Investor's wiki

Ubezpieczenie portfela o stałej proporcji (CPPI)

Ubezpieczenie portfela o stałej proporcji (CPPI)

Co to jest ubezpieczenie portfela o stałej proporcji (CPPI)?

CPPI ) to rodzaj ubezpieczenia portfelowego, w którym inwestor ustala dolną granicę wartości swojego portfela w dolarach, a następnie konstruuje alokację aktywów wokół tej decyzji. Dwie klasy aktywów używane w CPPI to ryzykowne aktywa (zwykle akcje lub fundusze inwestycyjne) i konserwatywne aktywa w postaci gotówki, ekwiwalentów lub obligacji skarbowych. Procent przypisany do każdego z nich zależy od wartości „poduszki”, definiowanej jako bieżąca wartość portfela pomniejszona o wartość dolnego progu oraz współczynnik mnożnika,. gdzie wyższa liczba oznacza bardziej agresywną strategię.

Zrozumienie ubezpieczenia stałej proporcji portfela (CPPI)

Ubezpieczenie portfela o stałej proporcji (CPPI) pozwala inwestorowi utrzymać ekspozycję na potencjał wzrostu ryzykownych aktywów, zapewniając jednocześnie gwarancję kapitału przed ryzykiem spadku. Wynik strategii CPPI jest nieco podobny do wyniku zakupu opcji kupna,. ale nie wykorzystuje kontraktów opcyjnych. Dlatego CPPI jest czasami określany jako strategia wypukła,. w przeciwieństwie do „strategii wklęsłej”, takiej jak stała mieszanka. Instytucje finansowe sprzedają produkty CPPI na różnych ryzykownych aktywach, w tym akcje i swapy ryzyka kredytowego.

Jak działa ubezpieczenie stałej proporcji portfela (CPPI)

Inwestor dokona początkowej inwestycji w ryzykowne aktywo równe wartości: (Mnożnik) x (wartość poduszki w dolarach), a pozostałą część zainwestuje w konserwatywne aktywo. Wartość mnożnika opiera się na profilu ryzyka inwestora i jest wyliczana poprzez zapytanie, jaka może być maksymalna jednodniowa strata na ryzykownej inwestycji. Mnożnik będzie odwrotnością tego procentu. Ponieważ wartość portfela zmienia się w czasie, inwestor zrównoważy się zgodnie z tą samą strategią.

CPPI składa się z dwóch kont: konta ryzyka i konta bezpieczeństwa. Jak wskazują ich nazwy, oba konta służą określonym celom w ogólnej strategii inwestycyjnej danej osoby. Rachunek ryzyka jest lewarowany z portfelami kontraktów futures w celu ochrony przed negatywnymi konsekwencjami znacznej ekspozycji kapitałowej. Środki są przenoszone dynamicznie między dwoma rachunkami w zależności od otoczenia gospodarczego.

Harmonogram przywracania równowagi zależy od inwestora, przy czym często cytowane są przykłady miesięczne lub kwartalne. Zazwyczaj CPPI jest wdrażany przez okres pięciu lat. Idealnie, wartość poduszki będzie rosła z czasem, pozwalając na przepływ większej ilości pieniędzy do ryzykownych aktywów. Jeśli jednak poduszka spadnie, inwestor może być zmuszony do sprzedaży części ryzykownych aktywów w celu utrzymania nienaruszonych celów alokacji aktywów.

Jednym z problemów związanych z wdrażaniem strategii CPPI jest to, że nie usuwa ona od razu swoich aktywów, gdy rynki poruszają się w przeciwnym kierunku. Hipotetyczna strategia CPPI w pięcioletnim horyzoncie inwestycyjnym przyniosłaby gorsze wyniki niż indeks S&P 500 przez kilka lat po kryzysie finansowym z 2008 roku.

Przykład CPPI

Rozważ hipotetyczny portfel o wartości 100 000 USD, z którego inwestor decyduje, że 90 000 USD jest absolutnym dołem. Jeśli wartość portfela spadnie do 90 000 USD, inwestor przeniesie wszystkie aktywa do gotówki, aby zachować kapitał.

Jeśli zdecydujesz, że 20 procent to maksymalna możliwość „awarii”, wartość mnożnika wyniesie (1/0,20) lub 5. Wartości mnożnika od 3 do 6 są bardzo powszechne. Na podstawie dostarczonych informacji inwestor przeznaczyłby 5 x (100 000 - 90 000 USD) lub 50 000 USD na ryzykowne aktywa, a resztę zainwestowałby w gotówkę lub konserwatywne aktywa.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • Inwestorzy mogą równoważyć swoje zasoby miesięcznie lub kwartalnie.

  • CPPI to strategia łącząca wzrost ekspozycji na rynku akcji z inwestycjami w konserwatywny instrument finansowy. Odbywa się to poprzez przypisanie specjalnie obliczonego procentu inwestycji do rachunku ryzyka.

  • Mnożnik służy do określenia wielkości ryzyka, jakie inwestor jest skłonny podjąć.