pemegang bon
Apakah itu Pemegang Bon?
Pemegang bon ialah pelabur atau pemilik sekuriti hutang yang biasanya diterbitkan oleh syarikat dan kerajaan. Pemegang bon pada dasarnya meminjamkan wang kepada penerbit bon. Sebagai balasan, pelabur bon menerima prinsipal mereka —pelaburan awal —semula apabila bon matang. Bagi kebanyakan bon, pemegang bon juga menerima bayaran faedah berkala.
Pemegang Bon Dijelaskan
Pelabur boleh membeli bon terus daripada entiti penerbit. Sebagai contoh, bon Perbendaharaan boleh dibeli daripada Perbendaharaan AS semasa lelongan terbitan baharu. Pelabur bon juga boleh membeli bon yang dikeluarkan sebelum ini di pasaran sekunder melalui broker atau institusi kewangan.
Bon biasanya dianggap sebagai pelaburan yang lebih selamat daripada saham kerana pemegang bon mempunyai tuntutan yang lebih tinggi ke atas aset syarikat pengeluar sekiranya berlaku muflis. Dalam erti kata lain, jika syarikat mesti menjual atau mencairkan asetnya, sebarang hasil akan diberikan kepada pemegang bon sebelum pemegang saham biasa.
Primer Ringkas mengenai Spesifik Bon
Apabila melabur dalam bon, terdapat beberapa bidang penting yang mesti difahami oleh pemegang bon sebelum melabur. Tidak seperti saham, bon tidak menawarkan penyertaan pemilikan dalam syarikat melalui pulangan keuntungan atau hak mengundi. Sebaliknya, mereka mewakili kewajipan pinjaman penerbit dan kemungkinan pembayaran balik, dan faktor lain mempengaruhi harga mereka.
Kadar bunga
Kadar kupon ialah kadar faedah yang akan dibayar oleh syarikat atau kerajaan kepada pemegang bon. Kadar faedah boleh sama ada tetap atau terapung. Kadar terapung mungkin terikat pada penanda aras seperti hasil bon Perbendaharaan 10 tahun.
Sesetengah bon tidak membayar faedah kepada pelabur. Sebaliknya, mereka menjual pada harga yang lebih rendah daripada nilai muka mereka atau pada harga diskaun. Bon kupon sifar,. sebagai contoh, tidak membayar faedah kupon tetapi berdagang pada diskaun yang besar kepada nilai muka, memberikan keuntungannya pada tempoh matang apabila bon itu mengembalikan nilai muka penuhnya. Sebagai contoh, bon diskaun $1,000 mungkin dijual di pasaran dengan harga $950, dan apabila matang, pelabur menerima nilai muka $1,000 untuk keuntungan $50.
Tarikh matang
Tarikh matang ialah apabila syarikat mesti membayar balik prinsipal—pelaburan awal—kepada pemegang bon. Kebanyakan sekuriti kerajaan membayar balik prinsipal pada tempoh matang. Walau bagaimanapun, syarikat yang menerbitkan bon mempunyai beberapa pilihan bagaimana mereka boleh membayar balik.
Bentuk pembayaran balik yang paling biasa dipanggil penebusan daripada modal. Di sini, syarikat pengeluar membuat bayaran sekali gus pada tarikh matang. Pilihan kedua dipanggil rizab penebusan debentur. Dengan kaedah ini, syarikat pengeluar mengembalikan jumlah tertentu setiap tahun sehingga debentur dibayar balik pada tarikh matang.
Sesetengah bon ialah sekuriti boleh panggil. Bon boleh panggil—juga dikenali sebagai bon boleh tebus—adalah bon yang boleh ditebus oleh penerbit pada tarikh sebelum tempoh matang yang dinyatakan. Jika dipanggil pengeluar akan memulangkan prinsipal pelabur awal, menamatkan semua pembayaran kupon masa hadapan.
###Penilaian Kredit
Penarafan kredit penerbit dan akhirnya penarafan kredit bon memberi kesan kepada kadar faedah yang akan diterima oleh pelabur. Agensi penarafan kredit mengukur kelayakan kredit bon korporat dan kerajaan untuk memberikan pelabur gambaran keseluruhan tentang risiko yang terlibat dalam melabur dalam bon tertentu itu berbanding dengan melabur dalam produk yang serupa.
Agensi penarafan kredit biasanya menetapkan gred surat untuk menunjukkan penilaian ini. Standard & Poor's, misalnya, mempunyai skala penarafan kredit daripada cemerlang pada AAA hingga C dan D untuk sekuriti yang membawa risiko kredit yang lebih tinggi. Instrumen hutang dengan penarafan di bawah BB dianggap sebagai gred spekulatif atau bon sampah,. yang bermaksud pengeluar bon itu lebih berkemungkinan mungkir pinjaman.
