Peruntukan Panggilan

Apakah Peruntukan Panggilan?

Peruntukan panggilan ialah ketetapan pada kontrak untuk bon—atau instrumen pendapatan tetap yang lain—yang membenarkan penerbit membeli semula dan menamatkan jaminan hutang.

Peristiwa pencetus peruntukan panggilan termasuk aset asas yang mencapai harga pratetap dan ulang tahun tertentu atau tarikh lain yang dicapai. Inden bon akan memperincikan peristiwa yang boleh mencetuskan pelaburan. Inden ialah kontrak undang-undang antara penerbit dan pemegang bon.

Jika bon dipanggil, pelabur dibayar apa-apa faedah terakru yang ditentukan dalam peruntukan sehingga tarikh penarikan balik. Pelabur juga akan menerima pulangan prinsipal yang dilaburkan mereka. Selain itu, sesetengah sekuriti hutang mempunyai peruntukan yang boleh dipanggil secara bebas. Pilihan ini membolehkan mereka dipanggil pada bila-bila masa.

Gambaran Keseluruhan Ringkas Bon

Syarikat mengeluarkan bon untuk mendapatkan modal bagi membiayai operasi mereka, seperti membeli peralatan atau melancarkan produk atau perkhidmatan baharu. Mereka juga mungkin mengapungkan isu baharu untuk menamatkan bon boleh panggil lama jika kadar faedah pasaran semasa lebih menggalakkan Apabila pelabur membeli bon—juga dikenali sebagai jaminan hutang—mereka meminjamkan dana perniagaan, sama seperti bank meminjamkan wang.

Pelabur membeli bon untuk nilai mukanya, yang dikenali sebagai nilai tara. Harga ini selalunya dalam kenaikan $100 atau $1000. Walau bagaimanapun, memandangkan pemegang bon boleh menjual semula hutang di pasaran sekunder, harga yang dibayar mungkin lebih tinggi atau lebih rendah daripada nilai muka.

Sebagai balasan, syarikat membayar pemegang bon kadar faedah—dikenali sebagai kadar kupon—sepanjang hayat bon. Pemegang bon menerima bayaran kupon biasa. Sesetengah bon menawarkan pulangan tahunan, manakala yang lain mungkin memberikan pulangan separuh tahunan, suku tahunan, atau bulanan kepada pelabur. Pada tempoh matang, syarikat membayar balik jumlah prinsipal asal atau nilai tara bon.

Perbezaan Dengan Bon Boleh Panggil

Sama seperti nota pada kereta baharu, bon korporat ialah hutang yang mesti dibayar balik kepada pemegang bon—pemberi pinjaman—mengikut tarikh tertentu—matang. Walau bagaimanapun, dengan peruntukan panggilan ditambahkan pada bon, perbadanan itu boleh membayar hutang lebih awal—dikenali sebagai penebusan. Juga, sama seperti pinjaman kereta anda, dengan membayar hutang syarikat awal, elakkan pembayaran faedah-atau kupon tambahan. Dalam erti kata lain, peruntukan panggilan memberikan fleksibiliti syarikat untuk membayar hutang lebih awal.

Peruntukan panggilan digariskan dalam inden bon. Inden tersebut menggariskan ciri-ciri bon termasuk tarikh matang, kadar faedah dan butiran sebarang peruntukan panggilan yang berkenaan dan peristiwa pencetusnya.

Bon boleh panggil pada asasnya ialah bon dengan pilihan panggilan terbenam yang dilampirkan padanya. Sama seperti sepupu kontrak opsyennya, opsyen bon ini memberikan hak kepada penerbit—tetapi bukan kewajipan—untuk melaksanakan tuntutan tersebut. Syarikat boleh membeli balik bon berdasarkan terma perjanjian. Inden akan menentukan sama ada panggilan boleh menebus hanya sebahagian daripada bon yang dikaitkan dengan isu atau keseluruhan terbitan. Apabila menebus hanya sebahagian daripada terbitan, pemegang bon dipilih melalui proses pemilihan rawak.

Faedah Peruntukan Panggilan untuk Pengeluar

Apabila bon dipanggil, ia biasanya memberi manfaat kepada penerbit lebih daripada pelabur. Biasanya, peruntukan panggilan ke atas bon dilaksanakan oleh penerbit apabila kadar faedah pasaran keseluruhan telah jatuh. Dalam persekitaran kadar yang menurun, pengeluar boleh memanggil balik hutang dan mengeluarkannya semula pada kadar pembayaran kupon yang lebih rendah. Dalam erti kata lain, syarikat boleh membiayai semula hutangnya apabila kadar faedah jatuh di bawah kadar yang dibayar pada bon boleh dipanggil.

