Nadmierne zwroty
Czym są nadwyżki zwrotów?
Nadwyżkowe zwroty to zwroty osiągnięte powyżej i poza zwrotem pełnomocnika. Nadmierne zwroty będą zależeć od wyznaczonego porównania zwrotu z inwestycji do analizy. Niektóre z najbardziej podstawowych porównań zwrotu obejmują stopę bez ryzyka i poziomy odniesienia o podobnym poziomie ryzyka do analizowanej inwestycji.
Zrozumienie nadmiernych zwrotów
Nadmierne zwroty są ważnym wskaźnikiem, który pomaga inwestorowi ocenić wydajność w porównaniu z innymi alternatywami inwestycyjnymi. Ogólnie rzecz biorąc, wszyscy inwestorzy mają nadzieję na dodatnią nadwyżkę zwrotu, ponieważ zapewnia inwestorowi więcej pieniędzy, niż mogliby osiągnąć, inwestując gdzie indziej.
Nadwyżkę zwrotu identyfikuje się, odejmując zwrot z jednej inwestycji od całkowitego procentu zwrotu osiągniętego w innej inwestycji. Przy obliczaniu nadwyżki zwrotu można zastosować wiele miar zwrotu. Niektórzy inwestorzy mogą chcieć widzieć nadwyżkę zwrotu jako różnicę w ich inwestycji w stosunku do stopy wolnej od ryzyka.
Innym razem nadwyżkę zwrotu można obliczyć w porównaniu z bardzo porównywalnym wskaźnikiem o podobnej charakterystyce ryzyka i zwrotu. Użycie ściśle porównywalnych testów porównawczych to obliczenie zwrotu, którego wynikiem jest nadwyżka zwrotu znana jako alfa.
Ogólnie porównania zwrotów mogą być pozytywne lub negatywne. Dodatnia nadwyżka zwrotu pokazuje, że inwestycja przewyższała porównanie, natomiast ujemna różnica w zwrotach występuje, gdy inwestycja jest gorsza. Inwestorzy powinni pamiętać wyłącznie, że porównanie zwrotów z inwestycji z benchmarkiem zapewnia nadwyżkę zwrotu, która niekoniecznie uwzględnia wszystkie potencjalne koszty transakcyjne porównywalnego proxy.
Na przykład użycie S&P 500 jako punktu odniesienia zapewnia obliczenie nadwyżki zwrotu, które zazwyczaj nie uwzględnia rzeczywistych kosztów wymaganych do zainwestowania we wszystkie 500 akcji w Indeksie ani opłat za zarządzanie za inwestowanie w fundusz zarządzany przez S&P 500.
Nadmiar zwrotu a Stawki bez ryzyka
Inwestycje pozbawione ryzyka i niskiego ryzyka są często wykorzystywane przez inwestorów, którzy chcą zachować kapitał na różne cele. Amerykańskie obligacje skarbowe są zazwyczaj uważane za najbardziej podstawową formę bezpiecznych papierów wartościowych. Inwestorzy mogą kupować amerykańskie obligacje skarbowe z terminem zapadalności jednego miesiąca, dwóch miesięcy, trzech miesięcy, sześciu miesięcy, jednego roku, dwóch lat, trzech lat, pięciu lat, siedmiu lat, 10 lat, 20 lat i 30 lat.
Każdy termin zapadalności będzie miał inny oczekiwany zwrot znaleziony wzdłuż krzywej dochodowości amerykańskich obligacji skarbowych. Inne rodzaje inwestycji o niskim ryzyku obejmują certyfikaty depozytowe, rachunki rynku pieniężnego i obligacje komunalne.
Inwestorzy mogą określić nadwyżkowe poziomy zwrotu na podstawie porównań z papierami wartościowymi wolnymi od ryzyka. Na przykład, jeśli jeden rok Skarbu zwrócił 2,0%, a akcje technologiczne Meta (dawniej Facebook) zwróciły 15%, wówczas nadwyżka zwrotu z inwestycji w Meta wynosi 13%.
###Alfa
Często przy określaniu nadwyżki zwrotu inwestor będzie chciał przyjrzeć się bliżej porównywalnej inwestycji. I tu pojawia się alfa. Alpha jest wynikiem bardziej zawężonych obliczeń, które obejmują jedynie benchmark o porównywalnych cechach ryzyka i zwrotu z inwestycji. Alfa jest powszechnie obliczana w zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi jako nadwyżka zwrotu, jaką osiąga zarządzający funduszem w stosunku do określonego benchmarku funduszu.
