Handel Ginzy

Co to jest handel Ginzy?

Handel Ginzy polega na sprzedaży części zlecenia po cenie oferty, a następnie pozostałej części temu samemu brokerowi po niższej cenie bid. Celem jest osiągnięcie średniej ceny zlecenia, która mieści się gdzieś pomiędzy obecnym spreadem bid-ask.

Ta praktyka, niegdyś popularna w miejscach obrotu giełdowego, w dużej mierze wyszła z mody ze względu na kontrolę regulacyjną i fakt, że spready bid-ask spadły, a obecnie handluje się w groszach. Co więcej, używanie handlu Ginzy do cen gier jest obecnie nielegalne na wielu giełdach.

Zrozumienie handlu Ginzy

Handel Ginzy był pierwotnie wykonywany głównie w celu osiągnięcia średniej ceny dla klienta w ramach predefiniowanych przyrostów lub ticków, w których odbywa się handel na rynku. Tik jest miarą minimalnego ruchu ceny papieru wartościowego w górę lub w dół. Tik może również odnosić się do zmiany ceny papieru wartościowego z transakcji na transakcję.

Handel Ginzy jest ogólnie uważany za nieetyczny, a praktyka jest niezgodna z prawem, jeśli taka transakcja jest spowodowana zmową między brokerami. Brokerzy angażują się w handel Ginzy, aby uniknąć zasad, które zabraniają handlu pojedynczym zleceniem z różnymi przyrostami. Jednak wynikająca z tego praktyka nadal łamie zasady, które zabraniają brokerowi kwotowania różnych cen przy tym samym zleceniu.

Reguły giełdowe zazwyczaj wymagają, aby brokerzy starali się uzyskać najlepszą możliwą cenę dla swoich klientów i aby dokonywali wszystkich transakcji na otwartym rynku. Zapotrzebowanie na handel Ginzy z czasem spadło, ponieważ giełdy zmniejszyły rozmiary ticków z 1/8 dolara widzianego w przeszłości do wartości jednego centa, którymi handluje obecnie wiele instrumentów . Zwiększone wykorzystanie elektronicznych i dostępnych bez recepty systemów kojarzenia zamówień pomaga również zapobiegać nielegalnym obrotom.

Ginzy Trading i ustawa o giełdach towarowych

Organy regulacyjne uznały, że handel Ginzy jest niekonkurencyjną praktyką handlową, która narusza ustawę o giełdach towarowych.

Ustawa o giełdach towarowych, czyli CEA, uchwalona w 1936 r., zawiera regulacje federalne dotyczące wszystkich działań związanych z obrotem kontraktami terminowymi. CEA zasadniczo zastąpił ustawę Grain Futures Act z 1922 r. i ma na celu zapobieganie i usuwanie przeszkód w handlu towarami międzystanowymi poprzez regulowanie transakcji na giełdach towarowych futures. Regulacje w ramach CEA ograniczają lub znoszą krótką sprzedaż i eliminują możliwość manipulacji. CEA ustanowił również ramy prawne, w ramach których działa Komisja ds. Obrotu Towarowymi Kontraktami Terminowymi (CTFC).

CEA daje Komisji Commodity Future Trading Commission uprawnienia do ustanawiania przepisów w obrocie. Przepisy te promują konkurencyjne i wydajne rynki terminowe i jako takie zabraniają korzystania z handlu Ginzy, ponieważ jest to niekonkurencyjna praktyka handlowa. Regulacje przedstawione przez CFTC chronią również inwestorów przed manipulacjami, nadużyciami handlowymi i oszustwami.

CFTC ma pięć komisji, z których każda kierowana jest przez komisarza, który jest mianowany przez prezydenta i zatwierdzany przez Senat.

Handel Ginzy osiągał apogeum od lat 80. do wczesnych lat 2000., kiedy wielkość kleszczy była podawana w ułamkach. Decymalizacja notowań giełdowych znacznie zmniejszyła opłacalność tej praktyki.

Przykład handlu Ginzy

Wyobraź sobie, że akcje XYZ są notowane na poziomie 48,00 - 49,00 USD, co daje spread na poziomie 1,00 USD. Załóżmy również, że wielkość kleszcza dla tej hipotetycznej akcji wynosi 0,50 USD. Kupujący jest zainteresowany kupnem 200 akcji XYZ, a kilku sprzedających wyraziło zainteresowanie ofertą na średnim poziomie 48,50 USD. Sprzedający jest zmotywowany do sprzedaży XYZ kupującemu, ale chce lepszej ceny. Sprzedający może zaoferować 100 za 48,50 USD i sprzedać pozostałe 100 akcji po 48,00 USD, za średnią cenę 48,25 USD.

Ta cena jest poprawą dla kupującego (który mógł chcieć zapłacić 48,50 USD) i sprzedającego (który mógł chcieć sprzedać po 48,00 USD). Dzieląc zlecenie na dwie części, sprzedający był w stanie znaleźć tick ceny, który istniał pomiędzy minimalnym rozmiarem akcji XYZ, co czyniło z niego transakcję Ginzy.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Handel Ginzy polega na podzieleniu zlecenia częściowo na ofertę, a częściowo po cenie kupna.

• Chociaż ta praktyka była kiedyś powszechna w handlu fizycznym na giełdach, handel elektroniczny i nadzór regulacyjny znacznie ograniczyły jej zastosowanie.

• Praktyka jest również coraz bardziej przestarzała, ponieważ spready bid-ask są podawane w groszach.

• Dziś handel Ginzy jest w dużej mierze zabroniony na mocy ustawy o obrocie towarami.

• Celem jest osiągnięcie średniego wypełnienia, które jest wyższe niż oferta rynkowa, jako poprawa ceny dla klienta.

##FAQ

W jaki sposób ludzie czerpią zyski z spreadu Bid-Ask?

Trader, który aktywnie publikuje zarówno ofertę kupna, jak i ofertę akcji, jest znany jako animator rynku. Jeśli animator rynku może konsekwentnie kupować po licytacji i sprzedawać po ofercie, zyskuje na różnicy między dwiema cenami.

Dlaczego inwestorzy dzielą zamówienia?

Traderzy mogą dzielić większe zlecenia na szereg mniejszych z kilku powodów. Jednym z nich może być uniknięcie przesuwania rynku przy dużym zamówieniu. Jeśli sprzedający musi pozbyć się jednocześnie dużej liczby akcji, może to sztucznie obniżyć cenę i skutkować gorszym wypełnieniem. Seria mniejszych zleceń sprzedaży jest mniej prawdopodobna, aby mieć taki sam natychmiastowy wpływ. Trader może również podzielić zlecenie w celu uzyskania lepszej ceny lub uzyskania średniej ceny w pewnym okresie czasu.

Jak działa spread Bid-Ask?

Spread bid-ask reprezentuje najwyższą cenę, jaką ktoś jest w stanie zapłacić za akcje wraz z najniższą ceną, jaką ktoś jest skłonny je sprzedać. Ta oferta cenowa może zostać ustalona przez animatora rynku (MM), który jest skłonny obrać obie strony tego rynku lub wynik różnych kupujących i sprzedających. Im węższy spread, często tym bardziej płynny i aktywny jest bulion. Szerokie spready wskazują natomiast na brak płynności.