Wykup instytucjonalny (WNB)
Co to jest wykup instytucjonalny (WNB)?
Wykup instytucjonalny (WNB) odnosi się do nabycia pakietu kontrolnego w firmie przez inwestora instytucjonalnego, takiego jak firmy private equity lub venture capital,. lub instytucje finansowe, takie jak banki komercyjne. Wykupy mogą dotyczyć spółek publicznych, jak w przypadku transakcji „przejście na prywatne”, lub wykupów prywatnych w drodze sprzedaży bezpośredniej. Wykupy instytucjonalne są przeciwieństwem wykupów menedżerskich (MBO), w których obecne kierownictwo firmy przejmuje całość lub część firmy.
Jak działa wykup instytucjonalny (WNB)
Wykupy instytucjonalne (WNB) mogą odbywać się przy współpracy dotychczasowych właścicieli firm, ale mogą być wrogie, gdy są uruchamiane i zawierane w wyniku sprzeciwu istniejącego kierownictwa. Nabywca instytucjonalny może zdecydować o utrzymaniu dotychczasowego zarządzania firmą po przejęciu. Jednak często kupujący woli zatrudnić nowych menedżerów, czasami dając im udziały w biznesie. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli firma private equity jest zaangażowana w wykup, zajmie się strukturą i wyjściem z transakcji, a także zatrudnieniem menedżerów.
Nabywcy instytucjonalni zazwyczaj specjalizują się w określonych branżach, a także kierują się preferowaną wielkością transakcji. Firmy, które mają niewykorzystaną zdolność zadłużeniową, radzą sobie gorzej ze swoimi branżami, ale nadal generują wysokie przepływy gotówki, a stabilne przepływy pieniężne i niskie wymagania dotyczące nakładów kapitałowych stanowią atrakcyjne cele do wykupu.
Zazwyczaj inwestor przejmujący stara się sprzedać swój udział w spółce nabywcy strategicznemu (na przykład konkurentowi z branży) lub w ramach pierwszej oferty publicznej (IPO). Nabywcy instytucjonalni kierują się ustalonymi ramami czasowymi, często od pięciu do siedmiu lat, oraz planowaną przeszkodą w zwrocie z inwestycji dla transakcji.
IBO a wykupy lewarowane (LBO)
Wykupy instytucjonalne są określane jako wykupy lewarowane (LBO), gdy wiążą się z wysokim stopniem dźwigni finansowej, co oznacza, że są dokonywane przy użyciu głównie pożyczonych środków.
Dźwignia, mierzona wskaźnikiem zadłużenia do EBITDA dla wykupów, może wynosić od czterech do siedmiu razy. Wysoka dźwignia związana z transakcjami LBO zwiększa ryzyko niepowodzenia transakcji, a nawet bankructwa, jeśli nowi właściciele nie są zdyscyplinowani w płaconej cenie lub nie są w stanie wygenerować planowanych usprawnień firmy poprzez zwiększenie wydajności operacyjnej i zmniejszenie kosztów wystarczających do obsługi zadłużenia na finansowanie transakcji.
Rynek LBO osiągnął swój szczyt pod koniec lat 80., kiedy sfinalizowano setki transakcji. Słynne przejęcie RJR Nabisco przez KKR w 1988 r. kosztowało 25 miliardów dolarów i opierało się na pożyczonych pieniądzach, aby sfinansować blisko 90% kosztów transakcji. Był to największy LBO swoich czasów.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
WNB, który korzysta z wysokiego stopnia dźwigni finansowej, jest określany jako wykup lewarowany (LBO).
Wykup instytucjonalny (IBO) ma miejsce, gdy inwestor instytucjonalny, taki jak spółka private equity, przejmuje pakiet kontrolny w spółce.
Nabywcy instytucjonalni zazwyczaj specjalizują się w określonych branżach, a także kierują się preferowaną wielkością transakcji.
Ci nabywcy kierują się również ustalonymi ramami czasowymi, często od pięciu do siedmiu lat, oraz planowaną przeszkodą w zwrocie z inwestycji dla transakcji.
WNB mogą być przyjazne – przy wsparciu obecnych właścicieli – lub wrogo nastawieni, gdy obecne zarządzanie obiektami.
