i może pomóc firmie sprostać wymaganiom płacowym i innym.

Jeśli inwestycje biznesowe i zadłużenie są niedopasowane w terminie zapadalności, dodatkowe krótkoterminowe finansowanie nie jest dostępne, a samofinansujące się rezerwy nie są wystarczające, firma będzie musiała sprzedać inne aktywa, aby wygenerować środki pieniężne, zwane aktywami likwidacyjnymi, lub domyślna. Gdy firma boryka się z brakiem płynności, a problemu z płynnością nie da się rozwiązać poprzez likwidację aktywów wystarczających do zaspokojenia swoich zobowiązań, firma musi ogłosić upadłość.

Banki i instytucje finansowe są szczególnie narażone na tego rodzaju problemy z płynnością, ponieważ znaczna część ich przychodów jest generowana przez długoterminowe kredyty hipoteczne lub inwestycje kapitałowe oraz pożyczki krótkoterminowe z rachunków deponentów. Niedopasowanie terminów zapadalności jest normalną i nieodłączną częścią modelu biznesowego większości instytucji finansowych, dlatego zwykle są one w sytuacji ciągłej potrzeby zabezpieczania środków w celu wywiązania się z natychmiastowych zobowiązań, czy to poprzez dodatkowe krótkoterminowe zadłużenie, samofinansujące się rezerwy, czy też likwidacja aktywów długoterminowych.

Kryzys płynności

Poszczególne instytucje finansowe nie są jedynymi, które mogą mieć problem z płynnością. Kiedy wiele instytucji finansowych doświadcza jednoczesnego niedoboru płynności i wyczerpuje własne rezerwy, poszukuje dodatkowego krótkoterminowego zadłużenia na rynkach kredytowych lub próbuje wyprzedać aktywa w celu wygenerowania gotówki, może wystąpić kryzys płynności. Stopy procentowe rosną, minimalne wymagane limity rezerw stają się wiążącym ograniczeniem, a aktywa tracą na wartości lub stają się niesprzedawane, ponieważ każdy próbuje sprzedać od razu.

Pilna potrzeba płynności w instytucjach staje się wzajemnie samonapędzającą się pętlą pozytywnego sprzężenia zwrotnego,. która może się rozprzestrzeniać, wpływając na instytucje i przedsiębiorstwa, które początkowo nie borykały się samodzielnie z żadnymi problemami z płynnością.

Całe kraje – i ich gospodarki – mogą zostać pochłonięte w tej sytuacji. Dla całej gospodarki kryzys płynności oznacza, że dwa główne źródła płynności w gospodarce – kredyty bankowe i rynek papierów komercyjnych – nagle stają się ograniczone. Banki zmniejszają liczbę udzielanych kredytów lub całkowicie przestają udzielać kredytów.

Ponieważ tak wiele firm niefinansowych polega na tych pożyczkach, aby wywiązać się ze swoich krótkoterminowych zobowiązań, ten brak pożyczek ma oddźwięk w całej gospodarce. W efekcie brak funduszy wpływa na mnóstwo firm, co z kolei wpływa na osoby zatrudnione w tych firmach.

Kryzys płynności może rozwinąć się w odpowiedzi na konkretny szok gospodarczy lub jako cecha normalnego cyklu koniunkturalnego. Na przykład podczas kryzysu finansowego Wielkiej Recesji wiele banków i instytucji pozabankowych miało znaczną część swoich środków pieniężnych z funduszy krótkoterminowych, które zostały przeznaczone na finansowanie długoterminowych kredytów hipotecznych. Gdy krótkoterminowe stopy procentowe wzrosły, a ceny nieruchomości załamały się, takie rozwiązania wymusiły kryzys płynności.

Negatywny szok dla oczekiwań gospodarczych może skłonić posiadaczy lokat w banku lub bankach do dokonywania nagłych, dużych wypłat, jeśli nie całych kont. Może to wynikać z obaw o stabilność konkretnej instytucji lub szerszych wpływów ekonomicznych. Właściciel konta może zauważyć potrzebę natychmiastowego posiadania gotówki, być może w przypadku obawy przed powszechnymi spadkami gospodarczymi. Takie działanie może spowodować, że banki będą miały niedobór gotówki i nie będą w stanie pokryć wszystkich zarejestrowanych kont.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• U podstaw kryzysu płynności leży szeroko rozpowszechnione niedopasowanie terminów zapadalności w bankach i innych przedsiębiorstwach oraz wynikający z tego brak gotówki i innych płynnych aktywów, gdy są one potrzebne.

• Kryzys płynności to równoczesny wzrost popytu i spadek podaży płynności w wielu instytucjach finansowych lub innych przedsiębiorstwach.

• Kryzysy płynności mogą być wywołane przez duże, negatywne wstrząsy gospodarcze lub normalne cykliczne zmiany w gospodarce.