Niska pożyczka / brak dokumentacji

Co to jest pożyczka o niskim poziomie/brak dokumentacji?

Pożyczka o niskim poziomie/brak dokumentacji pozwala potencjalnemu kredytobiorcy ubiegać się o kredyt hipoteczny, jednocześnie dostarczając niewiele lub nie dostarczając żadnych informacji dotyczących ich zatrudnienia, dochodów lub majątku. Regulacja tych pożyczek znacznie się zmieniła od 2008 roku, ale pozostają one opcją dla niektórych pożyczkobiorców w nietradycyjnych sytuacjach finansowych.

Jak działa pożyczka na niski poziom/brak dokumentacji

Kredytobiorcy, którzy szukają tych produktów, mają zwykle nietradycyjne strumienie dochodów, które mogą być trudniejsze do udokumentowania w tradycyjnym wniosku o kredyt hipoteczny. Przykładami mogą być inwestycje alternatywne lub rozwiązania dotyczące samozatrudnienia, w których kredytobiorca minimalizuje zgłaszanie dochodów do celów podatkowych. Pożyczkodawcy biorący pod uwagę te pożyczki zwykle koncentrują się na ocenie kredytowej wnioskodawcy,. zdolności do wpłaty większej niż zwykle zaliczki i nietradycyjnej dokumentacji, takiej jak wyciągi bankowe. Oprocentowanie tych kredytów jest zwykle wyższe niż tradycyjnie udokumentowanych kredytów hipotecznych.

Źródła pożyczki na niskim poziomie/braku dokumentacji

Pożyczka o niskim poziomie/brak dokumentacji może brzmieć jak powrót do czasów przed 2008 r., kiedy kredyty były kłamliwe i kredyty subprime,. ale pozostaje opcją dla niektórych segmentów branży hipotecznej. Początki tego terminu tkwią w narastaniu krachu na rynku nieruchomości w 2008 r. Na początku i w połowie 2000 r. kredytodawcy, którzy odczuwali presję, aby udzielać pożyczek na korzystniejszych warunkach, rozluźnili wymogi dotyczące dokumentacji do tego stopnia, że produkty o niskiej dokumentacji stały się komunał. Jedną z klas tych produktów były pożyczki NINJA . NINJA to akronim oznaczający „brak weryfikacji dochodu, pracy lub aktywów”. Pożyczkodawcy często udzielali tych pożyczek pożyczkobiorcom wyłącznie w oparciu o ich ocenę kredytową, bez dalszej dokumentacji zdolności danej osoby do dokonywania płatności.

NINJA i inne kredyty o niskiej dokumentacji – wraz z praktykami kredytowania subprime – doprowadziły bezpośrednio do krachu 2008 roku. Rynek mieszkaniowy spowolnił w połowie 2000 roku, a kredytobiorcy coraz bardziej nie byli w stanie nadążyć za wymaganymi płatnościami. Odpowiedzi regulacyjne na to załamanie obejmowały zasadę z 2008 r. uchwaloną przez Rezerwę Federalną poprzez Ustawę o Prawdzie w Pożyczkach (TILA), która wymagała od pożyczkodawców weryfikacji zdolności pożyczkobiorcy do spłaty każdej pożyczki, w której nałożono wyższe oprocentowanie ze względu na słabszy profil wnioskodawcy . Nastąpiła ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act z 2010 r ., a modyfikacja zasady Dodda-Franka znana jako zdolność do spłaty została sfinalizowana przez Biuro Ochrony Finansowej Konsumentów (CFPB) w styczniu 2013 r. Ta zasada wymagała od kredytodawców odpowiedniego określenia zdolność kredytobiorcy do dokonywania wymaganych miesięcznych spłat kredytu hipotecznego. Kredytodawcy, którzy tego nie zrobili, podlegaliby karom ustanowionym przez Kongres USA.

Zwrot pożyczek o niskim stanie/braku dokumentacji

Wiele najbardziej ryzykownych kategorii pożyczek o niskim poziomie/bez dokumentacji, takich jak pożyczki NINJA, zniknęło po krachu z 2008 roku i odejściu Dodda-Franka. Zdolność do spłaty pozwalała jednak na spłatę kredytów o niskiej dokumentacji, w tym klasy znanej jako alternatywne kredyty dokumentacyjne.

Ustawa z 2018 r. uchylająca część ustawy Dodd-Frank złagodziła standardy dotyczące uznawania potencjalnych kredytów za kwalifikujące się kredyty hipoteczne. Ustawa ta nie naruszyła zasady zdolności do spłaty, ale prawo ułatwiło kredytobiorcom uniknięcie klasyfikacji z niską dokumentacją. Wiele mniejszych banków naciskało na tę korektę, argumentując, że ograniczenia Dodda-Franka były niepotrzebnie uciążliwe dla tych banków. Argumentowali, że krajowi pożyczkodawcy zrezygnowali z bardziej ryzykownych pożyczek, które mogą okazać się korzystne dla społeczności lokalnych, oraz że mniejsze banki mogą wspierać ożywienie rynków nieruchomości dzięki łagodniejszym praktykom kredytowym.