Hak Pengeluaran Khas (SDR)

Apakah Hak Pengeluaran Khas (SDR)?

Hak pengeluaran khas (SDR) merujuk kepada jenis mata wang rizab monetari antarabangsa yang dicipta oleh Tabung Kewangan Antarabangsa (IMF) pada tahun 1969 yang beroperasi sebagai tambahan kepada rizab wang sedia ada negara anggota. Dicipta sebagai tindak balas kepada kebimbangan tentang pengehadan emas dan dolar sebagai satu-satunya cara untuk menyelesaikan akaun antarabangsa, SDR menambah kecairan antarabangsa dengan menambah mata wang rizab standard.

Memahami Hak Pengeluaran Khas (SDR)

SDR pada asasnya ialah instrumen mata wang tiruan yang digunakan oleh IMF dan dibina daripada sekumpulan mata wang negara yang penting. IMF menggunakan SDR untuk tujuan perakaunan dalaman. SDR diperuntukkan oleh IMF kepada negara anggotanya dan disokong oleh kepercayaan dan kredit penuh kerajaan negara anggota. Susunan SDR dinilai semula setiap lima tahun. Solekan semasa SDR diwakili oleh jadual berikut dan akan dikemas kini pada Julai 2022:

TTT

SDR telah dibentuk dengan visi untuk menjadi elemen utama rizab antarabangsa, dengan emas dan mata wang rizab membentuk komponen tambahan kecil bagi rizab tersebut. Ini terdiri daripada rizab emas bank pusat atau kerajaan dan mata wang asing yang diterima secara global yang boleh digunakan untuk membeli mata wang tempatan dalam pasaran pertukaran asing untuk mengekalkan kadar pertukaran yang stabil.

Walau bagaimanapun, bekalan antarabangsa dolar AS dan emas—dua aset rizab utama—tidak mencukupi untuk menyokong pertumbuhan dalam perdagangan global dan urus niaga kewangan berkaitan yang sedang berlaku. Ini mendorong negara anggota membentuk aset rizab antarabangsa di bawah bimbingan IMF.

Pada tahun 1973, beberapa tahun selepas SDR diwujudkan, sistem Bretton Woods meletup, memindahkan mata wang utama ke sistem kadar pertukaran terapung. Lama kelamaan, pasaran modal antarabangsa berkembang dengan ketara, membolehkan kerajaan yang mempunyai kredit untuk meminjam dana. Ini menyaksikan banyak kerajaan mencatatkan pertumbuhan eksponen dalam rizab antarabangsa mereka. Perkembangan ini mengurangkan kedudukan SDR sebagai mata wang rizab global.

Selain bertindak sebagai aset rizab tambahan, dan walaupun kedudukannya telah berkurangan, SDR ialah unit akaun untuk IMF. Nilainya, yang disimpulkan dalam dolar AS, dikira daripada sekumpulan wajaran mata wang utama: yen Jepun, dolar AS, yuan China, paun sterling dan euro.

Peruntukan Hak Pengeluaran Khas (SDR)

Peruntukan SDR kepada setiap negara anggota adalah berdasarkan saham kuota IMF ahli. Semakin kukuh ekonomi sesebuah negara, semakin tinggi bahagian kuota yang dimilikinya. Sebagai contoh, Amerika Syarikat mempunyai 82,994 saham, manakala Afghanistan mempunyai 323 saham.

Lebih banyak bahagian kuota yang dimiliki sesebuah negara, lebih banyak ia membayar kepada IMF, yang datang dengan kuasa mengundi yang lebih besar. Bahagian SDR bagi pasaran baru muncul dan ekonomi membangun adalah kira-kira 42.2%. Daripada jumlah ini, 3.2% adalah untuk negara berpendapatan rendah.

Di bawah Artikel Perjanjian Tabung Kewangan Antarabangsa, IMF boleh memperuntukkan SDR kepada ahli di bawah syarat tertentu. Agar peruntukan umum SDR berlaku, peruntukan itu mesti memenuhi matlamat IMF untuk "memenuhi keperluan global jangka panjang untuk menambah aset rizab sedia ada." Peruntukan tersebut juga perlu mendapat kelulusan majoriti 85% daripada jumlah kuasa mengundi ahli di Jabatan SDR.

Sehingga kini, SDR 660.7 bilion telah diperuntukkan, yang bersamaan dengan kira-kira $943 bilion.

Pada 2 Ogos 2021, IMF memperuntukkan $650 bilion SDR; terbesar dalam sejarahnya. Alasannya adalah untuk meningkatkan likuiti global semasa wabak Coronavirus.

Selepas SDR telah diperuntukkan kepada setiap negara, mereka mempunyai beberapa pilihan tentang cara mereka boleh mengurusnya. Mereka boleh memegang SDR yang diperuntukkan sebagai sebahagian daripada rizab pertukaran asing mereka, menjual rizab mereka, atau menggunakan rizab mereka. Sebagai contoh, negara ahli boleh menukar SDR untuk mata wang yang boleh digunakan secara bebas.

Ahli juga boleh menggunakan SDR untuk sebab lain, seperti pembayaran balik pinjaman, pembayaran obligasi, cagaran, pembayaran faedah atas pinjaman, atau membayar kenaikan jumlah kuota.

Keperluan Hak Pengeluaran Khas (SDR)

Keperluan semasa untuk dimasukkan ke dalam SDR telah ditubuhkan pada tahun 2000.

