Óhefðbundin peningastefna

Hvað er óhefðbundin peningastefna?

• eða óhefðbundin peningastefna - er tæki sem seðlabanki eða önnur peningamálayfirvöld notar sem er ekki í takt við hefðbundnar ráðstafanir. Óhefðbundin peningamálastefna varð áberandi í fjármálakreppunni 2008 þegar aðalaðferð hefðbundinnar peningamálastefnu, sem er aðlögun vaxta, dugði ekki til. Óhefðbundin peningastefna felur í sér magnbundin slökun, framvirk leiðbeiningar og tryggingaleiðréttingar.

Skilningur á óhefðbundinni peningastefnu

Peningastefna er annað hvort notuð í samdrætti eða þensluformi. Þegar hagkerfi er í vandræðum, svo sem samdráttur, mun seðlabanki lands innleiða þensluhvetjandi peningastefnu. Þetta felur í sér lækkun vaxta til að gera peninga ódýrari til að hvetja til eyðslu í hagkerfinu.

Þensluhvetjandi peningastefna dregur einnig úr bindiskyldu banka sem eykur peningamagn í hagkerfinu. Loks kaupa seðlabankar ríkisskuldabréf á frjálsum markaði og auka þannig handbært fé banka. Samdráttarstefna í peningamálum myndi fela í sér sömu aðgerðir en í öfuga átt.

Í fjármálakreppunni 2008 ætluðu hagkerfi heimsins að draga lönd sín út úr samdrætti með því að innleiða þensluhvetjandi peningastefnu. Hins vegar, vegna þess að samdrátturinn var svo slæmur, dugði hefðbundin þensluhvetjandi peningastefna ekki til. Til dæmis voru vextir lækkaðir niður í núll eða nálægt núlli til að berjast gegn kreppunni. Þetta dugði hins vegar ekki til að bæta hagkerfið.

Til að bæta við hefðbundinni peningastefnu innleiddu seðlabankar óhefðbundnar ráðstafanir til að draga hagkerfi sín út úr fjárhagsvanda.

Fed setti ýmsa árásargjarna stefnu til að koma í veg fyrir enn meira tjón af efnahagskreppunni. Að sama skapi innleiddi Seðlabanki Evrópu (ECB) neikvæða vexti og framkvæmdi meiriháttar eignakaup til að koma í veg fyrir áhrif efnahagssamdráttar í heiminum.

Tegundir óhefðbundinna peningastefnu

Magnbundin auðveldun

Í samdrætti getur seðlabanki keypt önnur verðbréf á frjálsum markaði utan ríkisskuldabréfa. Þetta ferli er þekkt sem magnbundin slökun (QE), og það er talið þegar skammtímavextir eru á eða nálægt núlli, alveg eins og þeir voru í kreppunni miklu. QE lækkar vexti en eykur peningamagnið. Fjármálastofnanir eru síðan yfirfullar af fjármagni til að efla útlán og lausafjárstöðu. Engir nýir peningar eru prentaðir á þessum tíma.

Í samdrættinum byrjaði bandaríski seðlabankinn að kaupa veðtryggð verðbréf (MBS) sem hluti af magnbundinni slökunáætlun sinni. Í fyrstu lotu QE keypti seðlabankinn 1,25 billjónir Bandaríkjadala í MBS. Sem afleiðing af QE áætlun sinni stækkaði efnahagsreikningur Fed úr um 885 milljörðum dala fyrir samdrátt í 2,2 billjónir dala árið 2008 þar sem hann jafnaðist út í um 4,5 billjónir dala. árið 2015

Leiðsögn áfram

Framvirk leiðsögn er ferlið þar sem seðlabanki tilkynnir almenningi fyrirætlanir sínar um framtíðarstefnu í peningamálum. Þessi tilkynning gerir bæði einstaklingum og fyrirtækjum kleift að taka eyðslu- og fjárfestingarákvarðanir til langs tíma og koma þannig stöðugleika og trausti á mörkuðum. Fyrir vikið hafa framvirkar leiðbeiningar áhrif á núverandi efnahagsaðstæður.

Seðlabankinn notaði fyrst framvirkar leiðbeiningar snemma á 20. áratugnum og síðan í kreppunni miklu til að gefa til kynna að vextir myndu haldast á lágu stigi í fyrirsjáanlega framtíð .

Neikvæðar vextir

Mörg lönd tóku upp neikvæða vexti í fjármálakreppunni. Í þessari stefnu taka seðlabankar viðskiptabanka vexti af innlánum sínum. Markmiðið er að tæla viðskiptabanka til að eyða og lána gjaldeyrisforða sinn frekar en að geyma hann. Geymsla reiðufjárforða mun tapa verðmæti vegna neikvæðra vaxta.

Tryggingarleiðréttingar

Í fjármálakreppunni stækkuðu seðlabankar einnig umfang þess hvaða eignir mátti halda sem veð gegn lánafyrirgreiðslu. Venjulega ætti að geyma mest seljanlegar eignir sem veð, en á svo erfiðum tímum var leyft að halda fleiri óseljanlegum eignum sem tryggingar. Seðlabankar taka síðan á sig lausafjáráhættu þessara eigna.

Gagnrýni á óhefðbundna peningastefnu

Óhefðbundin peningastefna getur haft neikvæð áhrif á hagkerfið. Ef seðlabankar innleiða QE og auka peningamagn of hratt getur það leitt til verðbólgu. Þetta getur gerst ef of mikið fé er í kerfinu en aðeins ákveðið magn af vörum í boði.

Neikvæðar vextir geta líka haft afleiðingar með því að hvetja fólk til að spara ekki heldur eyða peningunum sínum. Jafnframt eykur QE efnahagsreikning seðlabanka, sem getur verið áhætta að stjórna, og ákvarðar einnig óvart hvers konar eignir eru í boði fyrir einkageirann, sem hugsanlega leiðir til þess að hann kaupir áhættusamari eignir ef seðlabankinn er að kaupa upp gríðarlegar upphæðir ríkissjóðs og MBS.

Hápunktar

• Óhefðbundin peningastefna felur í sér magnbundin slökun, framvirk leiðbeiningar, leiðréttingar á veði og neikvæðir vextir.

• Hefðbundin peningastefna felur í sér aðlögun vaxta, opinn markaðsrekstur og bindiskyldu banka.

• Óhefðbundin peningamálastefna varð áberandi í alþjóðlegu fjármálakreppunni 2008 þegar hefðbundin peningastefna dugði ekki til að draga upp efnahag þróaðra ríkja.

• Með innleiðingu bæði hefðbundinnar og óhefðbundinnar peningastefnu tókst ríkisstjórnum að draga lönd sín upp úr samdrættinum.