Jika kadar faedah keseluruhan tidak jatuh, atau kadar pasaran meningkat, perbadanan tidak mempunyai kewajipan untuk melaksanakan peruntukan tersebut. Sebaliknya, syarikat terus membuat pembayaran faedah ke atas bon tersebut. Selain itu, jika kadar faedah telah meningkat dengan ketara, penerbit mendapat manfaat daripada kadar faedah yang lebih rendah yang dikaitkan dengan bon. Pemegang bon boleh menjual jaminan hutang di pasaran sekunder tetapi akan menerima kurang daripada nilai muka kerana pembayaran faedah kupon yang lebih rendah.

Faedah dan Risiko Peruntukan Panggilan untuk Pelabur

Pelabur yang membeli bon mencipta sumber pendapatan faedah jangka panjang melalui pembayaran kupon biasa. Walau bagaimanapun, oleh kerana bon itu boleh dipanggil—dalam terma perjanjian—pelabur akan kehilangan pendapatan faedah jangka panjang jika peruntukan itu dilaksanakan. Walaupun pelabur tidak kehilangan mana-mana prinsipal yang dilaburkan pada asalnya, bayaran faedah masa hadapan yang berkaitan tidak lagi perlu dibayar.

Pelabur juga mungkin menghadapi risiko pelaburan semula dengan bon boleh panggil. Sekiranya perbadanan memanggil dan memulangkan prinsipal pelabur mesti melabur semula dana dalam bon lain. Apabila kadar faedah semasa telah jatuh, mereka tidak mungkin mencari pelaburan lain yang sama yang membayar kadar yang lebih tinggi bagi hutang yang lebih tua, dipanggil.

Pelabur sedar tentang risiko pelaburan semula dan, akibatnya, menuntut kadar faedah kupon yang lebih tinggi untuk bon boleh panggil daripada yang tanpa peruntukan panggilan. Kadar yang lebih tinggi membantu memberi pampasan kepada pelabur untuk risiko pelaburan semula. Jadi, dalam persekitaran kadar dengan kadar pasaran yang menurun, pelabur mesti menimbang jika kadar yang lebih tinggi dibayar mengimbangi risiko pelaburan semula jika bon dipanggil.

TTT

Pertimbangan Lain dengan Peruntukan Panggilan

Banyak bon perbandaran boleh mempunyai ciri panggilan berdasarkan tempoh tertentu seperti lima atau 10 tahun. Bon perbandaran dikeluarkan oleh kerajaan negeri dan tempatan untuk membiayai projek seperti membina lapangan terbang dan infrastruktur seperti penambahbaikan pembetung.

Syarikat boleh menubuhkan dana penjelas —sebuah akaun yang dibiayai selama bertahun-tahun—di mana hasil diperuntukkan untuk menebus bon lebih awal. Semasa penebusan dana tenggelam, penerbit hanya boleh membeli balik bon mengikut jadual yang ditetapkan dan mungkin terhad kepada bilangan bon yang dibeli semula.

Contoh Peruntukan Panggilan Dunia Sebenar

Katakan Exxon Mobil Corp. (XOM) memutuskan untuk meminjam $20 juta dengan mengeluarkan bon boleh panggil. Setiap bon mempunyai jumlah nilai muka $1,000 dan membayar kadar faedah 5% dengan tarikh matang dalam 10 tahun. Akibatnya, Exxon membayar $1,000,000 setiap tahun sebagai faedah kepada pemegang bonnya (0.05 x $20 juta = $1,000,000).

Lima tahun selepas terbitan bon itu, kadar faedah pasaran jatuh kepada 2%. Penurunan itu menggesa Exxon untuk melaksanakan peruntukan panggilan dalam bon. Syarikat mengeluarkan bon baharu untuk $20 juta pada kadar 2% semasa dan menggunakan hasil untuk membayar jumlah prinsipal daripada bon boleh dipanggil. Exxon telah membiayai semula hutangnya pada kadar yang lebih rendah dan kini membayar pelabur $400,000 dalam faedah tahunan berdasarkan kadar kupon 2%.

Exxon menjimatkan faedah $600,000 manakala pemegang bon asal kini mesti berebut untuk mencari kadar pulangan yang setanding dengan 5% yang ditawarkan oleh bon boleh panggil.

Sorotan

• Peruntukan panggilan ialah peruntukan pada bon atau instrumen pendapatan tetap lain yang membolehkan penerbit membeli semula dan menamatkan bonnya.

• Peruntukan panggilan membantu syarikat membiayai semula hutang mereka pada kadar faedah yang lebih rendah.

• Peruntukan panggilan boleh dicetuskan oleh harga pratetap dan boleh mempunyai tempoh tertentu di mana penerbit boleh memanggil bon.

• Bon dengan peruntukan panggilan membayar pelabur kadar faedah yang lebih tinggi daripada bon yang tidak boleh dipanggil.