Nadwyżka reasekuracji w przypadku katastrofy

Co to jest nadwyżka reasekuracji w przypadku katastrofy?

Nadwyżka reasekuracji od katastrofy chroni ubezpieczycieli od katastrof przed ruiną finansową w przypadku klęski żywiołowej na dużą skalę.

Na przykład, jeśli regionalny ubezpieczyciel pokrywa 60% nieruchomości wzdłuż linii brzegowej dotkniętej falą sztormową, może zostać nagle dotknięty wieloma roszczeniami, które muszą zostać wypłacone jednomyślnie, co w przeciwnym razie mogłoby doprowadzić do bankructwa ubezpieczyciela.

Zrozumienie nadmiernej reasekuracji w przypadku katastrofy

Nadwyżka reasekuracji katastroficznej chroni firmy ubezpieczeniowe przed ryzykiem finansowym związanym z katastrofami o dużej skali. Rozmiar i nieprzewidywalność katastrof zmusza ubezpieczycieli do podejmowania ogromnego ryzyka. Chociaż katastrofalne zdarzenia zdarzają się rzadko, kiedy już się zdarzają, zwykle obejmują szerokie obszary geograficzne i powodują duże szkody. Gdy ubezpieczyciel napotka jednocześnie dużą liczbę roszczeń, straty mogą potencjalnie spowodować ograniczenie nowej działalności lub odmowę odnowienia istniejących polis, ograniczając jego zdolność do odzyskania.

Firmy ubezpieczeniowe korzystają z reasekuracji,. aby przenieść część swojego ryzyka na stronę trzecią w zamian za część składek, które otrzymuje ubezpieczyciel. Polisy reasekuracyjne przybierają różne formy. Na przykład reasekuracja nadwyżki strat ustala limit kwoty, którą ubezpieczyciel zapłaci po katastrofie, nieco podobny do odliczenia w zwykłej polisie ubezpieczeniowej. O ile nie wydarzy się żadna katastrofa powodująca przekroczenie przez ubezpieczyciela limitu w czasie trwania umowy, reasekurator po prostu chowa składki do kieszeni.

W zakresie, w jakim reasekuracja zapewnia zabezpieczenie finansowe przed potencjalnymi stratami ubezpieczyciela, jej obecność pozwala ubezpieczycielom na wystawianie większej liczby polis, dzięki czemu ochrona jest szerzej dostępna i tańsza.

Przykład nadmiernej reasekuracji w przypadku katastrofy

Firmy, które wykupują polisy reasekuracyjne, cedują swoje składki na reasekuratora. W przypadku reasekuracji nadwyżek katastroficznych ubezpieczyciel wymienia składki na pokrycie pewnego procentu szkód powyżej określonego progu. Na przykład firma ubezpieczeniowa może ustalić próg 1 miliona dolarów w przypadku klęski żywiołowej, takiej jak huragan lub trzęsienie ziemi. Załóżmy, że katastrofa spowodowała roszczenie o 2 miliony dolarów. Umowa reasekuracyjna obejmująca wszystkie roszczenia powyżej progu wypłaciłaby milion dolarów. Umowa reasekuracyjna dla 50 procent roszczeń powyżej progu wypłaciłaby 1,5 miliona dolarów. Podczas gdy reasekuracja może pokryć procent roszczeń powyżej określonego progu, nie stanowi pokrycia proporcjonalnego, co wymaga od reasekuratorów zapłaty procentu roszczeń w zamian za część cedowanych na nich składek. Wracając do naszego przykładu, katastrofa, która spowodowała roszczenie o wartości 800 000 dolarów, nic nie kosztowałaby reasekuratora.

Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do innych rodzajów reasekuracji, polisy reasekuracji nadwyżki katastroficznej mogą nie mieć sztywnego ograniczenia kwoty, którą firma reasekuracyjna musi wypłacić z tytułu nadwyżek roszczeń, a zatem mogą oferować firmie reasekuracyjnej większe ryzyko pogorszenia niż inne rodzaje umów.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Klęski żywiołowe, na przykład, mogą jednocześnie spowodować szkody w dużej liczbie ubezpieczonych nieruchomości znajdujących się w portfelu polis ubezpieczyciela.

• Ubezpieczyciele wykupują reasekurację nadwyżek katastroficznych, aby umożliwić im wypłatę wszystkich należnych roszczeń i kontynuowanie działalności w takim przypadku.

• Reasekuracja nadwyżek w przypadku katastrof to rodzaj reasekuracji, w której reasekurator zabezpiecza lub rekompensuje spółce cedującej straty wynikające z wielu roszczeń występujących jednocześnie.