Szeroka analiza zwrotu z akcji może polegać na obliczeniach alfa w porównaniu do S&P 500 lub innych indeksów szerokiego rynku, takich jak Russell 3000. Analizując określone sektory, inwestorzy będą używać indeksów porównawczych, które obejmują akcje w tym sektorze. Na przykład Nasdaq 100 może być dobrym porównaniem alfa dla technologii o dużej kapitalizacji.
Ogólnie rzecz biorąc, aktywni zarządzający funduszami starają się wygenerować dla swoich klientów pewną wartość alfa powyżej określonego poziomu referencyjnego funduszu. Pasywni zarządzający funduszami będą dążyć do dopasowania zasobów i zwrotu z indeksu.
fundusz inwestycyjny o dużej kapitalizacji , który ma taki sam poziom ryzyka jak indeks S&P 500. Jeśli fundusz wygeneruje zwrot w wysokości 12% w roku, w którym indeks S&P 500 osiągnął tylko 7%, różnica 5% zostanie uznana za wartość alfa wygenerowaną przez zarządzającego funduszem.
Nadmiar zwrotu a Koncepcje ryzyka
Jak wspomniano, inwestor ma możliwość osiągnięcia nadwyżki zwrotu poza porównywalnym pełnomocnikiem. Jednak kwota nadwyżki zwrotu jest zwykle związana z ryzykiem. Teoria inwestycji ustaliła, że im większe ryzyko inwestor jest skłonny podjąć, tym większa jest jego szansa na wyższe zyski. W związku z tym istnieje kilka wskaźników rynkowych, które pomagają inwestorowi zrozumieć, czy zyski i nadwyżki, które osiągają, są warte zachodu.
###Beta
Beta to metryka ryzyka określona ilościowo jako współczynnik w analizie regresji, który zapewnia korelację indywidualnej inwestycji z rynkiem (zwykle S&P 500). Beta 1 oznacza, że inwestycja będzie doświadczać tego samego poziomu zmienności zwrotu z systematycznych ruchów rynkowych, co indeks rynkowy.
Beta powyżej jednego oznacza, że inwestycja będzie miała większą zmienność zwrotu, a tym samym wyższy potencjał zysków lub strat. Beta poniżej jednego oznacza, że inwestycja będzie charakteryzować się mniejszą zmiennością zwrotu, a zatem mniejszym odchyleniem od systematycznych efektów rynkowych z mniejszym potencjałem zysku, ale także mniejszym potencjałem strat.
Beta jest ważnym wskaźnikiem używanym podczas generowania wykresu Efficient Frontier w celu opracowania linii alokacji kapitału, która definiuje optymalny portfel. Zwroty z aktywów na granicy efektywnej są obliczane przy użyciu następującego modelu wyceny aktywów kapitałowych :
Beta może być pomocnym wskaźnikiem dla inwestorów w zrozumieniu ich nadmiernych poziomów zwrotu. Skarbowe papiery wartościowe mają współczynnik beta około zera. Oznacza to, że zmiany rynkowe nie będą miały wpływu na zwrot Skarbu Państwa, a 2,0% uzyskane z rocznego Skarbu Państwa w powyższym przykładzie jest pozbawione ryzyka.
Meta z drugiej strony ma beta około 1,29, więc systematyczne ruchy rynkowe, które są pozytywne, doprowadzą do wyższego zwrotu dla Meta niż ogólny indeks S&P 500 i vice versa.
Alfa Jensena
W aktywnym zarządzaniu wskaźnik alfa menedżera funduszu może być używany jako miara oceny ogólnej wydajności menedżera. Niektóre fundusze zapewniają swoim menedżerom opłatę za wyniki, która stanowi dodatkową zachętę dla zarządzających funduszami do przekraczania ich benchmarków. W inwestycjach istnieje również miara znana jako Alfa Jensena. Alfa Jensena ma na celu zapewnienie przejrzystości w kwestii tego, jaka część nadwyżki zwrotu menedżera była związana z ryzykiem wykraczającym poza benchmark funduszu.
