Investor's wiki

Nowelizacja w zakresie odszkodowań dla bezrobotnych z 1992 r.

Nowelizacja w zakresie odszkodowań dla bezrobotnych z 1992 r.

Jakie są poprawki dotyczące rekompensat dla bezrobotnych z 1992 roku?

Poprawki dot. odszkodowań dla bezrobotnych z 1992 r. to przepisy obowiązujące w Stanach Zjednoczonych, które pozwalają pracownikowi, który traci pracę, na przeniesienie ufundowanych przez pracodawcę oszczędności emerytalnych na kwalifikowany plan emerytalny, taki jak indywidualne konto emerytalne (IRA),. bez konsekwencji podatkowych. Przepis zezwalający na to byłym pracownikom znalazł się wśród innych nowelizacji ustawy o doraźnym zasiłku dla bezrobotnych z 1991 r., która w tamtym czasie przedłużyła doraźne zasiłki dla bezrobotnych.

Zrozumienie zmian w zakresie rekompensat dla bezrobotnych z 1992 r.

Zgodnie z poprawkami dot. odszkodowań dla bezrobotnych z 1992 r., jeśli stracisz pracę, pracodawca ma obowiązek zapewnić Ci możliwość przeniesienia oszczędności emerytalnych w ramach planu sponsorowanego przez firmę, takiego jak 401(k),. na konto IRA lub inne kwalifikowane konto planu emerytalnego, które wybierzesz.

Prawo daje pracownikom możliwość przenoszenia się z powiernika do powiernika. W przelewie powierniczym do powiernika, zwanym również przelewem bezpośrednim,. środki nie są wypłacane bezpośrednio właścicielowi rachunku, a właściciel rachunku nie otrzymuje czeku wystawionego na nowe konto. Zamiast tego dwie instytucje finansowe ułatwiają przelew w Twoim imieniu.

W przypadku przelewu z powiernika do powiernika żadne podatki nie są potrącane z przenoszonej kwoty. Ponadto przelew nie liczy się jako wypłata, co oznacza, że kwota nie jest uważana za dochód podlegający opodatkowaniu.

Jeśli zdecydujesz się otrzymać środki czekiem, istnieje obowiązek potrącenia 20% kwoty wypłaty, która jest wpłacana do Internal Revenue Service (IRS) na pokrycie federalnego podatku dochodowego, niezależnie od tego, ile ostatecznie możesz otrzymać należny. Na przykład, jeśli faktycznie jesteś winien tylko 12% w momencie podatkowym, oznacza to, że będziesz musiał poczekać, aż rozliczysz podatki, aby odzyskać te 8%.

Jeśli stracisz pracę, wycofanie środków z planu emerytalnego pracodawcy przed osiągnięciem co najmniej 59½ roku życia powinno być ostatecznością. Oprócz kar podatkowych stracisz część swoich oszczędności i zmniejszysz jego zdolność do naliczania zarobków na podstawie podatku odroczonego. Może to spowodować znaczne opóźnienie w oszczędzaniu na emeryturę.

Uwagi specjalne

Większość zasad planu 401(k) stanowi, że jeśli masz na koncie mniej niż 1000 USD, pracodawca może automatycznie je wypłacić i przekazać środki bezpośrednio Tobie. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli masz od 1000 do 5000 dolarów, pracodawca umieści je w IRA, jeśli nie powiesz im, co zrobić z funduszami.

Niektórzy pracodawcy zezwalają na pozostawienie oszczędności emerytalnych w planie firmy nawet po odejściu, jeśli spełniasz minimalne wymagania dotyczące salda — zwykle ponad 5000 USD na koncie. Pamiętaj jednak, że jeśli zostawisz konto u starego pracodawcy, nie będziesz już mógł na nie wpłacać.

Jeśli zdecydujesz się przenieść swoje oszczędności emerytalne do IRA, będziesz miał szerszy zakres opcji inwestycyjnych niż w przypadku planu pracodawcy. Zazwyczaj 401(k) oferuje kilka funduszy inwestycyjnych, od konserwatywnych do agresywnych, z których pracownik może wybierać. Dzięki IRA dostępna jest większość rodzajów inwestycji.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • Pracodawcy muszą dać pracownikom możliwość bezpośredniego przelewu na nowe konto.

  • Poprawki dot. odszkodowań dla bezrobotnych z 1992 r. to przepisy, które pozwalają pracownikowi, który traci pracę, przenosić swoje ufundowane przez pracodawcę oszczędności emerytalne na indywidualne konto emerytalne (IRA) lub inny kwalifikowany plan emerytalny, bez konsekwencji podatkowych.

  • Ponieważ transfery bezpośrednie nie liczą się jako wypłata, przekazana kwota nie jest uważana za dochód podlegający opodatkowaniu.

  • Pracownicy, którzy zdecydują się otrzymywać środki bezpośrednio, a nie jako przelew bezpośredni, podlegają obowiązkowemu podatkowi u źródła w wysokości 20% od kwoty wypłaty.