leasing operacyjny
Co to jest leasing operacyjny?
Leasing operacyjny to umowa, która pozwala na użytkowanie składnika aktywów, ale nie przenosi praw własności do składnika aktywów.
Jak działa leasing operacyjny
Leasing operacyjny uważany jest za formę finansowania pozabilansowego. Oznacza to, że przedmiot leasingu i związane z nim zobowiązania (tj. przyszłe opłaty czynszowe) nie są uwzględniane w bilansie firmy. W przeszłości leasing operacyjny umożliwiał amerykańskim firmom utrzymywanie miliardów dolarów aktywów i pasywów przed księgowaniem w ich bilansach, a tym samym utrzymywanie niskiego wskaźnika zadłużenia do kapitału własnego .
Aby można go było zaklasyfikować jako leasing operacyjny, leasing musi spełniać określone wymagania zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP), które zwalniają go z rejestrowania jako leasingu kapitałowego. Firmy muszą przeprowadzić test pod kątem czterech kryteriów – znanych jako test „jasnej linii” – które określają, czy umowy najmu muszą być księgowane jako leasing operacyjny czy kapitałowy. Obecne zasady GAAP wymagają, aby firmy traktowały leasing jako leasing kapitałowy, jeśli:
Po zakończeniu najmu następuje przeniesienie własności na najemcę;
Umowa najmu zawiera opcję okazyjnego zakupu ;
Okres leasingu przekracza 75% ekonomicznego okresu użytkowania środka trwałego;
Wartość bieżąca (PV) opłat leasingowych przekracza 90% wartości godziwej aktywów.
Jeżeli żaden z tych warunków nie jest spełniony, leasing musi być klasyfikowany jako leasing operacyjny. Internal Revenue Service (IRS) może przekwalifikować leasing operacyjny na leasing kapitałowy, aby odrzucić opłaty leasingowe jako odliczenie, zwiększając tym samym dochód do opodatkowania i zobowiązanie podatkowe firmy.
Zazwyczaj aktywa wynajmowane w ramach leasingu operacyjnego obejmują nieruchomości, samoloty i sprzęt o długim okresie użytkowania, taki jak pojazdy, sprzęt biurowy i maszyny branżowe.
Leasing operacyjny a Leasing finansowy
Podejścia księgowe US GAAP do leasingu operacyjnego i leasingu kapitałowego są różne i mogą mieć znaczący wpływ na podatki przedsiębiorstw. Leasing operacyjny traktowany jest jak najem – opłaty leasingowe zalicza się do kosztów operacyjnych. Aktywa będące przedmiotem leasingu nie są rejestrowane w bilansie firmy; są one zaliczane do rachunku zysków i strat. Wpływają więc zarówno na zysk operacyjny, jak i netto. Inne cechy to:
Własność: Zatrzymane przez wynajmującego w trakcie i po okresie najmu.
Opcja okazyjnego zakupu: Nie może zawierać opcji okazyjnego zakupu.
Okres: Mniej niż 75% szacowanego ekonomicznego okresu użytkowania środka trwałego.
Wartość aktualna: PV opłat leasingowych wynosi mniej niż 90% godziwej wartości rynkowej aktywa.
Księgowość: Brak ryzyka własności. Płatności są traktowane jako koszty operacyjne; wykazana w rachunku zysków i strat (P&L) w bilansie.
Podatek: Najemca uważany za wynajmującego; opłata leasingowa traktowana jako koszt wynajmu.
Zagrożenia/korzyści: Tylko prawo do użytkowania. Ryzyko/korzyści pozostają po stronie leasingodawcy. Najemca pokrywa koszty utrzymania.
Natomiast leasing kapitałowy bardziej przypomina pożyczkę długoterminową lub własność. Aktywa są traktowane jako własność leasingobiorcy i są rejestrowane w bilansie. Leasing kapitałowy jest liczony jako dług. Z biegiem czasu amortyzują się i ponoszą koszty odsetek. Inne cechy to:
Własność: może zostać przeniesiona na najemcę pod koniec okresu najmu.
Opcja okazyjnego zakupu: umożliwia leasingobiorcy zakup składnika aktywów po cenie niższej niż godziwa wartość rynkowa.
Okres: Równa się lub przekracza 75% szacowanego okresu użytkowania środka trwałego.
Wartość aktualna: PV opłat leasingowych jest równa lub przekracza 90% pierwotnego kosztu aktywów.
