Lichwa

Co to jest lichwa?

Lichwa to czynność pożyczania pieniędzy na oprocentowanie,. które jest uważane za nieracjonalnie wysokie lub wyższe niż oprocentowanie dozwolone przez prawo. Lichwa po raz pierwszy stała się powszechna w Anglii za króla Henryka VIII i początkowo dotyczyła pobierania dowolnej kwoty odsetek od pożyczonych funduszy. Z czasem przekształciło się to w pobieranie nadmiernych odsetek, ale w niektórych religiach i częściach świata pobieranie jakichkolwiek odsetek jest uważane za nielegalne.

Zrozumienie lichwy

Naliczanie odsetek od pożyczek nie jest nową koncepcją, ale w XVI-wiecznej Anglii ograniczono wysokość odsetek, które można było legalnie naliczyć od pożyczki. Jednak na przestrzeni dziejów niektóre religie były całkowicie nieobecne w lichwie, ponieważ pobieranie odsetek było sprzeczne z ich podstawowymi zasadami.

Biorąc pod uwagę, że wczesne udzielanie pożyczek odbywało się między osobami prywatnymi i małymi grupami, w przeciwieństwie do stosowanego obecnie nowoczesnego systemu bankowego, ustalenie twardych standardów społecznych dotyczących warunków udzielania pożyczek uznano za niezbędne.

Wysokie oprocentowanie kart kredytowych jest jedną z głównych przyczyn wysokiego poziomu zadłużenia konsumentów w USA

W szczególności judaizm, chrześcijaństwo i islam (trzy religie Abrahamowe) zajmują bardzo zdecydowane stanowisko przeciwko lichwie. Kilka fragmentów Starego Testamentu potępia praktykę lichwy, zwłaszcza gdy pożycza się mniej zamożnym osobom bez dostępu do bezpieczniejszych środków finansowych. W społeczności żydowskiej stworzyło to zasadę pożyczania pieniędzy na procent tylko osobom postronnym.

Potępienie lichwy przez Stary Testament doprowadziło także do powstania tradycji chrześcijańskiej przeciwko pożyczaniu pieniędzy. Niektórzy chrześcijanie uważają, że ci, którzy pożyczają, nie powinni niczego oczekiwać w zamian. Reformacja protestancka w XVI wieku wprowadziła rozróżnienie między lichwą (naliczanie wysokich stóp procentowych) a bardziej akceptowalnym pożyczaniem pieniędzy po niskich stopach procentowych. Z drugiej strony islam historycznie nie czynił tego rozróżnienia, ale naliczanie odsetek nie jest dozwolone w religii.

Prawa lichwy i drapieżne pożyczki

Dziś przepisy dotyczące lichwy pomagają chronić inwestorów przed drapieżnymi pożyczkodawcami.

Drapieżne pożyczki są szeroko definiowane przez FDIC jako „narzucanie pożyczkobiorcom nieuczciwych i obraźliwych warunków pożyczek”. Drapieżne pożyczki często skierowane są do grup o mniejszym dostępie do bardziej tradycyjnych form finansowania i ich zrozumieniu. Drapieżni pożyczkodawcy mogą pobierać nieracjonalnie wysokie stopy procentowe i wymagają znacznych zabezpieczenie w prawdopodobnym przypadku niewykonania zobowiązania przez kredytobiorcę.

Drapieżna pożyczka jest również powiązana z chwilówkami,. zwanymi także między innymi chwilówkami lub pożyczkami za małe dolary. Pożyczki do wypłaty to niewielkie, krótkoterminowe pożyczki bez zabezpieczenia, które mogą wydawać się wiązać ze znacznym ryzykiem dla pożyczkodawcy. Aby zapobiec lichwie, niektóre jurysdykcje ograniczają roczną stopę procentową (APR), którą może pobierać pożyczkodawca wypłaty, podczas gdy inne całkowicie zakazują tej praktyki.

Prawa dotyczące lichwy są określane przez stan i różnią się w zależności od stanu. Stawka dozwolona przez stanowe przepisy dotyczące lichwy zależy od wielkości pożyczki, rodzaju osoby/podmiotu udzielającego pożyczki oraz rodzaju pożyczki. Przepisy dotyczące lichwy nie mają zastosowania do wszystkich pożyczek, ale tylko do niektórych, uznanych przez państwo.

Do typów pożyczek podlegających przepisom lichwiarskim należą pożyczki bez pisemnej umowy z instytucji pozabankowej, pożyczki z pisemną umową z instytucji pozabankowej, prywatne pożyczki studenckie, chwilówki oraz wszelkie inne rodzaje umów z -instytuty bankowe.

