Pensekuritian

Apakah Pensekuritian?

Pensekuritian ialah prosedur di mana penerbit mereka bentuk instrumen kewangan yang boleh dipasarkan dengan menggabungkan atau menggabungkan pelbagai aset kewangan ke dalam satu kumpulan. Penerbit kemudiannya menjual kumpulan aset yang dibungkus semula ini kepada pelabur. Pensekuritian menawarkan peluang kepada pelabur dan membebaskan modal untuk pemula, yang kedua-duanya menggalakkan kecairan dalam pasaran.

Secara teori, mana-mana aset kewangan boleh disekuritikan—iaitu, bertukar menjadi item nilai kewangan yang boleh didagangkan dan boleh digunakan. Pada dasarnya, ini adalah semua sekuriti.

Walau bagaimanapun, pensekuritian paling kerap berlaku dengan pinjaman dan aset lain yang menjana penghutang seperti pelbagai jenis hutang pengguna atau komersial. Ia boleh melibatkan pengumpulan hutang kontrak seperti pinjaman kereta dan obligasi hutang kad kredit.

Cara Pensekuritian Berfungsi

Dalam pensekuritian, syarikat yang memegang aset-dikenali sebagai pemula-mengumpul data tentang aset yang ingin dialih keluar daripada kunci kira-kira yang berkaitan. Sebagai contoh, jika ia adalah bank, ia mungkin melakukan ini dengan pelbagai gadai janji dan pinjaman peribadi yang tidak mahu dilayan lagi. Kumpulan aset yang dikumpul ini kini dianggap sebagai portfolio rujukan. Pemula kemudian menjual portfolio kepada penerbit yang akan mencipta sekuriti boleh diniagakan. Sekuriti yang dicipta mewakili kepentingan dalam aset dalam portfolio. Pelabur akan membeli sekuriti yang dicipta untuk kadar pulangan tertentu.

Selalunya portfolio rujukan—instrumen kewangan yang disekuritikan baharu—dibahagikan kepada bahagian yang berbeza, dipanggil tranche. Tranche terdiri daripada aset individu yang dikumpulkan mengikut pelbagai faktor, seperti jenis pinjaman, tarikh matang, kadar faedah dan jumlah baki prinsipal. Akibatnya, setiap tranche membawa tahap risiko yang berbeza dan menawarkan hasil yang berbeza. Tahap risiko yang lebih tinggi berkait rapat dengan kadar faedah yang lebih tinggi, peminjam yang kurang layak bagi pinjaman asas dicaj, dan semakin tinggi risiko, semakin tinggi potensi kadar pulangan.

Keselamatan bersandarkan gadai janji (MBS) ialah contoh pensekuritian yang sempurna. Selepas menggabungkan gadai janji menjadi satu portfolio besar, pengeluar boleh membahagikan kumpulan itu kepada bahagian yang lebih kecil berdasarkan risiko kemungkiran yang wujud setiap gadai janji. Bahagian yang lebih kecil ini kemudiannya dijual kepada pelabur, setiap satu dibungkus sebagai sejenis bon.

Dengan membeli sekuriti, pelabur secara berkesan mengambil kedudukan pemberi pinjaman. Pensekuritian membenarkan pemberi pinjaman atau pemiutang asal untuk mengeluarkan aset yang berkaitan daripada kunci kira-kiranya. Dengan kurang liabiliti pada kunci kira-kira mereka, mereka boleh mengunderait pinjaman tambahan. Pelabur mendapat keuntungan kerana mereka memperoleh kadar pulangan berdasarkan pembayaran prinsipal dan faedah yang berkaitan yang dibuat ke atas pinjaman dan obligasi asas oleh penghutang atau peminjam.

Faedah Pensekuritian

Proses pensekuritian mewujudkan kecairan dengan membenarkan pelabur runcit membeli saham dalam instrumen yang biasanya tidak tersedia untuk mereka. Sebagai contoh, dengan MBS pelabur boleh membeli bahagian gadai janji dan menerima pulangan tetap sebagai bayaran faedah dan prinsipal. Tanpa pensekuritian gadai janji, pelabur kecil mungkin tidak mampu untuk membeli kumpulan gadai janji yang besar.

Tidak seperti beberapa kenderaan pelaburan lain, banyak sekuriti berasaskan pinjaman disokong oleh barangan ketara. Sekiranya penghutang menghentikan pembayaran balik pinjaman, katakan, kereta atau rumahnya, ia boleh disita dan dibubarkan untuk membayar pampasan kepada mereka yang mempunyai kepentingan dalam hutang itu.