Rachunkowość: Leasing jest traktowany jako aktywo (leasingowane aktywo) i zobowiązanie (płatności leasingowe). Płatności są wykazywane w bilansie.
Podatek: Jako właściciel, leasingobiorca żąda kosztów amortyzacji i odsetek.
Ryzyko/korzyści: Przeniesione na najemcę. Najemca płaci alimenty, ubezpieczenie i podatki.
Uwagi specjalne
Obowiązuje od grudnia 15 2018 r. FASB zrewidowała swoje zasady dotyczące rachunkowości leasingu. W większości standard wymaga obecnie, aby wszystkie umowy najmu — z wyjątkiem umów najmu krótkoterminowych na okres krótszy niż rok — były w znacznym stopniu skapitalizowane. Inne zmiany obejmują:
Zmienia test jasnej linii, aby pomóc ustalić, czy leasingobiorca ma prawo do kontrolowania zidentyfikowanego składnika aktywów.
Instaluje nową definicję kosztów pośrednich, która prawdopodobnie skutkowałaby mniejszą kapitalizacją kosztów pośrednich.
Wymaga przeniesienia składnika aktywów w celu spełnienia określonych wymogów dotyczących ujmowania przychodów w celu sprzedaży lub leasingu zwrotnego.
Wymaga znacznej liczby nowych ujawnień w sprawozdaniach finansowych, zarówno ilościowych, jak i jakościowych, dla obu stron.
Wcześniej w 2016 r. Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) wydała nowe wytyczne wymagające od leasingobiorców ujmowania w bilansie aktywów i zobowiązań z tytułu praw i obowiązków wynikających z leasingu operacyjnego.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Leasing operacyjny to umowa, która pozwala na użytkowanie składnika aktywów bez przenoszenia prawa własności tego składnika aktywów.
Nowa zasada FASB, obowiązująca od grudnia 15, 2018 wymaga, aby wszystkie umowy leasingu 12 miesięcy i dłuższe były ujmowane w bilansie.
Zasady GAAP regulują rozliczanie leasingu operacyjnego.
##FAQ
Jak GAAP definiuje leasing kapitałowy?
GAAP traktuje leasing kapitałowy bardziej jak pożyczkę długoterminową lub własność. Aktywa są traktowane jako własność leasingobiorcy i są rejestrowane w bilansie. Leasing kapitałowy jest liczony jako dług. Z czasem tracą na wartości i są oprocentowane. Leasingodawca może przenieść go na leasingobiorcę na koniec okresu leasingu i może zawierać opcję okazyjnego zakupu, która umożliwia leasingobiorcy nabycie go poniżej godziwej wartości rynkowej. Termin ten jest równy lub przekracza 75% szacowanego okresu użytkowania środka trwałego. a wartość bieżąca (PV) opłat leasingowych jest równa lub przekracza 90% pierwotnego kosztu środka trwałego.
Jakie są zalety leasingu operacyjnego?
Leasing operacyjny ma pewne zalety. Najważniejszym z nich jest to, że pozwalają one firmom na większą elastyczność w zakresie modernizacji aktywów, takich jak sprzęt, co zmniejsza ryzyko starzenia się. Nie ma ryzyka własności, a płatności są uznawane za koszty operacyjne i można je odliczyć od podatku. Wreszcie, ryzyko/korzyści pozostają po stronie leasingodawcy, ponieważ leasingobiorca odpowiada jedynie za koszty utrzymania.
Jakie są kluczowe cechy, które definiują leasing operacyjny?
Leasing, aby można go było zaklasyfikować jako leasing operacyjny, musi spełniać określone wymagania zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP). Leasing operacyjny traktowany jest jak najem – opłaty leasingowe zalicza się do kosztów operacyjnych. Aktywa będące przedmiotem leasingu nie są rejestrowane w bilansie firmy; są one zaliczane do rachunku zysków i strat. Wpływają więc zarówno na dochód operacyjny, jak i netto. Jest on zatrzymywany przez leasingodawcę w trakcie i po okresie najmu i nie może zawierać opcji okazyjnego zakupu. Okres obowiązywania wynosi mniej niż 75% szacowanego ekonomicznego okresu użytkowania aktywa, a wartość bieżąca (PV) opłat leasingowych jest mniejsza niż 90% godziwej wartości rynkowej aktywa.
