Ryzyko systemowe

Co to jest ryzyko systemowe?

Ryzyko systemowe to możliwość, że zdarzenie na poziomie firmy może wywołać poważną niestabilność lub załamać całą branżę lub gospodarkę. Ryzyko systemowe było główną przyczyną kryzysu finansowego z 2008 roku. Firmy uważane za ryzyko systemowe są nazywane „zbyt dużymi, by upaść ”.

Instytucje te są duże w stosunku do swoich branż lub stanowią znaczną część całej gospodarki. Firma silnie powiązana z innymi jest również źródłem ryzyka systemowego. Nie należy mylić ryzyka systemowego z ryzykiem systematycznym ; ryzyko systematyczne dotyczy całego systemu finansowego.

Zrozumienie ryzyka systemowego

Rząd federalny wykorzystuje ryzyko systemowe jako uzasadnienie – często słuszne – do interwencji w gospodarkę. Podstawą tej interwencji jest przekonanie, że rząd może zredukować lub zminimalizować efekt domina z wydarzenia na poziomie firmy poprzez ukierunkowane regulacje i działania.

Chociaż niektóre firmy są uważane za „zbyt duże, by upaść”, to zrobią to, jeśli rząd nie będzie interweniował w burzliwych czasach gospodarczych.

Czasami jednak rząd zdecyduje się nie interweniować po prostu dlatego, że gospodarka w tym czasie przeszła znaczny wzrost i ogólny rynek potrzebuje chwili wytchnienia. Częściej jest to wyjątek niż reguła, ponieważ może zdestabilizować gospodarkę bardziej niż przewidywano ze względu na nastroje konsumentów.

Przykłady ryzyka systemowego

Ustawa Dodda-Franka z 2010 roku, w pełni znana jako Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act,. wprowadziła ogromny zestaw nowych przepisów, które mają zapobiec kolejnej Wielkiej Recesji poprzez ścisłe regulowanie kluczowych instytucji finansowych w celu ograniczenia ryzyka systemowego. Odbyło się wiele dyskusji na temat tego, czy należy wprowadzić zmiany w reformach, aby ułatwić rozwój małych przedsiębiorstw.

Wielkość i integracja Lehman Brothers z gospodarką amerykańską sprawiły, że stał się on źródłem ryzyka systemowego. Upadek firmy spowodował problemy w całym systemie finansowym i gospodarce. Rynki kapitałowe zamarły, podczas gdy przedsiębiorstwa i konsumenci nie mogli uzyskać pożyczek lub mogli uzyskać pożyczki tylko wtedy, gdy mieli wyjątkową zdolność kredytową, co stwarzało minimalne ryzyko dla pożyczkodawcy.

Jednocześnie AIG miał również poważne problemy finansowe. Podobnie jak Lehman, powiązania AIG z innymi instytucjami finansowymi sprawiły, że stało się ono źródłem ryzyka systemowego podczas kryzysu finansowego. Portfel aktywów AIG związany z kredytami hipotecznymi typu subprime oraz jego udział w rynku papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką mieszkaniową ( RMBS ) poprzez program pożyczek papierów wartościowych doprowadził do wezwania do wezwania zabezpieczenia, utraty płynności i obniżenia ratingu kredytowego AIG, gdy wartość te papiery wartościowe spadły.

Chociaż rząd USA nie uratował Lehmana, zdecydował się uratować AIG pożyczkami w wysokości ponad 180 miliardów dolarów, zapobiegając bankructwu firmy. Analitycy i regulatorzy wierzyli, że upadłość AIG doprowadziłaby do upadku wielu innych instytucji finansowych.