Ryzyko walutowe

Co to jest ryzyko walutowe?

Ryzyko walutowe, potocznie nazywane ryzykiem kursowym, wynika ze zmiany ceny jednej waluty w stosunku do drugiej. Inwestorzy lub firmy, które posiadają aktywa lub prowadzą działalność gospodarczą za granicą, są narażeni na ryzyko walutowe, które może generować nieprzewidywalne zyski i straty. Wielu inwestorów instytucjonalnych, takich jak fundusze hedgingowe i fundusze powiernicze, oraz międzynarodowe korporacje, używa forex,. kontraktów futures, kontraktów opcyjnych lub innych instrumentów pochodnych w celu zabezpieczenia ryzyka.

Wyjaśnienie ryzyka walutowego

Zarządzanie ryzykiem walutowym zaczęło przyciągać uwagę w latach 90. w odpowiedzi na kryzys w Ameryce Łacińskiej z 1994 r., kiedy wiele krajów tego regionu posiadało dług zagraniczny przekraczający ich zdolność zarobkową i zdolność do spłaty. Kryzys walutowy w Azji z 1997 r., który rozpoczął się wraz z załamaniem się bahta tajlandzkiego,. w kolejnych latach nadal koncentrował się na ryzyku kursowym.

Ryzyko walutowe można ograniczyć poprzez hedging,. który równoważy wahania kursów walut. Jeśli na przykład inwestor amerykański posiada akcje w Kanadzie, na zrealizowany zwrot ma wpływ zarówno zmiana cen akcji, jak i zmiana wartości dolara kanadyjskiego w stosunku do dolara amerykańskiego. Jeśli zrealizowana zostanie 15% stopa zwrotu z kanadyjskich akcji, a dolar kanadyjski osłabi się o 15% w stosunku do dolara amerykańskiego, inwestor osiąga próg rentowności, pomniejszony o związane z tym koszty transakcyjne.

Przykłady ryzyka walutowego

Aby zmniejszyć ryzyko walutowe, inwestorzy amerykańscy mogą rozważyć inwestowanie w krajach, w których waluty i stopy procentowe są silnie rosnące. Inwestorzy muszą jednak zweryfikować inflację w danym kraju, ponieważ wysokie zadłużenie zazwyczaj poprzedza inflację. Może to spowodować utratę zaufania gospodarczego, co może spowodować spadek wartości waluty danego kraju. Rosnące waluty wiążą się z niskim stosunkiem długu do produktu krajowego brutto (PKB).

Frank szwajcarski jest przykładem waluty, która prawdopodobnie pozostanie dobrze wspierana ze względu na stabilny system polityczny kraju i niski stosunek zadłużenia do PKB. Dolar nowozelandzki prawdopodobnie pozostanie silny dzięki stabilnemu eksportowi z rolnictwa i przemysłu mleczarskiego, co może przyczynić się do możliwości podwyżek stóp procentowych. Akcje zagraniczne osiągają czasami lepsze wyniki w okresach osłabienia dolara amerykańskiego,. co zwykle ma miejsce, gdy stopy procentowe w Stanach Zjednoczonych są niższe niż w innych krajach.

Inwestowanie w obligacje może narazić inwestorów na ryzyko walutowe, ponieważ mają oni mniejsze zyski, aby zrekompensować straty spowodowane wahaniami kursów walut. Wahania kursów walutowych indeksu obligacji zagranicznych są często dwukrotnością zwrotu z obligacji. Inwestowanie w obligacje denominowane w dolarach amerykańskich zapewnia bardziej spójne zyski, ponieważ unika się ryzyka walutowego. Tymczasem inwestowanie na całym świecie jest ostrożną strategią ograniczania ryzyka walutowego, ponieważ posiadanie portfela zdywersyfikowanego według regionów geograficznych zapewnia zabezpieczenie przed wahaniami walut. Inwestorzy mogą rozważyć inwestowanie w krajach, w których ich waluta jest powiązana z dolarem amerykańskim, takich jak Chiny. Nie jest to jednak pozbawione ryzyka, ponieważ banki centralne mogą dostosować relację pegging, co prawdopodobnie wpłynie na zwrot z inwestycji.

Uwagi specjalne

Wiele funduszy ETF i funduszy inwestycyjnych jest zaprojektowanych w celu zmniejszenia ryzyka walutowego poprzez zabezpieczenie, zwykle przy użyciu forex, opcji lub kontraktów futures. W rzeczywistości wzrost wartości dolara amerykańskiego spowodował wprowadzenie wielu funduszy zabezpieczonych przed ryzykiem walutowym zarówno na rynkach rozwiniętych, jak i wschodzących, takich jak Niemcy, Japonia i Chiny. Wadą funduszy z zabezpieczeniem walutowym jest to, że mogą zmniejszyć zyski i są droższe niż fundusze, które nie są zabezpieczone walutą.

iShares firmy BlackRock ma własną linię funduszy ETF z zabezpieczeniem walutowym jako alternatywę dla tańszych flagowych funduszy międzynarodowych. Na początku 2016 r. inwestorzy zaczęli zmniejszać swoją ekspozycję na ETF-y zabezpieczone przed ryzykiem walutowym w odpowiedzi na słabnący dolar amerykański, trend, który od tamtego czasu utrzymuje się i doprowadził do zamknięcia wielu takich funduszy.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Inwestorzy instytucjonalni, tacy jak fundusze hedgingowe i fundusze inwestycyjne, a także duże międzynarodowe korporacje, zabezpieczają ryzyko walutowe na rynku forex oraz za pomocą instrumentów pochodnych, takich jak kontrakty terminowe i opcje.

• Ryzyko walutowe to możliwość utraty pieniędzy z powodu niekorzystnych zmian kursów walut.

• Firmy i osoby fizyczne działające na rynkach zagranicznych są narażone na ryzyko walutowe.