Karty kredytowe mają bardzo wysokie oprocentowanie, ale karty kredytowe nie podlegają przepisom dotyczącym lichwy, zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych (Marquette National Bank of Minneapolis przeciwko First of Omaha Service Corp.) z 1978 roku.

Kary za lichwę

Ponieważ przepisy dotyczące lichwy są ustalane indywidualnie przez stany, kary za naruszenie przepisów dotyczących lichwy są różne. Kara może polegać na tym, że pożyczkodawca musi zwrócić pożyczkobiorcy wszystkie odsetki, najczęściej z dodatkowymi opłatami. Opłaty zwykle przekraczają odsetki, które otrzymałby wierzyciel. Osoby naruszające przepisy mogą również podlegać karze więzienia.

Przykład lichwy

John jest bezrobotny i nie ma ubezpieczenia zdrowotnego. Rani się podczas naprawy dachu, co skutkuje rachunkami medycznymi, które kosztują go 10 000 $. John jest w stanie pokryć 2000 dolarów ze swoich oszczędności, ale nie ma reszty w gotówce na pokrycie rachunków medycznych. Prosi członków rodziny i przyjaciół o pożyczenie pieniędzy, ale nikt nie ma dostępnej gotówki.

Pod presją John pożycza pieniądze od przyjaciela znajomego, którego nie zna zbyt dobrze. Wierzyciel pożycza mu 8000 dolarów i nalicza mu 18% miesięczne oprocentowanie. Stan, w którym mieszka Jan, ma prawo dotyczące lichwy, które ogranicza oprocentowanie do 9%. W tym przypadku wierzyciel pobiera lichwę i narusza prawo stanowe.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Dziś przepisy dotyczące lichwy pomagają chronić inwestorów przed drapieżnymi pożyczkodawcami.

• Lichwa to czynność pożyczania pieniędzy po oprocentowaniu, które jest uważane za nieracjonalnie wysokie lub wyższe niż oprocentowanie dozwolone przez prawo.

• Szczególnie judaizm, chrześcijaństwo i islam zajmują bardzo zdecydowane stanowisko przeciwko lichwie.

• Po raz pierwszy stało się powszechne w Anglii za króla Henryka VIII.

• Stany ustanawiają własne prawa dotyczące lichwy, w wyniku czego każdy stan ma inne limity stóp procentowych lichwy.

##FAQ

Jaki jest obecny kurs lichwy?

Każdy stan określa własną stawkę lichwy i sposób jej obliczania. Na przykład obecna stopa lichwy w Północnej Dakocie to „maksymalna stopa procentowa, jaką mogą naliczać nieregulowani pożyczkodawcy od pożyczek pieniężnych i jest równa 5,5% wyższa niż obecny koszt pieniądza, co odzwierciedla średnia stopa odsetki płatne od amerykańskich bonów skarbowych o terminie zapadalności w ciągu sześciu miesięcy; ale w każdym przypadku maksymalny dopuszczalny pułap stopy procentowej nie może być niższy niż 7%."

Czy przepisy dotyczące lichwy mają zastosowanie do pożyczek prywatnych?

Tak, przepisy dotyczące lichwy mają zastosowanie do pożyczek prywatnych. Większość pożyczek udzielanych poza instytucją bankową podlega przepisom dotyczącym lichwy, aby zapobiec nieuczciwym praktykom pożyczkowym.

Czy lichwa to przestępstwo?

Lichwa jest najczęściej przestępstwem, ale może być także naruszeniem. Rząd federalny, wraz z każdym stanem, ma własne przepisy dotyczące lichwy, określające maksymalną stopę procentową, jaką można naliczyć od niektórych rodzajów pożyczek. Jeśli wierzyciel naliczy wyższą stawkę, złamałby prawo i został pociągnięty do odpowiedzialności za naruszenie prawa lichwiarskiego.

Kiedy lichwa stała się nielegalna?

Lichwa ma długą historię. Uniemożliwienie jednostkom drapieżnych praktyk pożyczkowych stało się przede wszystkim nielegalne; sytuacje, w których ludzie muszą pożyczać pieniądze, ale są obciążani wysokim oprocentowaniem, co często powoduje trudności w spłacie pożyczki z odsetkami i/lub ruiną finansową. Lichwa jest również zabroniona w wielu religiach, co wpłynęło na jej legalność w społeczeństwie.