Asas Kos

Apakah Asas Kos?

Asas kos ialah nilai asal aset untuk tujuan cukai, biasanya harga belian, diselaraskan untuk pecahan saham,. dividen dan pulangan pengagihan modal . Nilai ini digunakan untuk menentukan keuntungan modal, yang sama dengan perbezaan antara asas kos aset dan nilai pasaran semasa. Istilah ini juga boleh digunakan untuk menerangkan perbezaan antara harga tunai dan harga hadapan komoditi tertentu.

Memahami Asas Kos

Pada peringkat paling asas asas kos pelaburan ialah jumlah amaun asal yang dilaburkan, ditambah dengan sebarang komisen atau yuran yang terlibat dalam pembelian. Ini sama ada boleh diterangkan dari segi jumlah dolar pelaburan, atau harga efektif sesaham yang dibayar untuk pelaburan tersebut.

Menggunakan asas kos yang betul, juga dirujuk sebagai asas cukai, adalah penting terutamanya jika anda melabur semula dividen dan pengagihan keuntungan modal dan bukannya mengambil pendapatan secara tunai. Melabur semula pengagihan meningkatkan asas cukai pelaburan anda, yang anda mesti ambil kira untuk melaporkan keuntungan modal yang lebih rendah dan oleh itu membayar cukai yang lebih sedikit. Jika anda tidak menggunakan asas cukai yang lebih tinggi, anda mungkin akan membayar cukai dua kali pada pengagihan yang dilaburkan semula. Menentukan asas kos yang betul juga merupakan langkah pertama apabila mengira keuntungan dan kerugian selepas stok dijual.

Melabur semula dividen meningkatkan asas kos saham kerana dividen digunakan untuk membeli lebih banyak saham.

Kaedah asas kos purata biasanya digunakan oleh pelabur untuk pelaporan cukai dana bersama. Kaedah asas kos dilaporkan dengan firma pembrokeran tempat aset anda dipegang. Banyak firma pembrokeran lalai kepada kaedah asas kos purata. Pelabur juga boleh memilih daripada kaedah lain termasuk: keluar dahulu masuk dahulu ( FIFO ), keluar dahulu keluar terakhir ( LIFO ), kos tinggi, kos rendah dan banyak lagi. Sebaik sahaja kaedah asas kos ditentukan untuk dana bersama tertentu, kaedah itu mesti kekal berkuat kuasa. Firma pembrokeran akan menyediakan pelabur dengan dokumentasi cukai tahunan yang sesuai ke atas jualan dana bersama berdasarkan pemilihan kaedah asas kos mereka. Konsep asas kos pada asasnya adalah mudah, tetapi ia boleh menjadi rumit dalam banyak cara. Asas kos penjejakan diperlukan untuk tujuan cukai tetapi juga diperlukan untuk membantu menjejak dan menentukan kejayaan pelaburan. Kuncinya adalah untuk menyimpan rekod yang baik dan memudahkan strategi pelaburan jika boleh.

Contoh Asas Kos

Contohnya, jika 100 saham saham dibeli dengan harga $1,000 tahun lepas, dengan dividen tahun pertama berjumlah $100 dan dividen tahun kedua berjumlah $200, yang kesemuanya telah dilaburkan semula, undang-undang cukai terpakai menganggap pendapatan dilabur semula ini sebagai pendapatan. Untuk tujuan pengiraan cukai, asas kos larasan apabila stok dijual akan direkodkan pada $1,300 dan bukannya harga belian asal sebanyak $1,000. Oleh itu, jika harga jualan ialah $1,500, keuntungan boleh cukai hanya akan menjadi $200 ($1,500 - $1,300) dan bukannya $500 ($1,500 - $1,000). Jika asas kos direkodkan secara salah sebagai $1,000, ini menyebabkan liabiliti cukai yang lebih tinggi daripada yang biasanya perlu dibayar.

Perbandingan Asas Kos

Perbandingan asas kos boleh menjadi pertimbangan penting. Andaikan bahawa pelabur membuat pembelian dana berikut berturut-turut dalam akaun bercukai: 1,500 saham pada $20, 1,000 saham pada $10 dan 1,250 saham pada $8. Asas kos purata pelabur dikira dengan membahagikan $50,000/3,750 saham. Kos purata ialah $13.33.

