Długoterminowe zadłużenie

Co to jest dług długoterminowy?

Dług długoterminowy to dług, którego termin wymagalności przekracza rok. Zadłużenie długoterminowe można rozpatrywać z dwóch perspektyw: sprawozdawczości finansowej przez emitenta oraz inwestowania finansowego. W sprawozdawczości finansowej firmy muszą rejestrować w swoich sprawozdaniach finansowych emisję długu długoterminowego i wszystkie związane z nim zobowiązania płatnicze. Z drugiej strony inwestowanie w dług długoterminowy obejmuje inwestowanie środków w inwestycje dłużne o terminie zapadalności powyżej jednego roku.

Zrozumienie zadłużenia długoterminowego

Dług długoterminowy to dług, którego termin wymagalności przekracza rok. Podmioty decydują się na emisję długu długoterminowego z różnymi względami, koncentrując się przede wszystkim na terminie spłaty i odsetkach do zapłaty. Inwestorzy inwestują w dług długoterminowy, aby czerpać korzyści z płatności odsetkowych, a czas do zapadalności traktują jako ryzyko płynności. Ogólnie rzecz biorąc, zobowiązania życiowe i wyceny długu długoterminowego będą w dużej mierze uzależnione od zmian stóp rynkowych oraz od tego, czy emisja długu długoterminowego ma stałe lub zmienne oprocentowanie.

Dlaczego firmy korzystają z długoterminowych instrumentów dłużnych

Firma zaciąga się w celu natychmiastowego pozyskania kapitału. Na przykład przedsięwzięcia typu start -up wymagają znacznych środków, aby ruszyć z miejsca. Dług ten może przybrać formę weksli i służyć do pokrycia kosztów początkowych, takich jak płace, rozwój, opłaty prawne dotyczące własności intelektualnej, sprzęt i marketing.

Dojrzałe przedsiębiorstwa wykorzystują również dług do finansowania swoich regularnych nakładów inwestycyjnych, a także nowych i rozwojowych projektów kapitałowych. Ogólnie rzecz biorąc, większość firm potrzebuje zewnętrznych źródeł kapitału, a dług jest jednym z tych źródeł

Emisja długu długoterminowego ma kilka zalet w porównaniu z długiem krótkoterminowym. Odsetki od wszystkich rodzajów zobowiązań dłużnych, krótkich i długich, są uważane za wydatek biznesowy, który można odliczyć przed zapłaceniem podatków. Dług długoterminowy zwykle wymaga nieco wyższego oprocentowania niż dług krótkoterminowy. Firma ma jednak dłuższy czas na spłatę kapitału wraz z odsetkami.

Rachunkowość finansowa długoterminowego zadłużenia

Firma dysponuje różnymi instrumentami dłużnymi, które może wykorzystać do pozyskania kapitału. Linie kredytowe, pożyczki bankowe i obligacje o zobowiązaniach i terminach zapadalności powyżej jednego roku to jedne z najczęstszych form długoterminowych instrumentów dłużnych stosowanych przez firmy.

Wszystkie instrumenty dłużne dostarczają firmie środków pieniężnych, które służą jako aktywa obrotowe. Dług jest uważany za zobowiązanie w bilansie, z którego część wymagalna w ciągu roku jest zobowiązaniem krótkoterminowym, a pozostała część jest uważana za zobowiązanie długoterminowe.

Firmy stosują harmonogramy amortyzacji i inne mechanizmy śledzenia wydatków, aby uwzględnić każde ze zobowiązań z tytułu instrumentów dłużnych, które muszą spłacać w czasie wraz z odsetkami. Jeśli firma emituje dług z terminem zapadalności do jednego roku lub krótszym, dług ten jest uważany za dług krótkoterminowy i zobowiązanie krótkoterminowe, które jest w pełni uwzględnione w sekcji zobowiązań krótkoterminowych bilansu.

Gdy firma emituje dług z terminem zapadalności dłuższym niż rok, rachunkowość staje się bardziej złożona. W momencie emisji spółka obciąża aktywa i kredytuje dług długoterminowy. Ponieważ firma spłaca swoje długoterminowe zadłużenie, część jej zobowiązań będzie wymagalna w ciągu jednego roku, a część w ciągu ponad roku. Ścisłe śledzenie tych płatności dłużnych jest wymagane, aby zapewnić, że krótkoterminowe zobowiązania dłużne i długoterminowe zobowiązania dłużne z tytułu jednego długoterminowego instrumentu dłużnego są odpowiednio oddzielone i zaksięgowane. Aby rozliczyć te długi, firmy po prostu odnotowują zobowiązania płatnicze w ciągu jednego roku dla długoterminowego instrumentu dłużnego jako zobowiązania krótkoterminowe, a pozostałe płatności jako zobowiązania długoterminowe.

