Aktywne ryzyko

Co to jest aktywne ryzyko?

Aktywne ryzyko to rodzaj ryzyka, które fundusz lub zarządzany portfel tworzy, gdy próbuje pokonać zwrot z benchmarku,. z którym jest porównywany. Charakterystyka ryzyka funduszu w porównaniu z jego benchmarkiem zapewnia wgląd w aktywne ryzyko funduszu.

Zrozumienie aktywnego ryzyka

Aktywne ryzyko to ryzyko, które menedżer podejmuje, aby osiągnąć lepsze wyniki niż benchmark i osiągnąć wyższe zyski dla inwestorów. Aktywnie zarządzane fundusze będą miały charakterystykę ryzyka odbiegającą od ich benchmarku. Ogólnie rzecz biorąc, pasywnie zarządzane fundusze starają się mieć ograniczone lub żadne aktywne ryzyko w porównaniu z benchmarkiem, który starają się powielić.

Aktywne ryzyko można zaobserwować poprzez porównanie wielu cech ryzyka. Trzy najlepsze metryki ryzyka dla aktywnych porównań ryzyka obejmują beta,. odchylenie standardowe lub zmienność oraz współczynnik Sharpe'a. Beta reprezentuje ryzyko funduszu w stosunku do jego benchmarku. Beta funduszu większa niż jeden oznacza wyższe ryzyko, podczas gdy beta funduszu niższa niż jeden oznacza mniejsze ryzyko.

Odchylenie standardowe lub zmienność kompleksowo wyraża zmienność bazowych papierów wartościowych. Miara zmienności funduszu, która jest wyższa niż benchmark, wskazuje na wyższe ryzyko, podczas gdy zmienność funduszu poniżej benchmarku wskazuje na niższe ryzyko.

Współczynnik Sharpe'a stanowi miarę zrozumienia nadwyżki zwrotu jako funkcji ryzyka. Wyższy współczynnik Sharpe oznacza, że fundusz inwestuje bardziej efektywnie, osiągając wyższy zwrot na jednostkę ryzyka.

Pomiar aktywnego ryzyka

Istnieją dwie ogólnie przyjęte metodologie obliczania aktywnego ryzyka. W zależności od zastosowanej metody aktywne ryzyko może być pozytywne lub negatywne. Pierwszą metodą obliczania aktywnego ryzyka jest odjęcie zwrotu z benchmarku od zwrotu z inwestycji. Na przykład, jeśli fundusz powierniczy zwrócił 8% w ciągu roku, podczas gdy jego odpowiedni indeks referencyjny zwrócił 5%, aktywne ryzyko byłoby:

Ryzyko aktywne = 8% - 5% = 3%

Pokazuje to, że 3% dodatkowego zwrotu uzyskano z aktywnej selekcji papierów wartościowych, wyczucia rynku lub kombinacji obu. W tym przykładzie aktywne ryzyko ma pozytywny wpływ. Gdyby jednak inwestycja zwróciła mniej niż 5%, aktywne ryzyko byłoby negatywne, co oznaczałoby, że wybory papierów wartościowych i/lub decyzje dotyczące synchronizacji rynku, które odbiegały od benchmarku, były złymi decyzjami.

Drugim sposobem obliczania aktywnego ryzyka, częściej stosowanym, jest przyjęcie odchylenia standardowego różnicy stóp zwrotu z inwestycji i benchmarku w czasie. Formuła to:

Ryzyko aktywne = pierwiastek kwadratowy z (sumowanie ((zwrot (portfel) - zwrot (benchmark))² / (N - 1))

Na przykład załóżmy następujące roczne stopy zwrotu dla funduszu inwestycyjnego i jego indeksu porównawczego:

Rok pierwszy: fundusz = 8%, indeks = 5% Rok drugi: fundusz = 7%, indeks = 6% Rok trzeci: fundusz = 3%, indeks = 4% Rok czwarty: fundusz = 2%, indeks = 5 %

Różnice są równe:

*Rok pierwszy: 8% - 5% = 3% Rok drugi: 7% - 6% = 1% Rok trzeci: 3% - 4% = -1% Rok czwarty: 2% - 5% = -3% *

Pierwiastek kwadratowy sumy różnic do kwadratu podzielony przez (N - 1) równa się aktywnemu ryzyku (gdzie N = liczba okresów):

Ryzyko aktywne = Kwadrat( ((3%²) + (1%²) + (-1%²) + (-3%²)) / (N -1) ) = Kwadrat (0,2% / 3 ) = 2,58%

Przykład z wykorzystaniem aktywnej analizy ryzyka

Oppenheimer Global Opportunities Fund jest dobrym historycznym przykładem funduszu, który przy aktywnym ryzyku osiągnął lepsze wyniki niż benchmark, i jest przydatny do zilustrowania tej koncepcji.

Oppenheimer Global Opportunities Fund to aktywnie zarządzany fundusz, który stara się inwestować zarówno w amerykańskie, jak i zagraniczne akcje. Jako punkt odniesienia wykorzystuje indeks MSCI All Country World Index. W 2017 r. odnotował roczny zwrot 48,64% w porównaniu ze zwrotem 21,64% dla indeksu MSCI All Country World Index.

TTT

Beta i odchylenie standardowe Funduszu pokazują aktywne ryzyko dodane w porównaniu z benchmarkiem. Wskaźnik Sharpe'a pokazuje, że Fundusz generuje wyższą nadwyżkę zwrotu na jednostkę ryzyka niż benchmark.

Aktywne ryzyko a ryzyko szczątkowe

Ryzyko szczątkowe to ryzyka specyficzne dla firmy, takie jak strajki, wyniki postępowań sądowych lub klęski żywiołowe. Ryzyko to jest znane jako ryzyko dywersyfikowalne, ponieważ można je wyeliminować poprzez odpowiednią dywersyfikację portfela. Nie ma wzoru na obliczanie ryzyka rezydualnego ; zamiast tego należy go ekstrapolować, odejmując ryzyko systematyczne od ryzyka całkowitego.

Aktywne ryzyko powstaje w wyniku decyzji dotyczących zarządzania portfelem, które odbiegają portfelem lub inwestycją od pasywnego benchmarku. Aktywne ryzyko pochodzi bezpośrednio z decyzji człowieka lub oprogramowania. Aktywne ryzyko powstaje poprzez przyjęcie aktywnej strategii inwestycyjnej zamiast całkowicie pasywnej. Ryzyko rezydualne jest nieodłączne dla każdej firmy i nie jest związane z szerszymi ruchami rynkowymi.

Ryzyko aktywne i ryzyko rezydualne to zasadniczo dwa różne rodzaje ryzyka, którymi można zarządzać lub je eliminować, chociaż na różne sposoby. Aby aktywnie eliminować ryzyko, postępuj zgodnie z czysto pasywną strategią inwestycyjną. Aby wyeliminować ryzyko szczątkowe, zainwestuj w wystarczająco dużą liczbę różnych firm w branży i poza nią.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• W szczególności, aktywne ryzyko to różnica między zwrotem z zarządzanego portfela a zwrotem referencyjnym w pewnym okresie czasu.

• Wszystkie portfele wiążą się z ryzykiem, ale ryzyko systematyczne i rezydualne jest poza zasięgiem menedżera portfela, podczas gdy aktywne ryzyko wynika bezpośrednio z samego aktywnego zarządzania.

• Aktywne ryzyko wynika z aktywnie zarządzanych portfeli, takich jak portfele funduszy inwestycyjnych lub funduszy hedgingowych, ponieważ dąży do pokonania swojego benchmarku.