Perjanjian Lokap
Apakah itu Perjanjian Lokap?
Perjanjian lokap ialah peruntukan kontrak yang menghalang orang dalam sesebuah syarikat daripada menjual saham mereka untuk tempoh masa tertentu. Ia biasanya digunakan sebagai sebahagian daripada proses tawaran awam permulaan (IPO).
Walaupun perjanjian lokap tidak diperlukan di bawah undang-undang persekutuan, penaja jamin selalunya memerlukan eksekutif, pemodal teroka (VC) dan orang dalam syarikat lain untuk menandatangani perjanjian lokap untuk mengelakkan tekanan jualan yang berlebihan dalam beberapa bulan pertama perdagangan berikutan IPO.
Cara Perjanjian Lokap Berfungsi
Tempoh lokap biasanya berlangsung selama 180 hari, tetapi kadangkala boleh menjadi sesingkat 90 hari atau selama satu tahun. Kadangkala, semua orang dalam akan "dikunci" untuk tempoh masa yang sama. Dalam kes lain, perjanjian itu akan mempunyai struktur lokap berperingkat di mana kelas orang dalam yang berbeza dikunci keluar untuk tempoh masa yang berbeza. Walaupun undang-undang persekutuan tidak memerlukan syarikat menggunakan tempoh lokap, namun mereka mungkin diperlukan di bawah undang- undang langit biru negeri.
Butiran perjanjian lokap syarikat sentiasa didedahkan dalam dokumen prospektus untuk syarikat berkenaan. Ini boleh diperolehi sama ada dengan menghubungi jabatan perhubungan pelabur syarikat atau dengan menggunakan pangkalan data Pengumpulan, Analisis dan Pengambilan Data Elektronik (EDGAR) Suruhanjaya Sekuriti dan Bursa (SEC).
Tujuan perjanjian lokap adalah untuk menghalang orang dalam syarikat daripada membuang saham mereka kepada pelabur baharu dalam beberapa minggu dan bulan selepas IPO. Sesetengah orang dalam ini mungkin pelabur awal seperti firma VC, yang membeli syarikat itu apabila nilainya jauh lebih rendah daripada nilai IPOnya. Oleh itu, mereka mungkin mempunyai insentif yang kuat untuk menjual saham mereka dan memperoleh keuntungan daripada pelaburan awal mereka.
Begitu juga, eksekutif syarikat dan pekerja tertentu mungkin telah diberi pilihan saham sebagai sebahagian daripada perjanjian pekerjaan mereka. Seperti dalam kes VC, pekerja ini mungkin tergoda untuk melaksanakan pilihan mereka dan menjual saham mereka, kerana harga IPO syarikat hampir pasti jauh melebihi harga pelaksanaan pilihan mereka.
Pertimbangan Khas
Dari perspektif kawal selia, perjanjian lokap bertujuan untuk membantu melindungi pelabur. Senario yang perlu dielakkan oleh perjanjian lokap ialah sekumpulan orang dalam yang mengambil syarikat yang dinilai terlalu tinggi, kemudian melambakkannya kepada pelabur sambil melarikan hasil. Ini adalah isu sebenar semasa beberapa tempoh kemeriahan pasaran di Amerika Syarikat dan merupakan sebab mengapa beberapa undang-undang langit biru masih mempunyai lokap sebagai keperluan undang-undang.
Walaupun perjanjian lokap dibuat, pelabur yang bukan orang dalam syarikat masih boleh terjejas apabila perjanjian lokap itu melepasi tarikh tamat tempohnya. Apabila lokap tamat tempoh, orang dalam syarikat dibenarkan untuk menjual stok mereka. Jika ramai orang dalam dan VC ingin keluar, ini boleh mengakibatkan penurunan drastik dalam harga saham disebabkan peningkatan besar dalam bekalan saham.
Sudah tentu, pelabur boleh melihat perkara ini dalam dua cara, bergantung pada persepsi mereka terhadap kualiti syarikat asas. Penurunan pasca lokap, jika ia benar-benar berlaku, boleh menjadi peluang untuk membeli saham pada harga tertekan buat sementara waktu. Sebaliknya, ia boleh menjadi petanda pertama bahawa IPO terlalu mahal, menandakan permulaan penurunan jangka panjang.
Contoh Perjanjian Lokap
Kajian telah menunjukkan bahawa tamat tempoh perjanjian lokap biasanya diikuti dengan tempoh pulangan tidak normal. Malangnya bagi pelabur, pulangan tidak normal ini lebih kerap ke arah negatif.
Menariknya, beberapa kajian ini mendapati bahawa perjanjian lokap berperingkat sebenarnya boleh memberi kesan kepada saham lebih negatif daripada yang mempunyai tarikh luput tunggal. Ini mengejutkan, kerana perjanjian lokap berperingkat sering dilihat sebagai penyelesaian kepada penurunan selepas lokap.
Sorotan
Perjanjian lokap sementara menghalang orang dalam syarikat daripada menjual saham berikutan IPO.
Ia digunakan untuk melindungi pelabur daripada tekanan jualan yang berlebihan oleh orang dalam.
Harga saham sering merosot berikutan tamat tempoh perjanjian lokap. Bergantung pada asas syarikat, ini boleh memberikan peluang kepada pelabur baharu untuk membeli pada harga yang lebih rendah.
