Refi kúla

Hvað er Refi kúla?

Endurfjárbóla vísar til tímabils þar sem lántakendur endurfjármagna gamlar skuldbindingar ** í massavís** og skipta þeim út fyrir nýjar skuldir sem eru með öðrum og hagstæðari kjörum. ("Refi" er skammstöfun fyrir " endurfjármögnun." Dæmigerð hvatning fyrir endurfjármögnun er að nýta hagstæðari—lægri—vexti.) Þetta skapar bólu í heildarmagni skulda vegna þess að það er nettóþensla lánsfjár, hækkun á skuldsetningu lántaka, eða lækkun á eigin fé lántaka.

Refi-bólur geta einnig myndast ef eignir, eins og heimili, hækka verulega í verði og lántakendur vilja fá aðgang að eigin fé í húsnæði sínu með því að taka ný lán í hærri fjárhæðum.

Að skilja Refi kúla

Hægt er að endurfjármagna bæði viðskiptalán og einkalán, en endurfjárbólur verða venjulega til vegna aukinnar endurfjármögnunar fasteignaveðlána. Það eru tvær aðalaðferðir. endurfjármögnunar: endurfjármögnun á vöxtum og tíma og endurfjármögnun með útborgun. Með hefðbundinni endurfjármögnun á vöxtum og tíma, nær fjárhæð nýja lánsins aðeins til afborgunar gamla lánsins (auk gjöldum, sköttum og öðrum kostnaði við viðskiptin). Þetta gerir lántakanda kleift að njóta góðs af lægri vöxtum. Með endurfjármögnun með reiðufé inniheldur nýja lánsfjárhæðin viðbótarfé; endurfjármögnun með reiðufé hefur meiri möguleika á að skapa refi-bólu.

Fyrir einstaka húsnæðislántaka þýðir endurfjármögnun útborgunar að taka á sig viðbótarskuldir til að leysa hluta af því eigin fé sem þeir hafa safnað á heimili sínu. Þetta leiðir til meiri skuldsettrar stöðu. Þegar mikill fjöldi lántakenda tekur að sér endurfjármögnunarlán með staðgreiðslu er afleiðingin almenn aukning á skuldum, lækkun á eigin fé húseigenda og hækkun á hlutfalli skulda á móti eigin fé. Að lokum getur þessi skuldasöfnun og skuldsetning verið lánsfjárbóla.

Hækkandi húsnæðisverð, lækkandi vextir og lægri kostnaður eða kröfur um endurfjármögnun geta allt verið þættir í því að breiða út refi-bólu. Þetta er almennt talið jákvæð skilyrði fyrir hagkerfi. Hins vegar getur aukin skuldsetning á markaðnum einnig þýtt aukna kerfisáhættu og ofþenslu lánsfjár til lántakenda sem ekki eru lánshæfir. Þegar vextir hækka seinna (sérstaklega þegar undirliggjandi eignaverð lækkar) getur þessi bóla sprungið og leitt til víðtækra vanskila og niðurfærslu á yfirvofandi lánum, almennu álagi í fjármálageiranum, lánamörkuðum og afleiðum sem byggjast á neyðarlánum og jafnvel almennu álagi í fjármálageiranum, á lánamörkuðum og efnahagslægð ef vandamálið er nógu alvarlegt.

Endurnýjunarbólur á mörkuðum fyrir fastar, tiltölulega illseljanlegar eignir, eins og heimili, eru sérstaklega hættulegar vegna þess að mjög skuldsettir húseigendur geta yfirleitt ekki skuldsett stöðu sína í auknum mæli. Þegar íbúðaverð var að hækka um miðjan 2000, gátu húseigendur stöðugt orðið skuldsettari með endurfjármögnun. Hins vegar gátu þeir ekki afskrifað skuldsetningu (annað en með greiðslufalli þegar húsnæðisverð fór að lækka). Þessi hröðuáhrif í uppsöfnuðum húsnæðisskuldum í gegnum endurfjármögnun á reiðufé á húsnæðisuppsveiflunni, án gagnkvæmrar getu til að skuldsetja sig þegar verð lækkar, til að auka alvarleika hrunsins.

Vísindamenn hjá National Bureau of Economic Research (NBER) hafa áætlað efnahagslegt tjón af völdum refi-bólu sem varð í húsnæðisuppsveiflu 2000 (og fjármálakreppunnar sem af því fylgdi) vera nálægt 1,2 billjónum dollara. Seðlabankahagfræðingur Steven Laufer komst að því að á LA húsnæðismarkaði mætti rekja 30% af vanskilum húsnæðislána á meðan húsnæðisbrotið stóð beint til offramboðs húsnæðiseigenda og útdráttar hlutabréfa í gegnum útgreiðslubóluna í húsnæðislánum.

Vextir og Refi Bubbles

Viðvarandi kostnaður við lánaða fjármuni er vextirnir sem lánveitandinn tekur og greiðir af lántakandanum. Ef vextir hafa farið lækkandi í hagkerfi almennt geta lántakendur fundið fyrir því að núverandi vextir eru mun lægri en þeir voru þegar lánið var tekið. Í þessu tilviki geta lántakendur lækkað vexti á láni sínu með því að vinna með lánveitanda til að endurfjármagna skuldir sínar. Í dæmigerðri endurfjármögnun finnur lántakandi lánveitanda sem býður betri lánskjör (venjulega lægri vexti). Lántaki tekur svo nýtt lán hjá lánveitanda sem er notað til að greiða upp gamla lánið og endurgreiðir síðan nýja lánið samkvæmt skilmálum þess.

Til dæmis, gerðu ráð fyrir að Tom hafi tekið ímyndað 30 ára húsnæðislán fyrir 10 árum síðan sem rukkaði 7,5% vexti. Hagkerfið hefur síðan farið í samdrátt og seðlabankinn hefur gert ráðstafanir til að örva útgjöld og hagvöxt. Þetta leiddi til lægri vaxta. Vextir á ímynduðu 20 ára húsnæðisláni eru nú 3,5%. Tom gæti endurfjármagnað lánið sitt og borgað það sem eftir er af upphaflegu húsnæðisláninu sínu með nýju húsnæðisláninu fyrir sömu upphæð á lægri 3,5% vöxtunum.

Refi-bólur fylgjast með almennri þróun vaxta í hagkerfi sem hefur áhrif á margvíslega þætti. Þegar vextir hækka er endurfjármögnun óaðlaðandi þar sem lántakendur myndu taka ný lán með hærri vöxtum en upphaflega lánið, sem myndi kosta þá meira.

Þegar vextir lækka verður endurfjármögnun hins vegar aðlaðandi valkostur fyrir lántakendur og endurfjárbólur verða. Þessi atburðarás gerðist seint á árinu 1998 og snemma árs 1999, þar sem vextir í Bandaríkjunum lækkuðu og margir húsnæðislántakendur endurfjármögnuðu. Hins vegar, þegar vextir hækkuðu um mitt og seint á árinu 1999, lækkaði endurfjármögnun um rúmlega 80%.

##Hápunktar

• Refi-bólur geta aukið kerfisáhættu fyrir fjármálageirann og hagkerfið í heild.

• Refi-bóla er ofþensla lánsfjár í formi endurfjármögnunarlána, sérstaklega útborgunarrefs.

• Lágir vextir, nýjungar í fjármálum og reglugerðum sem hvetja til refis og hækkandi eignaverðmæti geta allt stuðlað að þróun refi bólu.