Pemegang Bon Mendapat Pendapatan
Pemegang bon memperoleh pendapatan dalam dua cara utama. Pertama, kebanyakan bon mengembalikan faedah biasa—kadar kupon—pembayaran yang biasanya dibayar setiap setengah tahun. Walau bagaimanapun, bergantung pada struktur bon, ia mungkin membayar kupon tahunan, suku tahunan atau bulanan. Sebagai contoh, jika bon membayar kadar faedah 4%, dipanggil kadar kupon, dan mempunyai nilai muka $1,000, pelabur akan dibayar $40 setahun atau $20 setiap setengah tahun sehingga matang. Pemegang bon menerima kembali prinsipal penuh mereka pada tempoh matang bon ($1,000 x 0.04 = $40 / 2 = $20).
Cara kedua pemegang bon boleh memperoleh pendapatan daripada pegangan adalah dengan menjual bon di pasaran sekunder. Jika pemegang bon menjual bon sebelum matang, terdapat potensi untuk mendapat keuntungan daripada jualan tersebut. Seperti sekuriti lain, bon boleh meningkat dalam nilai, tetapi beberapa faktor memainkan peranan dengan peningkatan bon.
Sebagai contoh, katakan pelabur membayar $1,000 untuk bon dengan nilai muka $1,000. Jika pemegang bon menjual bon sebelum matang dalam pasaran sekunder dan bon itu mungkin mendapat $1,050, dengan itu memperoleh $50 daripada jualan itu. Sudah tentu, pemegang bon boleh rugi jika nilai bon berkurangan daripada harga pembelian asal.
Pemegang Bon dan Cukai
Selain peningkatan pendapatan pasif biasa dan pulangan pelaburan pada tempoh matang, satu kelebihan besar menjadi pemegang bon ialah pendapatan daripada bon tertentu mungkin dikecualikan daripada cukai pendapatan. Bon perbandaran, yang dikeluarkan oleh kerajaan tempatan atau negeri, sering membayar faedah yang tidak tertakluk kepada cukai. Walau bagaimanapun, untuk membeli bon bebas cukai tiga kali ganda yang dikecualikan daripada cukai negeri, tempatan dan persekutuan, anda biasanya mesti tinggal di perbandaran tempat bon itu dikeluarkan.
Ganjaran untuk Pemegang Bon
Ganjaran yang tersedia kepada pemegang bon termasuk produk pelaburan yang agak selamat. Mereka menerima bayaran faedah tetap dan pulangan prinsipal yang dilaburkan apabila matang. Juga, dalam beberapa kes, faedah tidak tertakluk kepada cukai. Walau bagaimanapun, dengan pegangan bon terbaliknya juga membawa bahagian risikonya.
TTT
Risiko untuk Pemegang Bon
Kadar faedah yang dibayar pada bon mungkin tidak bersaing dengan inflasi. Risiko inflasi ialah ukuran kenaikan harga di seluruh ekonomi. Jika harga meningkat sebanyak 3% dan bon membayar kupon 2%, pemegang bon mempunyai kerugian bersih dalam terma sebenar. Dalam erti kata lain, pemegang bon mempunyai risiko inflasi.
Pemegang bon juga mesti berurusan dengan potensi risiko kadar faedah. Risiko kadar faedah berlaku apabila kadar faedah meningkat. Kebanyakan bon mempunyai kupon kadar tetap, dan apabila kadar pasaran meningkat, mereka mungkin akhirnya membayar kadar yang lebih rendah. Akibatnya, pemegang bon mungkin memperoleh hasil yang lebih rendah berbanding dengan pasaran dalam persekitaran kadar yang semakin meningkat.
Menjadi pemegang bon secara amnya dianggap sebagai usaha berisiko rendah kerana bon menjamin pembayaran faedah yang konsisten dan pulangan prinsipal pada tempoh matang. Walau bagaimanapun, bon hanya selamat seperti penerbit asas. Bon membawa risiko kredit dan risiko lalai kerana ia terikat dengan daya maju kewangan penerbit. Jika syarikat bergelut dari segi kewangan, pelabur berisiko gagal bayar bon. Dalam erti kata lain, pemegang bon mungkin kehilangan 100% daripada prinsipal yang dilaburkan sekiranya syarikat asas memfailkan muflis.
