Aktualna metoda ekspozycji (CEM)

Jaka jest metoda bieżącej ekspozycji (CEM)?

Metoda bieżącej ekspozycji (CEM) to system stosowany przez instytucje finansowe do pomiaru ryzyka związanego z utratą przewidywanych przepływów pieniężnych z ich portfeli instrumentów pochodnych z powodu niewykonania zobowiązania przez kontrahenta.

CEM podkreśla koszt zastąpienia kontraktu pochodnego i sugeruje bufor kapitałowy, który powinien być utrzymywany na wypadek potencjalnego ryzyka niewykonania zobowiązania.

Zrozumienie aktualnej metody ekspozycji

Banki i inne instytucje finansowe zazwyczaj wykorzystywały model CEM do modelowania swojej ekspozycji na określone instrumenty pochodne w celu alokacji wystarczającego kapitału na pokrycie potencjalnego ryzyka kontrahenta. Zgodnie z obecną metodą ekspozycji, całkowita ekspozycja instytucji finansowej jest równa kosztowi zastąpienia wszystkich kontraktów wycenianych według wartości rynkowej plus narzut, który ma odzwierciedlać potencjalną przyszłą ekspozycję (PFE).

Narzut jest teoretyczną kwotą główną aktywów bazowych, do której przypisano wagę. Mówiąc prościej, całkowita ekspozycja w ramach CEM będzie stanowić procent całkowitej wartości transakcji. Rodzaj aktywów bazowych instrumentu pochodnego będzie miał inną wagę w zależności od rodzaju aktywów i terminu zapadalności.

Przykład CEM

Na przykład, powiedzmy, że instrument pochodny stopy procentowej z terminem zapadalności od jednego do pięciu lat będzie miał dodatek PFE w wysokości 0,5%, ale pochodny metali szlachetnych z wyłączeniem złota miałby dodatek w wysokości 7%. Tak więc kontrakt o wartości 1 miliona dolarów na swap stóp procentowych ma PFE w wysokości 5 000 USD, ale podobny kontrakt na metale szlachetne ma wartość rynkową 70 000 USD. Obecna metoda ekspozycji połączy te dwie kwoty (75 000 USD) i da CME na poziomie 7,5%. Odpowiada to kosztowi odtworzenia kontraktu o wartości 70 000 USD z wyceną rynkową plus 5000 USD PFE.

W rzeczywistości większość kontraktów dotyczy znacznie większych kwot w dolarach, a instytucje finansowe posiadają wiele, a niektóre odgrywają rolę kompensacyjną. Tak więc obecna metoda ekspozycji ma pomóc bankowi wykazać, że odłożył wystarczającą ilość kapitału, aby pokryć ogólną ujemną ekspozycję.

Historia stojąca za obecną metodą ekspozycji

Obecna metoda ekspozycji została skodyfikowana w ramach pierwszych porozumień bazylejskich w celu uwzględnienia w szczególności ryzyka kredytowego kontrahenta (CCR) w pozagiełdowych (OTC) instrumentach pochodnych. Celem Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego jest poprawa zdolności sektora finansowego do radzenia sobie ze stresem finansowym. Dzięki poprawie zarządzania ryzykiem i przejrzystości banków międzynarodowe porozumienie ma nadzieję uniknąć efektu domina upadających instytucji.

Pomimo praktycznego zastosowania obecnej metody ekspozycji, jej ograniczenia zostały obnażone przez kryzys finansowy, który rozpoczął się po części z powodu niewystarczających kapitału na pokrycie ekspozycji na instrumenty pochodne w instytucjach finansowych. Główna krytyka CEM wskazywała na brak rozróżnienia pomiędzy transakcjami zabezpieczonymi i nieobjętymi depozytem zabezpieczającym.

Co więcej, istniejące metody określania ryzyka były zbyt skoncentrowane na bieżącej wycenie, a nie na fluktuacjach przepływów pieniężnych w przyszłości. Aby temu przeciwdziałać, w 2017 r. Komitet Bazylejski opublikował Standardowe Podejście do Ryzyka Kredytowego Kontrahenta (SA-CCR), które ma zastąpić zarówno metodę CEM, jak i metodę standardową (alternatywę dla CEM). SA-CCR na ogół stosuje wyższe współczynniki dodatkowe do większości klas aktywów i zwiększa kategorie w ramach tych klas.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Obecna metoda ekspozycji (CEM) jest sposobem dla firm na zarządzanie ryzykiem kontrahenta związanym z transakcjami na instrumentach pochodnych.

• Metoda zarządzania ryzykiem CEM została ustanowiona w odpowiedzi na rosnące obawy dotyczące wielkości i nieprzejrzystości rynku pozagiełdowych instrumentów pochodnych, które mogą prowadzić do systemowych niepowodzeń, jeśli nie zostaną złagodzone.

• CEM stosuje zmodyfikowaną kalkulację kosztu zastąpienia z mechanizmem ważenia, który będzie zależał od rodzaju posiadanego kontraktu pochodnego.