Katakan pelabur kemudiannya menjual 1,000 saham dana pada $19. Pelabur akan mendapat keuntungan modal sebanyak $5,670 menggunakan kaedah asas kos purata.

Keuntungan/kerugian menggunakan asas kos purata: ($19 - $13.33) x 1,000 saham = $5,670

Keputusan boleh berbeza dengan ketara mengikut asas kos.

Mula-mula masuk pertama keluar: ($19 - $20) x 1,000 saham = - $1,000
Keluar pertama kali terakhir: ($19 - $8) x 1,000 = $11,000
Kos tinggi: ($19 - $20) x 1,000 saham = - $1,000
Kos rendah: ($19 - $8) x 1,000 = $11,000

Dalam kes ini, pelabur adalah lebih baik jika mereka telah memilih kaedah FIFO atau kaedah kos tinggi untuk menentukan asas kos sebelum menjual saham. Kaedah ini tidak akan menyebabkan tiada cukai ke atas kerugian $1,000. Dengan kaedah asas kos purata, pelabur mesti membayar cukai keuntungan modal atas keuntungan sebanyak $5,670.

Bagaimana Pemisahan Stok Mempengaruhi Asas Kos

Jika syarikat membahagikan sahamnya, ini akan menjejaskan asas kos sesaham anda, tetapi bukan nilai sebenar pelaburan asal atau pelaburan semasa. Meneruskan contoh di atas, katakan syarikat mengeluarkan pecahan saham 2:1 di mana satu saham lama memberi anda dua saham baharu. Anda boleh mengira asas kos sesaham anda dalam dua cara:

Ambil amaun pelaburan asal ($10,000) dan bahagikannya dengan bilangan saham baharu yang anda pegang (2,000 saham) untuk mencapai asas kos sesaham baharu ($10,000/2,000=$5.00).
Ambil asas kos sesaham anda sebelumnya ($10) dan bahagikannya dengan faktor pecahan 2:1 ($10.00/2 =$5.00).

Asas Kos Saham Hadiah atau Diwarisi

Sekiranya saham itu diberikan kepada anda sebagai hadiah, asas kos anda ialah asas kos pemegang asal yang memberi hadiah kepada anda. Jika saham didagangkan pada harga yang lebih rendah daripada semasa saham itu dihadiahkan, kadar yang lebih rendah ialah asas kos. Jika saham itu diberikan kepada anda sebagai warisan, asas kos saham untuk anda sebagai pewaris ialah harga pasaran semasa saham pada tarikh kematian pemilik asal.

Terdapat banyak faktor yang akan mempengaruhi asas kos anda dan akhirnya cukai anda apabila anda membuat keputusan untuk menjual. Jika asas kos sebenar anda tidak jelas, sila rujuk penasihat kewangan,. akauntan atau peguam cukai.

Asas Kos dan Kontrak Hadapan

Berkenaan dengan niaga hadapan, asas kos ialah perbezaan antara harga spot tempatan komoditi dan harga niaga hadapan yang berkaitan. Sebagai contoh, jika kontrak niaga hadapan jagung tertentu kebetulan didagangkan pada $3.50, manakala harga pasaran semasa komoditi hari ini ialah $3.10, terdapat asas kos 40 sen. Jika sebaliknya adalah benar, dengan kontrak masa hadapan didagangkan pada $3.10 dan harga spot ialah $3.50, asas kos akan menjadi negatif 40 sen, kerana asas kos boleh menjadi positif atau negatif bergantung pada harga yang terlibat.

Harga spot tempatan mewakili harga semasa untuk aset asas, manakala harga yang disenaraikan dalam kontrak niaga hadapan merujuk kepada kadar yang akan diberikan pada titik tertentu pada masa hadapan. Harga niaga hadapan berbeza dari kontrak ke kontrak bergantung pada bulan apabila ia ditetapkan untuk tamat tempoh.

Seperti mekanisme pelaburan lain, harga spot turun naik bergantung pada keadaan pasaran tempatan semasa. Apabila tarikh penghantaran menghampiri, harga niaga hadapan dan harga spot beralih lebih rapat.

Sorotan

Asas kos ialah harga asal aset diperoleh, untuk tujuan cukai.
Keuntungan modal dikira dengan mengira perbezaan daripada harga jualan kepada asas kos.
Beberapa kaedah perakaunan wujud untuk melaraskan asas kos supaya ia lebih menguntungkan, tetapi berhati-hati untuk mengikuti garis panduan IRS.