Przeniesienie strat

Co to jest przeniesienie straty?

Przeniesienie straty odnosi się do techniki księgowej, która stosuje stratę operacyjną netto bieżącego roku (NOL) do dochodu netto z przyszłych lat w celu zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Na przykład, jeśli firma doświadcza ujemnego dochodu operacyjnego netto (NOI) w pierwszym roku, ale dodatniego NOI w kolejnych latach, może zmniejszyć przyszłe zyski, korzystając z przeniesienia NOL, aby odnotować część lub całość straty z pierwszego roku w kolejnych latach . Skutkuje to niższym dochodem do opodatkowania w dodatnich latach NOI, zmniejszając kwotę, którą firma jest winna rządowi w podatkach. Przeniesienie straty może również odnosić się do przeniesienia straty kapitału.

Zrozumienie przenoszenia strat

Przed wejściem w życie Ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu (TCJA) w 2018 roku, Internal Revenue Service (IRS) umożliwiło firmom ponoszenie strat operacyjnych netto (NOL) do przodu o 20 lat w celu pokrycia przyszłych zysków lub o dwa lata wstecz w celu natychmiastowego zwrotu poprzednich zapłaconych podatków. Po 20 latach wszelkie pozostałe straty wygasają i nie mogą być już wykorzystywane do zmniejszania dochodu podlegającego opodatkowaniu .

W latach podatkowych rozpoczynających się 1 stycznia 2018 r. lub później TCJA usunęła dwuletnią rezerwę na przeniesienie, z wyjątkiem niektórych strat rolniczych, ale pozwala na nieokreślony okres przeniesienia. Jednak przeniesienia są teraz ograniczone do 80% dochodu netto każdego kolejnego roku. Straty powstałe w latach podatkowych rozpoczynających się przed 1 stycznia 2018 r. nadal podlegają dawnym przepisom podatkowym, a wszelkie pozostałe straty nadal wygasają po 20 latach .

Przeniesienia NOL są rejestrowane jako aktywa w bilansie firmy. Dają firmie korzyść w postaci przyszłych oszczędności na zobowiązaniach podatkowych. Aktywa z tytułu podatku odroczonego są tworzone dla przeniesienia NOL, które są kompensowane z dochodem netto w przyszłych latach. Rachunek aktywów z tytułu podatku odroczonego jest prowadzony corocznie, nie przekraczając 80% dochodu netto w żadnym z kolejnych lat, aż do wyczerpania salda .

Przepis dotyczący przeniesienia NOL dotyczący federalnych podatków dochodowych został pierwotnie wprowadzony jako część ustawy o przychodach z 1918 r. Niektóre stany mają bardziej rygorystyczne limity dla stanowego podatku dochodowego od przeniesienia lub przeniesienia .

Pierwotnie ta federalna rezerwa na podatek dochodowy miała być krótkotrwałą korzyścią dla firm ponoszących straty związane ze sprzedażą przedmiotów związanych z wojną w okresie powojennym. W kolejnych latach okres obowiązywania przepisu został przedłużony, skrócony, pominięty i przywrócony. Celem utrzymywania rezerwy było złagodzenie obciążeń podatkowych dla spółek, których podstawowa działalność ma charakter cykliczny, ale niezgodny ze standardowym rokiem podatkowym .

Uwagi specjalne

Aby skutecznie korzystać z przeniesienia NOL, firmy powinny je odebrać tak szybko, jak to możliwe. Straty nie są indeksowane inflacją , dzięki czemu z roku na rok szkoda skutecznie się zmniejsza.

Na przykład, jeśli firma straci 100 000 USD w bieżącym roku podatkowym, chociaż może przesunąć stratę na następne 20 lat, prawdopodobnie będzie to miało większy wpływ, im szybciej zostanie odebrane. W wyniku inflacji najprawdopodobniej za 20 lat 100 000 USD będzie miało mniejszą siłę nabywczą i mniejszą wartość realną.

Przykład przeniesienia straty

Wyobraź sobie, że firma straciła 5 milionów dolarów w jednym roku, a zarobiła 6 milionów w następnym. Limit przeniesienia wynoszący 80% z 6 mln USD wynosi 4,8 mln USD. Całkowitą stratę z pierwszego roku można przenieść w bilansie na drugi rok jako aktywo z tytułu podatku odroczonego.

Strata, ograniczona do 80% dochodu w drugim roku, może być następnie wykorzystana w drugim roku jako wydatek w rachunku zysków i strat. Obniża dochód netto, a tym samym dochód podlegający opodatkowaniu, za ten rok do 1,2 miliona dolarów. Aktywo z tytułu odroczonego podatku dochodowego w wysokości 200 000 USD (5 mln USD – 4,8 mln USD) pozostanie w bilansie.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Przenoszenie strat jest wykorzystywane do rozłożenia bieżącej straty operacyjnej netto (NOL) na dochód operacyjny netto (NOI) w kolejnych latach w celu zmniejszenia przyszłego zobowiązania podatkowego.

• Ustawa o cięciach podatkowych i pracach (TCJA) usunęła 2-letnią rezerwę na przeniesienie, przedłużyła 20-letnią rezerwę na przeniesienie na czas nieokreślony i ograniczyła przenoszenie do 80% dochodu netto w każdym przyszłym roku.

• Straty operacyjne netto powstałe w latach podatkowych rozpoczynających się przed 1 stycznia 2018 r. nadal podlegają dawnym zasadom przenoszenia.