Alfa Jensena jest obliczana przez:
Alfa Jensena równa zero oznacza, że osiągnięta alfa dokładnie jest kompensowana przez inwestora za dodatkowe ryzyko podjęte w portfelu. Dodatnia Alfa Jensena oznacza, że zarządzający funduszem przepłacił inwestorom za ryzyko, a ujemna Alfa Jensena byłaby odwrotna.
Współczynnik ostrości
W zarządzaniu funduszami wskaźnik Sharpe'a jest kolejnym miernikiem, który pomaga inwestorowi zrozumieć ich nadwyżkę zwrotu pod względem ryzyka.
Współczynnik Sharpe'a jest obliczany przez:
Im wyższy współczynnik Sharpe'a inwestycji, tym więcej inwestor otrzymuje rekompensatę na jednostkę ryzyka. Inwestorzy mogą porównać wskaźniki Sharpe'a inwestycji z równymi zwrotami, aby zrozumieć, gdzie ostrożniej osiąga się nadwyżkę zwrotu. Na przykład dwa fundusze mają roczny zwrot w wysokości 15% przy Sharpe Ratio 2 vs. 1. Fundusz o współczynniku Sharpe'a równym 2 generuje większy zwrot na jednostkę ryzyka.
Uwagi specjalne
Krytycy funduszy inwestycyjnych i innych aktywnie zarządzanych portfeli twierdzą, że konsekwentne generowanie alfa w długim okresie jest prawie niemożliwe, w wyniku czego inwestorzy są wtedy teoretycznie lepiej zainwestowani w indeksy giełdowe lub zoptymalizowane portfele, które zapewniają im poziom oczekiwanego zwrotu i poziomu nadwyżki zwrotu ponad stopę wolną od ryzyka.
Pomaga to uzasadnić inwestowanie w zdywersyfikowany portfel, który jest zoptymalizowany pod kątem ryzyka, aby osiągnąć najbardziej efektywny poziom nadwyżki zwrotu ponad stopę wolną od ryzyka w oparciu o tolerancję ryzyka.
W tym miejscu może pojawić się linia efektywnej granicy i rynku kapitałowego. Efficient Frontier wyznacza granicę zwrotów i poziomów ryzyka dla kombinacji punktów aktywów generowanych przez model wyceny aktywów kapitałowych. Efficient Frontier uwzględnia punkty danych dla każdej dostępnej inwestycji, w którą inwestor może chcieć zainwestować. Kiedy granica efektywna jest nakreślona na wykresie, linia rynku kapitałowego jest rysowana tak, aby dotykała granicy efektywnej w jej najbardziej optymalnym punkcie.
Dzięki temu modelowi optymalizacji portfela opracowanemu przez naukowców zajmujących się finansami, inwestor może wybrać punkt na linii alokacji kapitału, w którym chce zainwestować, w oparciu o preferencje dotyczące ryzyka. Inwestor z preferencją zerowego ryzyka zainwestowałby 100% w papiery wartościowe wolne od ryzyka.
Najwyższy poziom ryzyka zainwestowałby 100% w kombinację aktywów sugerowaną w punkcie przecięcia. Inwestowanie 100% w portfel rynkowy zapewniłoby wyznaczony poziom oczekiwanego zwrotu, przy czym nadwyżka zwrotu służyłaby jako różnica w stosunku do stopy wolnej od ryzyka.
Jak pokazano na przykładzie modelu wyceny aktywów kapitałowych, granicy efektywnej i linii alokacji kapitału, inwestor może wybrać poziom nadwyżki zwrotu, który chce osiągnąć powyżej stopy wolnej od ryzyka, w oparciu o wielkość ryzyka, które chce podjąć.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Nadwyżka zwrotu jest ważnym czynnikiem podczas korzystania z nowoczesnej teorii portfela, która stara się inwestować ze zoptymalizowanym portfelem.
Nadmierne zwroty będą zależeć od wyznaczonego porównania zwrotu z inwestycji do analizy.
Przy obliczaniu nadwyżki zwrotu powszechnie stosuje się stopę bez ryzyka i wskaźniki o podobnym poziomie ryzyka do analizowanej inwestycji.
Alpha to rodzaj wskaźnika nadwyżki zwrotu, który koncentruje się na zwrocie z wydajności przekraczającym ściśle porównywalny poziom odniesienia.
Nadwyżkowe zwroty to zwroty osiągnięte powyżej i poza zwrotem pełnomocnika.