Sebagai contoh, memegang bon korporat biasanya menghasilkan pulangan yang lebih tinggi daripada memegang bon kerajaan,. tetapi ia datang dengan risiko yang lebih tinggi. Perbezaan hasil ini adalah kerana kemungkinan kecil kerajaan atau majlis perbandaran akan memfailkan muflis dan membiarkan pemegang bonnya tidak dibayar. Sudah tentu, bon yang diterbitkan oleh negara asing dengan ekonomi atau kerajaan yang lebih goyah semasa pergolakan masih boleh membawa risiko kemungkiran yang jauh lebih besar daripada yang dikeluarkan oleh kerajaan dan syarikat yang stabil dari segi kewangan.
Pelabur bon mesti mempertimbangkan risiko-berbanding-ganjaran sebagai pemegang bon. Risiko menyebabkan harga bon di pasaran sekunder berubah-ubah dan menyimpang daripada nilai muka bon. Bakal pemegang bon mungkin tidak sanggup membayar $1,000 untuk bon dengan nilai muka $1,000 jika ia dikeluarkan oleh syarikat baharu yang mempunyai sedikit sejarah pendapatan, atau oleh kerajaan asing dengan masa depan yang tidak menentu.
Akibatnya, bon $1,000 hanya boleh dijual pada harga $800 atau pada harga diskaun. Walau bagaimanapun, pelabur yang membeli bon mengambil risiko bahawa penerbit tidak akan melipat atau mungkir sebelum pelaburan matang. Sebagai balasan, pemegang bon mempunyai potensi keuntungan 20% pada tempoh matang.
Contoh Dunia Sebenar Pelaburan sebagai Pemegang Bon
Pemegang bon berpotensi boleh melabur dalam bon kerajaan atau bon korporat. Di bawah adalah contoh setiap satu dengan faedah dan risiko.
###Bon Kerajaan
AS (T-bon) dikeluarkan oleh kerajaan AS untuk mengumpul wang untuk membiayai projek atau operasi harian. Jabatan Perbendaharaan AS mengeluarkan bon melalui lelongan pada pelbagai masa sepanjang tahun manakala bon sedia ada berdagang di pasaran sekunder. Dianggap bebas risiko dengan kepercayaan penuh dan kredit kerajaan AS yang menyokong mereka, T-bons ialah pelaburan kegemaran bagi pelabur konservatif. Walau bagaimanapun, ciri bebas risiko mempunyai kelemahan kerana bon-T biasanya membayar kadar faedah yang lebih rendah daripada bon korporat.
Bon Perbendaharaan ialah bon jangka panjang—matang antara 10 hingga 30 tahun—menyediakan pembayaran faedah separuh tahunan, dan mempunyai nilai muka $1,000. Hasil bon Perbendaharaan 30 tahun ditutup pada 2.817% pada 31 Mac 2019, jadi pemegang bon menerima 2.817% setiap tahun. Pada tempoh matang, dalam 30 tahun, mereka menerima kembali prinsipal yang dilaburkan sepenuhnya. Bon-T boleh dijual di pasaran sekunder sebelum matang.
###Bon Korporat
Bed Bath & Beyond Inc. (BBBY) pada masa ini mempunyai bon diskaun pada 05 April 2019. Bon tetap—BBBY4144685—mempunyai kadar 4.915 dan matang pada Ogos 2034. Sehingga 05 April 2019, bon itu berharga $77.22 berbanding harga tawaran $100 pada isu asal. Nilai bon jatuh kerana BBBY mengalami masalah kewangan selama beberapa tahun.
Ada kalanya, hasil untuk bon BBBY telah meningkat kepada kupon sebanyak 7% yang mencerminkan risiko kredit yang terlibat dengan keselamatan. Sebagai perbandingan, hasil Perbendaharaan 10 tahun berjalan sekitar 2.45%. Tawaran BBBY amat didiskaunkan dengan hasil yang lumayan dan penyajian yang tahan lasak terhadap risiko yang berkaitan. Sekiranya syarikat memfailkan muflis, pemegang bon boleh menghadapi kehilangan keseluruhan prinsipal mereka.
##Sorotan
Pemegang bon ialah pelabur yang memperoleh bon yang diterbitkan oleh entiti seperti perbadanan atau badan kerajaan.
Pemegang bon juga boleh mendapat keuntungan jika bon tertentu yang mereka miliki meningkat dalam nilai, yang kemudiannya boleh dijual di pasaran sekunder.
Pemegang bon pada dasarnya menjadi pemiutang kepada penerbit, dan oleh itu pemegang bon menikmati perlindungan dan keutamaan tertentu berbanding pemegang saham (ekuiti).
Pemegang bon menerima semula prinsipal awal mereka apabila bon matang sebagai tambahan kepada pembayaran faedah berkala (kupon) untuk kebanyakan bon.