Selain itu, apabila pemula memindahkan hutang ke dalam portfolio yang disekuritikan, ia mengurangkan jumlah liabiliti yang dipegang pada kunci kira-kira mereka. Dengan pengurangan liabiliti, mereka kemudiannya dapat menaja jamin pinjaman tambahan.

TTT

Kelemahan untuk Dipertimbangkan

Sudah tentu, walaupun sekuriti dikembalikan oleh aset ketara, tidak ada jaminan bahawa aset itu akan mengekalkan nilainya sekiranya penghutang menghentikan pembayaran. Pensekuritian menyediakan pemiutang dengan mekanisme untuk mengurangkan risiko berkaitan mereka melalui pembahagian pemilikan kewajipan hutang. Tetapi itu tidak banyak membantu jika kemungkiran dan sedikit pemegang pinjaman dapat direalisasikan melalui penjualan aset mereka.

Sekuriti yang berbeza—dan tranche sekuriti ini—boleh membawa tahap risiko yang berbeza dan menawarkan pelbagai hasil kepada pelabur. Pelabur mesti berhati-hati untuk memahami hutang yang mendasari produk yang mereka beli.

Walaupun begitu, mungkin terdapat kekurangan ketelusan tentang aset asas. MBS memainkan peranan toksik dan mencetuskan dalam krisis kewangan 2007 hingga 2009. Menjelang krisis, kualiti pinjaman yang mendasari produk yang dijual telah disalahgambarkan. Selain itu, terdapat pembungkusan yang mengelirukan—dalam banyak kes pembungkusan semula—hutang ke dalam produk yang disekuritikan lagi. Peraturan yang lebih ketat mengenai sekuriti ini telah dilaksanakan. Masih—pengusaha kaveat—atau berhati-hati pembeli.

Risiko selanjutnya bagi pelabur ialah peminjam mungkin membayar hutang lebih awal. Dalam kes gadai janji rumah, jika kadar faedah jatuh, mereka boleh membiayai semula hutang tersebut. Pembayaran balik awal akan mengurangkan pulangan yang diterima pelabur daripada faedah ke atas nota asas.

Contoh Pensekuritian Dunia Sebenar

Charles Schwab menawarkan pelabur tiga jenis sekuriti bersandarkan gadai janji yang dipanggil produk khusus. Semua gadai janji yang mendasari produk ini disokong oleh perusahaan tajaan kerajaan (GSE). Sandaran selamat ini menjadikan produk ini antara instrumen yang lebih berkualiti seumpamanya. MBS termasuk yang ditawarkan oleh:

• Persatuan Gadai Janji Kebangsaan Kerajaan (GNMA): Kerajaan AS menyokong bon yang dijamin oleh Ginnie Mae. GNMA tidak membeli, membungkus atau menjual gadai janji, tetapi menjamin pembayaran pokok dan faedah mereka.

• Persatuan Gadai Janji Kebangsaan Persekutuan (FNMA): Fannie Mae membeli gadai janji daripada pemberi pinjaman, kemudian membungkusnya menjadi bon dan menjualnya semula kepada pelabur. Bon ini dijamin semata-mata oleh Fannie Mae dan bukan obligasi langsung kerajaan AS. Produk FNMA membawa risiko kredit.

• Perbadanan Gadai Janji Pinjaman Rumah Persekutuan (FHLMC): Freddie Mac membeli gadai janji daripada pemberi pinjaman, kemudian membungkusnya menjadi bon dan menjualnya semula kepada pelabur. Bon ini dijamin semata-mata oleh Freddie Mac dan bukan obligasi langsung kerajaan AS. Produk FHLMC membawa risiko kredit

Sorotan

• Produk dengan aset asas yang lebih berisiko akan membayar kadar pulangan yang lebih tinggi.

• Instrumen yang disekuriti memberikan pelabur aliran pendapatan yang baik.

• Penerbit mencipta instrumen kewangan yang boleh dipasarkan dengan menggabungkan pelbagai aset kewangan ke dalam tranche.

• Dalam pensekuritian, pemula mengumpulkan atau mengumpulkan hutang ke dalam portfolio yang mereka jual kepada penerbit.

• Pelabur membeli produk yang disekuriti untuk memperoleh keuntungan.