Zasoby toksyczne
Czym są aktywa toksyczne?
Aktywa toksyczne to inwestycje, które są trudne lub niemożliwe do sprzedania za wszelką cenę, ponieważ popyt na nie załamał się. Nie ma chętnych nabywców toksycznych aktywów, ponieważ są one powszechnie postrzegane jako gwarantowany sposób na utratę pieniędzy.
Termin „toksyczny aktywa” został ukuty podczas kryzysu finansowego w 2008 r., aby opisać załamanie rynku papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką, zabezpieczonych zobowiązań dłużnych (CDO) i swapów ryzyka kredytowego (CDS). Ogromne ilości tych aktywów znajdowały się w księgach różnych instytucji finansowych. Kiedy stały się niemożliwe do sprzedaży, toksyczne aktywa stały się realnym zagrożeniem dla wypłacalności banków i instytucji, które były ich właścicielami.
Zrozumienie zasobów toksycznych
Aktywa toksyczne były pierwotnie nazywane aktywami niespokojnymi. Dopiero kryzys finansowy z 2008 roku stworzył bardziej wyrazisty termin. Wtedy stało się jasne, że niektóre z największych amerykańskich instytucji finansowych mają ogromną ilość bezwartościowych aktywów. W rzeczywistości tracili na wartości w tempie, o którym wielu nie sądziło, że jest możliwe.
To niedoszacowanie ryzyka spadkowego mogło być częściowo wynikiem braku wyobraźni, ale zostało spotęgowane brakiem rygoru ze strony firm ratingowych.
Jak zasób staje się toksyczny
Toksyczny zasób można najlepiej opisać na przykładzie. John kupuje dom i zaciąga kredyt hipoteczny o wartości 400 000 USD z 5% oprocentowaniem za pośrednictwem Banku A. W procesie znanym jako sekurytyzacja,. Bank A zamienia pożyczkę w zabezpieczenie hipoteczne i sprzedaje ją Bankowi B. Bank B jest teraz właścicielem aktywa przynoszące dochód: 5% odsetek od kredytu hipotecznego płaconego przez Johna. John nadal spłaca swój kredyt hipoteczny, ponieważ ceny domów rosną, a jego kredyt hipoteczny się kurczy. Buduje kapitał, który może wykorzystać w przyszłości. Każdy wygrywa.
Wtedy ceny domów zaczynają spadać. Okazuje się, że John pożyczył więcej, niż mógł sobie pozwolić, a dom jest wart mniej, niż jest mu winien. John nie spłaca kredytu hipotecznego. Bank B nie otrzymuje już płatności, do których jest uprawniony. Dom można sprzedać ze stratą, jeśli w ogóle. Zabezpieczenie hipoteczne Banku B stało się toksycznym aktywem.
Można powiedzieć, że kryzys finansowy z 2008 r. był spowodowany niedoszacowaniem ryzyka spadkowego w połączeniu z brakiem rygoru ze strony firm ratingowych.
Skaluj to milion razy, i masz historię krachu kredytów hipotecznych.
Postępowanie z toksycznymi aktywami
Nie ma ostatecznego podręcznika postępowania z toksycznymi aktywami, ale jest jeden przykład skutecznej strategii.
W następstwie kryzysu finansowego z 2008 r. rozwiązaniem rządu Stanów Zjednoczonych był Program Uwolnienia od Niespokojnych Aktywów (TARP). Stworzył prawnie upoważnionego i sponsorowanego przez rząd nabywcę ostatniej szansy, który usunął te aktywa z ksiąg instytucji finansowych i pozwolił im zatamować krwawienie.
To, wraz z działaniami podejmowanymi przez Rezerwę Federalną w celu wpompowania pieniędzy do systemu, prawdopodobnie uchroniło światową gospodarkę przed pogrążeniem się w całkowitej depresji, a nie poważnej recesji.
W grudniu 2013 r. Ministerstwo Skarbu zamknęło TARP, a rząd stwierdził, że jego program przyniósł podatnikom ponad 11 miliardów dolarów. TARP odzyskał środki w łącznej wysokości 441,7 mld USD w porównaniu z zainwestowanymi 426,4 mld USD.
Rząd domagał się również kredytu za zapobieganie upadkowi amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego i uratowanie ponad miliona miejsc pracy, pomagając ustabilizować banki i przywracając dostępność kredytów dla osób fizycznych i firm.
Kto chce toksycznych aktywów?
Niektórzy profesjonalni inwestorzy specjalizują się w gromadzeniu toksycznych aktywów. Są przekonani, że wartość tych aktywów jest obniżona znacznie poniżej poziomów, które uzasadniają ich fundamenty.
Ci tak zwani inwestorzy sępów mają nadzieję na zysk, gdy strach opadnie, a rynek takich aktywów powróci.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Toksyczne aktywa zyskały swoją nazwę podczas kryzysu finansowego w 2008 r., kiedy rynek papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką pękł wraz z bańką mieszkaniową.
Tak zwani sępi kapitaliści faktycznie wyszukują toksyczne aktywa, które mogą być niedowartościowane i starają się przywrócić im rentowność.
Toksyczne aktywa to inwestycje, które stały się bezwartościowe, bo rynek na nie załamał się.