Rozporządzenie Q
Co to jest rozporządzenie Q?
Regulacja Q to zasada Rady Rezerwy Federalnej (FRB), która określa „minimalne wymogi kapitałowe i standardy adekwatności kapitałowej dla instytucji regulowanych przez zarząd” w Stanach Zjednoczonych. Regulacja Q została zaktualizowana w 2013 roku w następstwie kryzysu finansowego 2007-2008 i nadal podlega zmianom.
Zrozumienie rozporządzenia Q
Pierwotna zasada została stworzona w 1933 r., zgodnie z ustawą Glass-Steagall, w celu zakazania bankom płacenia odsetek od depozytów na rachunkach bieżących. Ustanowiła również pułapy stóp procentowych, które można było płacić na innych rodzajach rachunków .
Celem tych działań było ograniczenie zachowań spekulacyjnych banków konkurujących o depozyty klientów, ponieważ prowadziło to do poszukiwania przez banki ryzykownych środków zysku, aby móc spłacać odsetki od tych depozytów. Uznano to później powszechnie za środek represji finansowych.
Regulacja Q doprowadziła ostatecznie do pojawienia się funduszy rynku pieniężnego jako obejście zakazu płacenia odsetek.
Uchylanie rozporządzenia Q
W 2011 r. rozporządzenie Q zostało uchylone przez ustawę Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act,. umożliwiając bankom będącym członkami Systemu Rezerwy Federalnej (FRS) płacenie odsetek od depozytów na żądanie. Podjęto to działanie, aby zwiększyć rezerwy kapitałowe banku, a następnie złagodzić brak płynności kredytowej – jedną z przyczyn kryzysu kredytowego w latach 2007–2008 .
Reakcja na uchylenie była mieszana. Krytycy twierdzili, że spowoduje to zwiększoną konkurencję o depozyty klientów i że większe banki będą w lepszej pozycji, aby zaoferować wyższe stopy procentowe, co zaszkodzi mniejszym bankom wspólnotowym. Wskazywali również na wzrost kosztów finansowania i wyższe wydatki.
Zwolennicy z drugiej strony argumentowali, że uchylenie zaowocuje bardziej innowacyjnymi produktami, większą przejrzystością i stabilnym źródłem kapitału.
Aktualne wymagania Q rozporządzenia
W 2013 roku Rezerwa Federalna (Fed) wydała zaktualizowane rozporządzenie Q, mające na celu zapewnienie bankom utrzymania wystarczającego kapitału, aby móc kontynuować udzielanie pożyczek, niezależnie od strat lub pogorszenia koniunktury gospodarczej.
Niektóre instytucje są zwolnione z obowiązku spełnienia wymogów kapitałowych, w tym banki holdingowe, których łączne skonsolidowane aktywa nie przekraczają 100 miliardów dolarów.
Zasady te obejmowały minimalny stosunek kapitału podstawowego Tier 1 do aktywów ważonych ryzykiem wynoszący 4,5% oraz bufor zabezpieczający kapitał podstawowy Tier 1 do aktywów ważonych ryzykiem wynoszący 2,5%, a także dodatkowy wskaźnik dźwigni wynoszący 3% dla duże banki, które są aktywne na arenie międzynarodowej, co uwzględnia ekspozycję pozabilansową .
W 2020 r. Fed przyjął ostateczną zasadę określania wymogu bufora kapitałowego firmy,. decydując się na wykorzystanie wyników nadzorczego testu warunków skrajnych zamiast statycznego 2,5% składnika aktywów ważonych ryzykiem .
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Fed zaktualizował później rozporządzenie Q, wprowadzając przepisy zapewniające bankom utrzymanie wystarczającego kapitału, aby kontynuować udzielanie kredytów, pomimo strat lub pogorszenia koniunktury gospodarczej.
Pierwotna zasada została stworzona w 1933 r., zgodnie z ustawą Glass-Steagall, w celu zakazania bankom płacenia odsetek od depozytów na rachunkach bieżących.
Regulacja Q doprowadziła ostatecznie do pojawienia się funduszy rynku pieniężnego jako obejścia zakazu płacenia odsetek.