Lembaga Pengarah menyatakan bahawa kumpulan SDR adalah terdiri daripada mata wang ahli atau kesatuan monetari "yang eksportnya mempunyai nilai terbesar dalam tempoh lima tahun, dan telah ditentukan oleh IMF untuk boleh digunakan secara bebas."

"Boleh digunakan secara bebas," menurut IMF, ialah mata wang yang "(i) sebenarnya, digunakan secara meluas untuk membuat pembayaran bagi urus niaga antarabangsa, dan (ii) didagangkan secara meluas dalam pasaran pertukaran utama."

Menentukan apa yang "boleh digunakan secara bebas" diukur pada metrik seperti bilangan saham mata wang dalam pegangan rizab, denominasi mata wang sekuriti hutang antarabangsa, jumlah urus niaga dalam pasaran pertukaran asing, pembayaran rentas sempadan dan pembiayaan perdagangan.

Menyelesaikan Tuntutan Dengan Hak Pengeluaran Khas (SDR)

SDR tidak dianggap sebagai mata wang atau tuntutan terhadap aset IMF. Sebaliknya, ia adalah tuntutan prospektif terhadap mata wang yang boleh digunakan secara bebas yang dimiliki oleh negara anggota IMF. Artikel Perjanjian IMF mentakrifkan mata wang yang boleh digunakan secara bebas sebagai mata wang yang digunakan secara meluas dalam urus niaga antarabangsa dan sering didagangkan dalam pasaran pertukaran asing.

Negara anggota IMF yang memegang SDR boleh menukarnya kepada mata wang yang boleh digunakan secara bebas dengan sama ada bersetuju antara mereka untuk menukar secara sukarela atau dengan IMF mengarahkan negara yang mempunyai ekonomi yang lebih kukuh atau rizab mata wang asing yang lebih besar untuk membeli SDR daripada ahli yang kurang dikurniakan. Negara anggota IMF boleh meminjam SDR daripada rizab pada kadar faedah yang menggalakkan, kebanyakannya untuk menyesuaikan imbangan pembayaran mereka kepada kedudukan yang menguntungkan.

Kadar Faedah untuk Hak Pengeluaran Khas (SDR)

Kadar faedah ke atas SDR, atau SDRi, menyediakan asas untuk mengira kadar faedah yang dikenakan kepada negara anggota apabila mereka meminjam daripada IMF dan dibayar kepada ahli untuk kedudukan pemiutang mereka yang diberi ganjaran dalam IMF. Ia juga merupakan faedah yang dibayar kepada negara anggota atas pegangan SDR mereka sendiri dan dicaj atas peruntukan SDR mereka.

SDRi ditentukan setiap minggu berdasarkan purata wajaran kadar faedah mewakili instrumen hutang kerajaan jangka pendek dalam pasaran wang mata wang kumpulan SDR, dengan tingkat lima mata asas. Ia disiarkan di laman web IMF.

Sorotan

SDR diperuntukkan berdasarkan jumlah kuota setiap negara anggota. Lebih tinggi jumlah kuota, lebih besar peruntukan SDR sesebuah negara akan terima. Secara amnya, ekonomi yang lebih kukuh mempunyai kuota yang lebih tinggi.
Nilai SDR dikira daripada bakul wajaran mata wang utama, termasuk dolar AS, euro, yen Jepun, yuan China dan pound British.
SDR boleh digunakan untuk menukar mata wang lain, pembayaran balik pinjaman, pembayaran obligasi, cagaran, pembayaran faedah pinjaman, atau membayar kenaikan jumlah kuota.
Hak pengeluaran khas (SDR) ialah instrumen mata wang buatan yang dicipta oleh Tabung Kewangan Antarabangsa, yang menggunakannya untuk tujuan perakaunan dalaman.
Kadar faedah SDR (SDRi) menyediakan asas untuk mengira kadar faedah yang dikenakan kepada negara anggota apabila mereka meminjam daripada IMF dan dibayar kepada ahli untuk kedudukan pemiutang mereka yang diberi ganjaran dalam IMF.

Soalan Lazim

Bolehkah SDR Menggantikan Dolar?

SDR dianggap sebagai mata wang rizab antarabangsa, dan oleh itu, secara teknikal boleh menggantikan dolar dari segi urus niaga global; bagaimanapun, memandangkan kekuatan dan penggunaan dolar secara meluas di peringkat antarabangsa, ini tidak mungkin berlaku dalam masa terdekat.

Berapa Nilai Lukisan Istimewa?

Nilai atau nilai SDR dikira setiap hari dan berdasarkan wajaran mata wang yang membentuk bakul SDR: dolar AS (41.73%), euro (30.93%), yuan China (10.92%), yen Jepun (8.33%) %), dan paun sterling (8.09%). Nilai SDR dicapai dengan menjumlahkan dalam dolar AS nilai mata wang ini.

Berapa Banyak Mata Wang Mencipta SDR?

Nilai SDR terdiri daripada lima mata wang, iaitu dolar AS, euro, yuan China, yen Jepun dan paun sterling.

Mengapa SDR Dipanggil Emas Kertas?

SDR dipanggil emas kertas kerana pada masa penciptaannya ia dilihat sebagai aset yang boleh bertindak sebagai aset rizab yang akan menambah rizab emas dan mata wang lain, oleh itu namanya, emas kertas.