Ogólnie rzecz biorąc, w bilansie wszelkie wpływy pieniężne związane z długoterminowym instrumentem dłużnym będą wykazywane jako obciążenie aktywów pieniężnych i kredyt instrumentu dłużnego. Gdy firma otrzymuje pełną kwotę kapitału za długoterminowy instrument dłużny, jest to zgłaszane jako obciążenie gotówkowe i kredyt długoterminowego instrumentu dłużnego. Ponieważ firma spłaca dług, jej zobowiązania krótkoterminowe będą corocznie notowane z debetem na zobowiązania i kredytem na aktywa. Po spłacie przez spółkę wszystkich swoich długoterminowych zobowiązań z tytułu instrumentów dłużnych, bilans będzie odzwierciedlał anulowanie kapitału i wydatków na zobowiązania w wysokości całkowitej wymaganej kwoty odsetek.

Efektywność zadłużenia biznesowego

Płatności z tytułu odsetek od kapitału dłużnego są przenoszone do rachunku zysków i strat w sekcji odsetki i podatki. Odsetki to trzeci składnik kosztów, który wpływa na dochód netto firmy. Jest wykazywany w rachunku zysków i strat po uwzględnieniu kosztów bezpośrednich i kosztów pośrednich. Koszty długu różnią się od kosztów amortyzacji, które zwykle są planowane z uwzględnieniem zasady dopasowania. Trzecia sekcja rachunku zysków i strat, obejmująca odsetki i odliczenia podatkowe, może być ważnym punktem widzenia przy analizie efektywności kapitału dłużnego firmy. Odsetki od zadłużenia to wydatek biznesowy, który obniża dochód netto firmy podlegający opodatkowaniu, ale także zmniejsza dochód osiągany w wyniku końcowym i może zmniejszać zdolność firmy do spłaty całości zobowiązań. Efektywność wydatków na kapitał dłużny w rachunku zysków i strat jest często analizowana przez porównanie marży zysku brutto, marży zysku operacyjnego i marży zysku netto.

Oprócz analizy kosztów rachunku zysków i strat, efektywność kosztów długu jest również analizowana poprzez obserwację kilku wskaźników wypłacalności. Wskaźniki te mogą obejmować wskaźnik zadłużenia,. dług do aktywów, dług do kapitału własnego i inne. Firmy zazwyczaj dążą do utrzymania średnich poziomów współczynnika wypłacalności na poziomie lub poniżej standardów branżowych. Wysokie wskaźniki wypłacalności mogą oznaczać, że firma finansuje zbyt dużą część swojej działalności długiem i dlatego jest narażona na problemy z przepływami pieniężnymi lub niewypłacalnością.

Wypłacalność emitenta jest ważnym czynnikiem w analizie ryzyka niespłacalności długoterminowego zadłużenia.

Inwestowanie w dług długoterminowy

Firmy i inwestorzy kierują się różnymi względami zarówno podczas emisji, jak i inwestowania w długi długoterminowe. Dla inwestorów dług długoterminowy jest klasyfikowany jako zwykły dług, którego termin wymagalności przekracza rok. Istnieje wiele inwestycji długoterminowych, z których może wybierać inwestor. Trzy z najbardziej podstawowych to amerykańskie obligacje skarbowe, obligacje komunalne i obligacje korporacyjne.

Skarby USA

Rządy, w tym Departament Skarbu USA, emitują kilka krótkoterminowych i długoterminowych papierów dłużnych. Departament Skarbu USA emituje długoterminowe skarbowe papiery wartościowe o terminach zapadalności wynoszących dwa lata, trzy lata, pięć lat, siedem lat, 10 lat, 20 lat i 30 lat.

Obligacje komunalne

Obligacje komunalne to dłużne papiery wartościowe emitowane przez agencje rządowe w celu finansowania projektów infrastrukturalnych. Obligacje komunalne są zazwyczaj uważane za jedną z inwestycji w obligacje o najniższym ryzyku na rynku długu, przy nieco wyższym ryzyku niż obligacje skarbowe. Agencje rządowe mogą emitować dług krótkoterminowy lub długoterminowy na inwestycje publiczne.

Obligacje przedsiębiorstw

Obligacje korporacyjne mają wyższe ryzyko niewypłacalności niż obligacje skarbowe i komunalne. Podobnie jak rządy i gminy, korporacje otrzymują oceny od agencji ratingowych, które zapewniają przejrzystość ich ryzyka. Agencje ratingowe koncentrują się w dużej mierze na współczynnikach wypłacalności podczas analizowania i wystawiania ocen podmiotów. Obligacje korporacyjne są powszechnym rodzajem długoterminowej inwestycji dłużnej. Korporacje mogą emitować dług o różnych terminach zapadalności. Wszystkie obligacje korporacyjne o terminie zapadalności powyżej jednego roku są uważane za długoterminowe inwestycje dłużne.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Długoterminowe zobowiązania dłużne są kluczowym elementem wskaźników wypłacalności biznesowej, które są analizowane przez interesariuszy i agencje ratingowe przy ocenie ryzyka wypłacalności.

• Dług długoterminowy to dług, który zapada w okresie dłuższym niż rok i często jest traktowany inaczej niż dług krótkoterminowy.

• Dla emitenta dług długoterminowy to zobowiązanie, które musi zostać spłacone, podczas gdy właściciele długu (np. obligacji) uznają je za aktywa.