Zamień sieć

Co to jest sieć wymiany?

Sieć swap to wzajemna linia kredytowa ustanowiona między dwoma lub więcej bankami centralnymi. Celem sieci swap jest umożliwienie bankom centralnym wymiany walut między sobą w celu utrzymania płynnego i stabilnego rynku walutowego.

Sieci swap są również znane jako „linie wymiany walut” lub „tymczasowe wzajemne porozumienia walutowe”.

Zrozumienie sieci wymiany

Celem sieci swap jest utrzymanie płynności w walutach obcych i krajowych, tak aby banki komercyjne mogły utrzymać obowiązkową rezerwę obowiązkową. Pożyczając walutę między sobą i sprzedając pożyczone środki prywatnym bankom, banki centralne mogą wpływać na podaż walut, a tym samym pomagać obniżyć oprocentowanie, które banki naliczają, udzielając sobie nawzajem pożyczek. Ta stopa procentowa jest znana jako stopa międzybankowa.

Sieci swapowe mogą odgrywać kluczową rolę w utrzymywaniu stabilności rynków finansowych, gdy płynność jest w inny sposób nadwerężona, na przykład w trakcie zapaści kredytowej. Sieć swap może pomóc w zwiększeniu dostępu banków do przystępnego finansowania, które z kolei może zostać przekazane przedsiębiorstwom w całej gospodarce w formie pożyczek bankowych. Z tego powodu banki centralne są czasami określane mianem „pożyczkodawcy ostatniej instancji”.

W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna prowadzi sieci swapów na mocy upoważnienia udzielonego jej na mocy sekcji 14 Ustawy o Rezerwie Federalnej. Czyniąc to, Rezerwa Federalna musi również przestrzegać zezwoleń, zasad i procedur ustanowionych przez Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC).

Podczas kryzysu finansowego w latach 2007–2008 banki centralne na całym świecie szeroko wykorzystywały rozwiązania dotyczące sieci swapów. W tym czasie banki centralne na całym świecie desperacko dążyły do poprawy warunków płynnościowych na rynku walutowym i wśród banków krajowych.

Przykład sieci wymiany w świecie rzeczywistym

We wrześniu. W 2008 roku, w szczytowym momencie kryzysu finansowego, Rezerwa Federalna zezwoliła na zwiększenie swojej sieci swapów o 180 miliardów dolarów, zwiększając tym samym swoje linie kredytowe w bankach centralnych Kanady, Anglii i Japonii. Banki centralne na całym świecie ściśle ze sobą współpracowały, aby zapobiec wymknięciu się kryzysu spod kontroli.

Niedawno Europejski Bank Centralny (EBC) zgodził się w październiku . 2013 utworzenie sieci wymiany z Ludowym Bankiem Chin (PBOC). Na mocy tej umowy EBC przyznał LBCh kwotę około 50 miliardów dolarów, podczas gdy LBCh przedłużył tę samą kwotę EBC w swojej własnej walucie, juanie .

Chociaż sieci swap dają bankom centralnym możliwość wymiany walut na żądanie, nie oznacza to, że będą to robić. Zamiast tego sieć swap zapewnia źródło płynności w przypadku sytuacji kryzysowej, zmniejszając niepokój wśród banków i innych uczestników rynku. W przypadku sieci swapów EBC-PBOC rozwiązanie zmniejsza ryzyko, że banki strefy euro prowadzące działalność międzynarodową prowadzą działalność w juanach; i odwrotnie dla chińskich banków prowadzących interesy w strefie euro. W ten sposób utworzenie sieci swap jest po części sposobem na wzbudzenie zaufania inwestorów.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Te linie swapowe są ważnym narzędziem ograniczania i zarządzania ryzykiem finansowym, ponieważ pozwalają bankom centralnym na zwiększenie płynności zarówno w międzynarodowych, jak i krajowych sektorach bankowych.

• Sieci swap to kredytowe i walutowe instrumenty płynnościowe tworzone między bankami centralnymi.

• Podczas kryzysu finansowego 2007-2008, Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych ustanowiła duże sieci swapów z innymi bankami centralnymi na całym świecie.